Residentie van Bukovinische en Dalmatische metropolieten
| Residentie van Bukovinische en Dalmatische metropolieten | |
|
| |
|---|---|
| Land |  Oekraïne
|
| Plaats | Tsjernivtsi |
| UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika |
| Eigenschappen | |
| Werelderfgoed sinds | 2011 |
| Status | Niet-bedreigd |
| Type | Cultureel |
| Meer informatie | www.unesco.org |
| Werelderfgoedlijst van UNESCO | |
De Residentie van Bukovinische en Dalmatische metropolieten is een groot gebouwencomplex bij de stad Tsjernivtsi in Oekraïne. Het complex is gebouwd voor de metropoliet (soort van bisschop) van Dalmatië en Bukovina. Tegenwoordig zijn de gebouwen onderdeel van de universiteit van Tsjernivtsi. De gebouwen staan sinds 2011 op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
De gebouwen werd gebouwd tussen 1864 en 1882 door de Tsjechische architect Josef Hlávka. De gebouwen zijn gebouwd in de stijl van het eclecticisme.
Geschiedenis
In 1782 werd Bukovina onderdeel van Oostenrijk-Hongarije. Het gevolg was dat de zetel van de Oosters-Orthodoxe Kerk verplaats werd van Rădăuți naar Tsjernivtsi. Dit gebeurde allemaal vrij snel en hierdoor kreeg de bisschop slechts een klein huis. Deze bestond uit een paar kleine, smalle, lage kamers en een kapel. Het gebouw was erg slecht gebouwd en schimmel begon te groeien in de kamers. In 1790 stortte zelfs een deel van het gebouw in. Daarna besloot men het gebouw volledig te slopen. De bisschop huurde hierna kamers en moest zich hierdoor steeds verplaatsen.
Daarom besloot men een nieuw gebouw te bouwen. Men huurde de Tsjechische architect Josef Hlávka in. Hij maakte een ontwerp en haalde inspiratie uit de oude Griekse kerken in Bukovina. Ook haalde hij veel inspiratie uit het Alhambra in Zuid-Spanje. Hierdoor combineerde Hlávka de stijl van het Byzantijnse Rijk met die van de Moren. Hij wilde een groot complex bouwen met verschillende gebouwen, waaronder een kerk, een woonhuis, een bibliotheek en gebouwen voor de administratie van de kerk. De bouw van de residentie begon in 1864 en was pas klaar in 1882. Het duurde zo lang doordat er allemaal problemen waren en ook werd Hlávka ziek. Uiteindelijk verhuisde de bisschop in de winter van 1882/1883 naar zijn nieuwe gebouw.
Na de Eerste Wereldoorlog kwam de residentie te liggen in Roemenië. In de grote hal van het gebouw werd ook een verdrag ondertekent, waardoor Bukovina onderdeel werd van het land. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte het gebouw zwaar beschadigd na een brand. Na de oorlog kwam het gebouw in de Sovjet-Unie te liggen. Aangezien religie verboden was in de Sovjet-Unie, werd het gebouw gesloten. De Sovjets repareerde het gebouw en maakte het zoals het vroeger was in 1955. Hierna werden de gebouwen aan de universiteit van Tsjernivtski gegeven. Overigens duurde de restauratie van de binnenkant van 1957 tot 1967. In 2004 werd het gehele gebouw opnieuw gerestaureerd.
Het complex
Het gebouw bestaat uit een middelgebouw met twee vleugels. Als je het gebouw van bovenaf bekijkt ligt het in een C-vorm. Tussen de drie delen ligt een binnentuin, die wordt afgesloten door een hekwerk. De binnentuin is zo'n 100 bij 70 meter. Het gebouw recht tegenover het hekwerk is het grootste gebouw. Hier vindt je de voormalige woning van de bisschop en ook het kapel. Tegenwoordig wordt dit gebouw gebruikt door de afdeling Moderne Talen van de universiteit van de stad. Daarnaast bevinden zich hier de grote marmeren hal met beschilderd plafond en de bibliotheek.
Het gebouw rechts bevat de kathedraal, waar tegenwoordig colleges gegeven worden. Het gebouw links was bedoeld voor het personeel, maar tegenwoordig zit hier de afdeling Aardrijkskunde. In dit gebouw vindt je veel verwijzingen naar het jodendom, aangezien veel joodse arbeiders aan het gebouw hebben meegewerkt.
Rondom de residentie is een groot park. In dit park vindt je ook een monument voor Josef Hlávka.
.jpg)
