Ragga
Raggamuffin-muziek, meestal afgekort als ragga, is een substijl van dancehall- en reggaemuziek. De ragga wordt voornamelijk gemaakt met elektronische 'muziekverwerkers'. Net als bij hiphop, speelt sampling vaak een prominente rol in raggamuffin-muziek. Sampling is het hergebruiken van een deel (sample) van een geluidsopname in een andere (nieuwe) opname. Samples kunnen onderdelen bevatten zoals ritme, melodie, spraak, geluiden of hele maten muziek, en kunnen gelaagd, afgevlakt, versneld of vertraagd, opnieuw gepitched (veranderen van toonhoogte), gelooped (is een lus een zich herhalend deel van geluidsmateriaal) of op een andere manier aangepast zijn. De onderdelen worden meestal bewerkt met behulp van bijvoorbeeld een muziek-bewerking programma op de computer of een synthesizer.
Het nummer "Under Mi Sleng Teng" van Wayne Smiths werd gemaakt door King Jammy in 1985 op een Casio MT-40 synthesizer. Dit nummer wordt algemeen erkend als het eerste ragga-nummer. "Sleng Teng" heeft Jammy's populariteit enorm vergroot en andere producers brachten al snel hun eigen versies van de riddim uit, begeleid door tientallen verschillende zangers en zangeressen.
Ragga wordt nu voornamelijk gebruikt als een andere naam voor dancehall-reggae. Ook wordt ragga gebruikt voor het beschrijven van dancehall met een deejay die praat in plaats van zingt bovenop de riddim. Zie ook dub.
Herkomst
Ragga is ontstaan in Jamaica in de jaren '80 van de twintigste eeuw, op het moment dat de populariteit van elektronische dansmuziek wereldwijd toenam. Een van de redenen voor de snelle verspreiding van Ragga is dat het over het algemeen gemakkelijker en goedkoper is om te produceren (maken) dan Reggae. Die Reggae wordt uitgevoerd op traditionele muziekinstrumenten. Ragga ontwikkelde zich eerst in Jamaica en later in Europa, Noord-Amerika en Afrika. Het verspreidde zich uiteindelijk naar Japan, India en de rest van de wereld. Ragga had een sterke invloed op de vroege Jungle-muziek. In de jaren '90 smelt de Ragga- en Breakcore-muziek samen, waardoor een stijl ontstond die bekend staat als Raggacore.
De term "raggamuffin" is een opzettelijke spelfout van "ragamuffin" (langharige kat), een woord dat in de Jamaicaanse taal terechtkwam nadat het Britse rijk Jamaica in de 17e eeuw had gekoloniseerd. Mogelijk dat dit woord van de Britse kolonialisten gebruikt is om de langharige rasta te duiden. In ieder geval heeft de Jamaicaanse jeugd het woord zichzelf toegeëigend als een aanwijzing naar de eigen groep. De term "raggamuffin-muziek" beschrijft de muziek van Jamaica 's "gettobewoners" (bewoners van de sloppenwijken, net als de favela's in Brazilië).
Ragga en Hiphop
Aan het eind van de jaren '80 was het de invloedrijke Jamaicaanse rapper Daddy Freddy die veel moeite deed om ragga en hiphopmuziek proberen te combineren. Hiermee kreeg hij internationale bekendheid en kon hij zo de Ragga wereldwijd populair maken. In 1987 werden Daddy Freddy en Asher D 's "Ragamuffin Hip-Hop" de eerste multinationale single met het woord "Ragga" in de titel.
In 1992 bracht de Canadese hiphopgroep Rascalz hun debuutalbum uit onder de naam Ragga Muffin Rascals. Naarmate Ragga meer groeide, begonnen een toenemend aantal dancehall-artiesten ook onderdelen van de hiphopmuziek te gebruiken, terwijl raggamuziek op zijn beurt steeds meer hiphopartiesten beïnvloedde. Met name KRS-One, Poor Righteous Teachers, de Boot Camp Clik, Das EFX en Busta Rhymes. Evenals enkele artiesten met door Ragga beïnvloede stijlen, zoals Early Common, Main Source, Ill Al Scratch, Fu-Schnickens en Redman. Artiesten als Mad Lion groeide in populariteit tijdens deze trend van begin jaren '90. Dit komt door het maken van een 'brug' van reggae naar de hiphopcultuur.