Moderne media
Moderne media of Nieuwe media zijn vormen van media die computationeel zijn en afhankelijk zijn van computers (en andere apparaten als een tablet, mobiele telefoon enzovoorts) en internet voor de verspreiding van nieus en ideeën. Enkele voorbeelden van nieuwe media zijn computeranimaties, videogames, mens-computerinterfaces, interactieve computerinstallaties, websites en virtuele werelden.
Nieuwe media worden vaak tegenover "oude media" geplaatst, zoals televisie, radio en gedrukte media (kranten, tijdschriften, boeken en posters etc.), hoewel wetenschappers in communicatie- en mediastudies het niet helemaal eens zijn met dit onderscheid. Nieuwe media omvatten geen analoge uitgezonden televisieprogramma's, speelfilms, tijdschriften of boeken, tenzij ze technologieën bevatten die digitale interactieve processen mogelijk maken. Waarbij de toeschouwer dus kan reageren op wat uitgezonden wordt. Denk hierbij aan digitale TV's en radio's.
Wikipedia of WikiKids, online encyclopedieën, zijn een voorbeeld van nieuwe media, waarbij via internet toegankelijke digitale tekst, afbeeldingen en video worden gecombineerd met weblinks, creatieve deelname van bijdragers, interactieve feedback van gebruikers en vorming van een deelnemersgemeenschap van redacteuren en donateurs ten behoeve van hun lezers, die op hun beurt de mogelijkheid hebben om te reageren. Sociale media of sociale netwerkdiensten, zoals Facebook en X, zijn aanvullende voorbeelden van nieuwe media waaraan de meeste gebruikers ook deelnemen.
Geschiedenis
Tot ongeveer 1920 waren winkels, theaters en musea de meest gebruikelijke weg om om kunst en cultuur naar de mensen toe te brengen. In de etalage en aan posters en dergelijke was er te zien wat er zoal te koop was en welke films en theatervoorstellingen werden aangeboden. De eerste radiouitzending in Nederland was op 6 november 1919. De eerste televisie-uitzending was op 2 oktober 1951. De eerste personel computer verscheen in Nederland in 1983 en de eerste internetverbinding werd gelegd op 17 november 1988.
De moderne media (inclusief de "oude media") zijn als het ware de nieuwe etalage, of doorgeefluik van de maatschappelijke boodschappen waarachter kunst en cultuur getoond en gehoord kunnen worden. Microsoft koos dus niet voor niets de merknaam Windows (vensters) voor hun aandeel aan de nieuwe media.
Desktop publishing
Met de komst van de personel computer kreeg iedereen de mogelijkheid om zelf teksten vanuit huis of kantoor te gaan uitbrengen via het internet. Ook kreeg men de mogelijkheid andere kunstvormen als muziek, film en afbeeldingen (en later ook spullen) op het netwerk te zetten, zelf gemaakt of bewerkt met de eigen computer. Je werd als het ware je eigen digitale kunstenaar, producer uitgever, en programmamaker in één. Daarom is de huidige jeugd meer op het internet te vinden dan achter de boeken, radio of TV. Toch is er natuurlijk een best groot verschil tussen wat de professionele schrijvers, TV en radiomakers maken en de amateur achter z'n eigen computer, hoewel de bloggers en vloggers hard aan de weg timmeren en steeds populairder worden. In het omroepland heeft men er een flinke concurrent bijgekregen. Er heeft een enorme verschuiving plaatsgevonden over wie de controle heeft over informatie, ervaring en middelen. Het heeft ook duidelijk een effect gehad op het winkelen. De winkels in de steden en dorpen hebben concurrentie gekregen van de webshops. Wie op tijd was, zorgde voor een webaanbod naast wat in de etalage en de winkel lag.
Nieuwe kunstvorm
De computerprogramma's zijn tegenwoordig zo gemaakt dat je zelf er iets mee kunt creëren. Gebruikte men voorheen teken- en schrijfmateriaal, nu gebruik je de muis of digitale pen om foto's te bewerken of een tekenprogramma om een afbeelding te maken. Zelfs beeldhouwen kan nu met 3D printen. Om zelf muziek te maken heb je steeds uitgebreidere muziekprogramma's. Hele 'orkesten' staan tot je beschikking. Deze ontwikkelingen maken deel uit van het postmodernisme die nagenoeg gelijk opging en gaat met de moderne media.
Je kunt zelfs de computer het werk laten doen. Algoritmen ofwel kunstmatige intelligentie worden gebruikt om de computer dingen te laten genereren (maken). Deze moeten natuurlijk wel eerst nog geprogrammeerd worden, maar ook dat gaat steeds verder. De computer wordt als het ware z'n eigen programmeur. Iets waarbij men steeds vaker vraagtekens zet of dat wel een goede ontwikkeling is.
Globalisering
De nieuwe media heeft het mogelijk gemaakt om vrijwel meteen kennis te nemen van wat er aan de andere kant van de wereld gebeurd. Kunst- en cultuuruitingen worden dan ook veel sneller verspreid. We kunnen zelfs verzonnen virtuele werelden bezoeken vanuit onze luie stoel. Wat hierbij echter niet vergeten mag worden is dat de boel in elkaar stort, als de technologie het laat afweten (stroomuitval, energietekorten, slechte verbindingen, enzovoorts). Ook financiële en politieke belangen spelen een enorme rol. Allemaal zaken die weer kunnen leiden tot machtsmisbruik, waarbij manipulatie veel wordt toegepast (denk aan cyberpesten of nog erger DDOS aanvallen en hacken door overheden, maar ook het verspreiden van computervirussen). Mediawijsheid is dan ook zeer wenselijk.
Toch is de moderne media niet voor iedereen toegankelijk (denk aan landen waar grote armoede heerst). Ook bestaat er zoiets als media-armoede als je niet mee kunt komen met de daarvoor benodigde technische kennis en hoe je het moet bedienen (denk aan ouderen en mensen met een handicap). Ook zijn er zorgelijke ontwikkelingen op het sociale vlak. Zaken als game verslaving, ongezelligheid omdat iedereen achter z'n eigen scherm zit en ga zo maar door.