Koninkrijk Sardinië
| Koninkrijk Sardinië Regno di Sardegna
| |
|---|---|
| Hoofdstad | Turijn (1720-1798) Cagliari (1789-1714) Turijn (1714-1861) |
| Taal | Italiaans |
| Religie | Rooms-katholicisme |
| Bestuursvorm | Monarchie |
| Adellijk huis | Huis Savoye |
Portaal  Italië en Geschiedenis
| |
.jpg)
.png)
Het Koninkrijk Sardinië was een land dat van 1324 tot en met 1861 bestond en ligt in het huidige Italië. Tot 1720 bestond het land alleen maar uit het eiland Sardinië, maar later kreeg het land ook het hertogdom Savoye en het graafschap van Nice erbij, waardoor het ook het vasteland besloeg.
De hoofdstad van het Koninkrijk Sardinië was Turijn, maar het is ook een tijdje Cagliari geweest. Het land werd geregeerd door het Huis Savoye.
Geschiedenis
Ontstaan en uitbreiding
Het Koninkrijk Sardinië ontstond nadat de keizer van het Heilige Roomse Rijk, keizer Frederik II zijn zoon benoemde tot koning van Sardinië. Echter werd hij in 1249 gevangengenomen en het eiland kwam zonder koning te zitten. Uiteindelijk werd het verdeel tussen twee steden, Pisa en Genua. Pisa lukte het uiteindelijk om het gehele eiland te veroveren. De paus gaf het eiland om te lenen aan Jacobus II van Aragón. Hij voerde oorlogen met de twee steden en uiteindelijk kreeg hij het eiland in 1323. Het eiland werd voortaan vanuit Aragón bestuurd.
Na 1383 werd Sardinië zelfstandig en verdween het bestuur vanuit Aragón. Het plaatselijke bestuur gooide alle Aragonezen van het eiland af, maar toen hun leider Eleanora van Arborea stierf in 1404, keerden Aragonezen weer terug en in 1409 was het eiland volledig onder bestuur van Aragón. Na de vereniging van Spanje werd Sardinië een bondgenoot van Spanje, Aragón was immers Spaans geworden. In 1714 kwam Sardinië in handen van Oostenrijk, maar de Oostenrijkers vonden het eiland helemaal niet interessant. Ze ruilden het met het Huis Savoye voor Sicilië.
De graven van Savoye en Nice voegden Sardinië toe aan hun rijk, dat nu doorging onder de naam koninkrijk Sardinië. Grappig genoeg heette het land wel zo, maar het grootste gedeelte lag op het vasteland, inclusief de hoofdstad! De naam werd met een reden gekozen. De graven konden zich zo koningen noemen, ze verheven zichzelf. Sardinië had namelijk de titel koninkrijk en zo was het een stuk makkelijker dan via de paus.
De Franse tijd
Sardinië sloot zich aan in de Eerste Coalitieoorlog tegen Frankrijk. Veel Fransen die voor de monarchie waren vluchten naar het koninkrijk. Het Franse leger bezette hierdoor Nice en Savoye. Frankrijk wilde het verdere vasteland inpikken, maar dat mislukte en in 1794 kreeg Sardinië het vasteland weer terug. Napoleon deed echter vier jaar later hetzelfde en dat lukte. Hij maakte van het vasteland de Republiek Alba, een land wat slechts twee dagen bestaan heeft. Hij sloot vrede met de koning van Sardinië, onder voorwaarde dat hij moest stoppen met de oorlog, een aantal forten aan Frankrijk gaf en Frankrijk door zijn land naar de rest van Italië mocht trekken. Eind 1798 werd duidelijk dat de koning tegen de Franse Revolutie was en zijn vasteland werd afgepakt. Dit werd de Piëromontese Republiek, maar later werd het onderdeel van Frankrijk.
Italiaanse Eenwording
Het Koninkrijk Sardinië werd door het Congres van Wenen hersteld en uitgebreid met de Republiek Genua. Sardinië was net als elk Italiaans land erg instabiel en pas 1848 zorgde de koning voor een nieuwe grondwet. Sardinië werd een liberaal land en werd de drijvende kracht achter de Italiaanse Eenwording. Sardinië veroverde langzaam aan alle Italiaanse staten, tot dat Italië één land was. Op 17 maart 1861 werd het koninkrijk opgeheven. De koningen van Sardinië gingen verder als koningen van Italië.
Koningen
- Victor Amadeus II (1720-1730)
- Karel Emanuel III (1730-1773)
- Victor Amadeus III (1773-1796)
- Karel Emanuel IV (1796-1802)
- Victor Emanuel I (1802-1821)
- Karel Felix (1821-1831)
- Karel Albert (1831-1849)
- Victor Emanuel II (1849-1861)