Kiel (schip)

Zeilboot met een vaste kiel

De kiel is het onderste balk of een soort rechtopstaande plank in de lengterichting van een vaartuig. Op zeilboten zorgt het er ook voor dat de boot min of meer rechtdoor vaart en niet afdrijft. Het zorgt ook voor een tegenkracht op de windkracht in de zeilen, wat de kans op omslaan vermindert. Het geeft ook meer stabiliteit aan de boot. Aangezien het moment van neerleggen van de kiel de eerste stap is in de bouw van een schip (de kiellegging), wordt dat als datum aangehouden van het begin van de constructie van een schip in de scheepsbouwtraditie.

Het woord "kiel" komt van het Oud-Engels cēol, of het Oud-Noors kjóll, wat "schip" of "kiel" betekent. Het idee is mogelijk afkomstig van de Saksen.

Vanuit de kiel wordt de rest van de romp van een boot of schip gebouwd. Het is net als de ruggengraat bij de mens, van waaruit de ribben gaan. Bij een boot of schip noem je de ribben de spanten. Vandaar ook dat het middelste deel van een kerk waar het volk zit ook het schip heet, en feitelijk een schip op z'n kop is en de nok van het dak lijkt op een kiel.

Kiellegging van een schip in een droogdok