Hendrik Marsman
Hendrik Marsman (Zeist, 30 september 1899 – Golf van Biskaje, 21 juni 1940) was een Nederlands dichter. Marsman is bekend vanwege zijn gedicht Herinnering aan Holland (1936). In dit gedicht beschrijft hij het Nederlandse landschap. Het gedicht zelf is in 2000 verkozen tot gedicht van de eeuw. De eerste zin gaat als voort:
|
Denkend aan Holland zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan |
|
Marsman groeide op in Zeist als zoon van een boekhandelaar en onderwijzeres. Marsman had een zwakke gezondheid. Zo had hij slechte longen en had last van epilepsie. Dit zorgde ervoor dat hij drie studievertraging had en geen stuurmanopleiding kon doen. Marsman had graag officier op zee geworden, maar dit was vanwege zijn gezondheid niet mogelijk. Hij studeerde rechten in Leiden en Utrecht en werd advocaat. Na 1935 richtte hij zich volledig op een leven als dichter. Hij woonde veel in het buitenland, voornamelijk Frankrijk. Marsman was goed bevriend met de schrijver Edgar du Perron en Menno ter Braak. In 1939 was hij voor het laatst in Nederland. Toen Frankrijk in 1940 werd aangevallen door Duitsland, bevonden hij en zijn vrouw zich in het zuidwesten van het land. Via een schip wilden ze over de Golf van Biskaje naar Engeland vluchtten. Het schip verging echter in zee en Marsman overleed. Het is nog steeds onduidelijk hoe het schip heeft kunnen zinken. Vreemd is dat Marsman eerder een gedicht heeft geschreven genaamd De Overtocht (1926). De eerste twee strofen van het gedicht bleken ook echt gebeurd te zijn.