Eurodance
Eurodance (ook wel Euro-NRG ofwel Euro-energie, Euro-elektronica of Euro genoemd) is een stijl binnen de elektronische dansmuziek (dance) dat eind jaren '80 in Europa is ontstaan. Het combineert vele onderdelen van hiphop, techno, housemuziek en Euro disco. De Eurodance is te herkennen aan het gebruik van zang (meestal in het Engels), soms met gerapte verzen. Dit wordt gecombineerd met synthesizers, sterke basgitaar ritmes en zogeheten melodie-hooks (korte loopjes die in het gehoor blijven hangen) en elektronisch handgeklap. Het typische Eurodance tempo is ongeveer 140 beats per minute (BPM), maar kan variëren van 110 tot 150 BPM.
Hoe het begon
Eurodance-muziek ontstond in Midden-Europa, vooral in Duitsland, waar rave-feesten populair werden. Dit is zijn georganiseerde (soms verboden) dansfeesten in een pakhuis, bos, grot of ander privéterrein of openbare ruimte, meestal met optredens van dj's. In 1987 startte Tauseef Alam een Duitse party scene ('feestclub'), vorm gegeven naar de Chicago house sound en de Belgische new beat in Frankfurt. In 1989 richtten de Duitse dj's Westbam en Dr. Motte de Ufo Club op (een illegale feest locatie) en waren ze medeoprichter van de Love Parade. Deze parade vond voor het eerst plaats in juli 1989, toen 150 mensen de straat op gingen in Berlijn. Het werd door de overheid en de pers gezien als een politieke demonstratie voor vrede en internationaal begrip door liefde en muziek. Op 19 juli 1989 werd de single "Ride on Time" van Black Box uitgebracht. Het nummer stond zes weken op nummer 1 in het Verenigd Koninkrijk en het was daar de best verkochte single van 1989. In het nummer is de "house piano" van het merk Korg M1 te horen, die in veel Eurodance-releases te vinden is. Op 27 september 1989 werd de single "Pump Up the Jam" van Technotronic uitgebracht. Op 9 november 1989 viel de Berlijnse muur; gratis 'underground' techno-feesten groeiden als paddenstoelen uit de grond in Oost-Berlijn en er ontstond een rave-wereldje vergelijkbaar met die in het Verenigd Koninkrijk. De Oost-Duitse DJ Paul van Dyk heeft wel eens opgemerkt dat het rave-wereldje een belangrijke bijdrage heeft geleverd bij het herstellen van sociale verbindingen tussen Oost- en West-Duitsland. In hetzelfde jaar vormden de Duitse producers Michael Münzing en Luca Anzilotti (onder de schuilnamen Benito Benites en John "Virgo" Garrett III) het 'Snap! project' in Frankfurt. Snap! liedjes combineerden Amerikaanse hiphop- en soulzang en voegden ritme toe door computertechnologie te gebruiken. Ook werden de elektronische opgenomen geluiden (voornamelijk samples uit de housemuziek) van basgitaar en drums gemengd. Hiermee werd een nieuwe stijl geboren: Eurodance.
In de jaren '90 ontstonden andere Eurodance-acts in Frankfurt, waaronder La Bouche, Jam and Spoon, Magic Affair, Intermission en Culture Beat. "No Limit" van de Nederlandse groep 2 Unlimited werd in 1993 nummer 1 in 14 landen van Europa en is het meest verkochte nummer tot dan toe. 2 Unlimited is, als je kijkt naar verkoopcijfers, de succesvolste Nederlands-Belgische popband in de geschiedenis. Ray en Anita zijn Nederlands en de producers Jean-Paul De Coster en Phil Wilde zijn Belgisch. In Italië waren er de bands Mo-Do en Eiffel 65.
In de tweede helft van de jaren '90 begon de populariteit van Eurodance af te nemen. Sommige bands maakte de overstap naar progressieve house of happy hardcore. "Scatman's World" van Scatman John was de laatste grote hit met het originele Eurodance-geluid en was nummer 1 gedurende 3 weken rond september 1995.