Antiochië
Antiochië (Turks:Antakya, Grieks: Αντιόχεια η επί Δάφνη, Αντιόχεια η επί Ορόντου of Αντιόχεια η Μεγάλη, Latijn: Antiochia ad Orontem; of Antiochia dei Siri) is een oude stad in het zuiden van Turkije, dicht bij de grens met Libanon en Syrië. Er wonen ruim 150.000 mensen. Naast Turks wordt er ook veel Arabisch gesproken.
Geschiedenis
Antiochië werd rond 300 voor Christus gesticht door de generaal Seleucus I Nicator, een generaal van Alexander de Grote. Het werd de hoofdstad van het Seleucidische Rijk, een van de opvolgers van het rijk van Alexander de Grote. Toen dat rijk werd verslagen door de Romeinse legers kwam Antiochië bij de Romeinse provincie Syria, en werd daarvan de hoofdstad. De stad werd erg belangrijk en leefde op. Hij lag op de beroemde Zijderoute en dicht bij de grote havenstad Seleucia. Het werd een van de centra van de Griekse cultuur, en stond op de tweede plaats na Alexandrië. Het werd een van de grootste steden van het Romeinse Rijk en de keizers bleven het verfraaien. Toen het christendom net opkwam was Antiochië erg belangrijk en de stad wordt vaak genoemd in de Bijbel. De Grot van Sint Petrus is volgens de Bijbel de plaats waar de belangrijke heiligen Petrus en Barnabas elkaar ontmoette. De patriarch van Antiochië, die samen met vier andere patriarchen de Kerk bestuurde maakte Antiochië tot een van de plekken waar de Kerk werd bestuurd. In 387 brak er een opstand uit waarbij veel beelden van keizers werden vernield. De opstand werd hard neergeslagen. Met het verval van het Romeinse Rijk begon ook het verval van Antiochië. Na een Perzische invasie in 540 en een aanval van het Arabische rijk in 636 was de stad nog maar een schaduw van zichzelf. Ook een reden voor het verval was dat Constantinopel de plaats van Antiochië innam als belangrijke handelsstad. In de elfde eeuw veroverden de Byzantijnen de stad maar in 1089 veroverde de Seltsjoeken de stad. Nog geen decennium later, in 1089 veroverde Bohemund I van Antiochië tijdens de kruistochten de stad en Antiochië was weer in christelijke handen. Antiochië werd de hoofdstad van het vorstendom Antiochië, ook wel bekend als het hertogdom Antiochië. De stad leefde weer op een werd bezocht door tientallen Europese vorsten. In 1268 viel sultan Baibars van de Mammelukken de stad aan, en die werd na 1 dag veroverd. De poorten werden gesloten en de complete bevolking werd uitgemoord. De daad betekende het échte einde van de kruisvaarderstaten. Vanaf 1516 hoorde de stad bij het Ottomaanse Rijk. Na de Eerste Wereldoorlog hoorde de stad bij het Franse mandaatgebied Syrië. In 1939 kwam de stad aan Turkije. Antiochië heet nu Antakya, ook al is de naam Antiochië populairder.
Bezienswaardigheden
Er zijn in Antiochië in 525 en 1872 heftige aardbevingen geweest. Daardoor zijn veel oude gebouwen verwoest. Toch zijn er nog veel oude gebouwen in de stad. Van de Griekse tijd zijn alleen nog maar wat stukjes muur over. Uit de Romeinse tijd zijn er nog veel luxe huizen en een grote muur. Er zijn veel mozaïeken gevonden in de stad. Er is een archeologisch en buiten de muren ligt de Grot van Sint Petrus. Een van de oudste kerken ter wereld.
Stedenbanden
Bekende Antiochiërs
- Lucas (1e eeuw), een evangelist.
- Herodianus (rond 170 - 240), Griekse geschiedkundige
- Domnius (3e eeuw), beschermheilige van Split
- Johannes Chrysostomus (rond 345 - 407), belangrijke heilige
- Ayhan Tumani (1971), Turks voetballer
- Gökhan Zan (1981), Turks voetballer