Keerkring

De keerkringen zijn bijzondere parallellen (aan de evenaar) die de maximale afstand van de evenaar weergeven waar de zon in de middag in het zenit staat; loodrecht boven de waarnemer. De Kreeftskeerkring bevindt zich op ongeveer 23°26' noorderbreedte en de Steenbokskeerkring op ongeveer 23°26' zuiderbreedte.

De beide keerkringen danken hun naam aan het keren van de zon. Dat wil zeggen dat de zon in de zomer maximaal tot de Kreeftskeerkring komt (en op zijn hoogste punt staat) en dan weer terug gaat en in de winter is dat het geval bij de Steenbokskeerkring.

Dit 'keren' ontstaat doordat de aarde iets wiebelt om de aardas. Daarom staat de zon in de zomer in Nederland hoog aan de lucht staat met korte schaduwen en in de winter laag met lange schaduwen.

Al in steentijd was men bekend met dit fenomeen, hoewel het niet duidelijk was hoe dit kwam. Zeer waarschijnlijk is een bouwwerk als Stonehenge gemaakt om de zonnewende te kunnen volgen.