Olympische vlag
De Olympische vlag is een vlag met 5 ringen in 5 kleuren. Deze vlag werd in 1914 door het Internationaal Olympisch Comité aangenomen. Aanvankelijk was de vlag ontworpen voor het twintigjarig jubileum van de Olympische Beweging in Parijs in 1914. Men besloot echter om het tot de algemene vlag van de beweging te maken. Hoewel de vlag ook na Parijs 1914 verscheidene malen gebruikt is, waren de eerste spelen na de Eerste Wereldoorlog, de Olympische Zomerspelen 1920 in Antwerpen, de eerste Olympische Spelen waar de vlag officieel gehesen werd.
De vlag is in 1912 ontworpen door Pierre de Coubertin. Het is veld van de vlag is wit, met daarop het in 1913 door hem ontworpen symbool van vijf in elkaar grijpende ringen van verschillende kleuren (blauw, zwart, rood, geel en groen). Het idee om ringen met elkaar te verbinden kwam van de Union des Sociétés Françaises de Sports Athlétiques (USFSA). Deze kleuren zijn gekozen omdat elke vlag van een land minstens een van deze zes kleuren (wit inbegrepen) bevat. Volgens de Coubertin symboliseren de vijf ringen ook passie, vertrouwen, overwinning, ethiek en sportiviteit.
Het IOC noemde de kleuren destijds als volgt: blauw voor Europa, geel voor Azië, zwart voor Afrika, groen voor Australië en rood voor Amerika, maar dat was dus niet volgens het idee van de Coubertin.