Amerikaanse literatuur
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
Dit artikel is nog niet af. |
De Amerikaanse literatuur is de naam voor de literatuur van de Verenigde Staten. Deze werken zijn meestal geschreven in Engels, hoewel vroege werken (voor de komst van de kolonisten) in de inheemse talen ook meestal worden meegerekend tot de Amerikaanse literatuur. De Amerikaanse literatuur die we nu kennen ontstond echter in de 17e eeuw, toen de Verenigde Staten nog een Britse kolonie waren.
Voor die tijd werd de Amerikaanse literatuur gerekend tot de Britse literatuur en waren er niet zoveel werken in de Verenigde Staten zelf. Dit veranderde in de 17e eeuw toen de kolonie een eigen literatuur kreeg. Na de onafhankelijkheid kunnen we pas echt spreken van een Amerikaanse literatuur. Samen met de Britse literatuur behoort de Amerikaanse literatuur tot een van de belangrijkste literaturen binnen de Engelstalige literatuur. Ook heeft de Amerikaanse literatuur met schrijvers, denkers en dichters als Benjamin Franklin, Walt Whitman, William Faulkner en Ralph Waldo Emerson grote invloed gehad op de wereldliteratuur. De Amerikaanse literatuur behoort tot een van de bekendste literaturen wereldwijd en boeken uit deze literatuur worden in veel andere landen gelezen.
Bepaalde schrijvers, voornamelijk Henry James en T.S. Eliot, worden ook tot de Britse literatuur gerekend (aangezien zij een groot deel van hun leven in het Verenigd Koninkrijk gewoond hebben).
Voorgeschiedenis
Inheemse literatuur
Koloniale literatuur
Revolutionaire periode
Begin 19e eeuw
Ontstaan van de Amerikaanse literatuur
Hoewel de Verenigde Staten al enkele bekende schrijvers hadden, kon je nog niet echt spreken van een Amerikaanse literatuur. Na de onafhankelijkheid voelden veel mensen nog altijd eerder verbonden met hun eigen staat of woonplaats dan met de Verenigde Staten. Veel mensen waren zelfs nog nooit buiten eigen staat geweest. Daarnaast bestond in de Verenigde Staten geen auteursrechten. Hierdoor konden boeken gekopieerd worden zonder dat de auteur hier geld voor kreeg. Men kopieerde vooral de werken van Britse auteurs (die al in het Engels geschreven waren) en dit zorgde ervoor dat men goedkoop kon publiceren. Toch wilden de Verenigde Staten een literatuur voor henzelf; ook op literair gebied wilde men afhankelijk worden van het Verenigd Koninkrijk. Hierdoor ontstond een beweging van verschillende Amerikaanse auteurs die gingen schrijven over de Verenigde Staten. Op deze manier wilde men de lezer bekender maken met het land zelf. Een voorbeeld hiervan is Washington Irving, die het verhaal The Legend of Sleepy Hollow schreef in 1820. Het verhaal speelt zich af rond Halloween en gaat over de schoolmeester Ichabod Crane, die erg bijgelovig is. Hij ontmoet in het boek de zogeheten Headless Horsemen (onthoofde ruiter), die om het leven kwam tijdens de onafhankelijkheidsoorlogen. Ichabod gelooft dat de man echt bestaat en slaat op de vlucht, maar aan het einde blijkt zijn rivaal vermomd te zijn als de ruiter. Het verhaal speelt ook in op de Amerikaanse geschiedenis; zoals komt de strijd voor onafhankelijkheid en de Nederlandse kolonisatie van Amerika erin voor. De literatuur in deze tijd wilde de lezer vooral bekend maken met de Verenigde Staten.
Een van de eerste Amerikaanse schrijvers die met het schrijven alleen zijn brood verdiende was Edgar Allan Poe. Poe had hierdoor een zwaar leven; wat misschien verklaard waarom zijn verhalen erg duister qua toon zijn. Poe schreef gedurende zijn leven vele verhalen, die nog altijd gelezen worden. Een bekend gedicht van hem is The Raven uit 1845. Het gedicht staat bekend om de ritmische melodie, die later door veel andere dichters gebruikt werd. Het gedicht gaat over een man, die de liefde van zijn leven (Lenore) mist. Op een avond vliegt er een raaf zijn kamer in, die enkel het woord "Nevermore" (Nooit meer) kan spreken. De man begint tegen de raaf te praten en wordt steeds angstiger tot dat hij enkel nog in de schaduw van de raaf kan liggen op de grond. Volgens Poe moest een verhaal in één zitting gelezen worden. Andere bekende verhalen van Poe zijn The Masque of the Red Death en The Tell-Tale Heart.
Irving en Poe waren niet de enige Amerikaanse schrijvers van deze tijd. Andere bekende schrijvers zijn Hannah Webster Foster, Susanna Rowson, Hugh Henry Brackenridge, John Neal, George Tucker en Lydia Maria Child.
Transcendentalism
Daarnaast heeft het transcendentalisme een belangrijke bijdrage geleverd aan de Amerikaanse literatuur. Maar wat is transcendentalisme? Dit was een filosofische stroming, die erg populair was in de jaren 1830 en 1840. De stroming werd erg beïnvloed door de Romantiek, die in Europa op dat punt bijna afgelopen was. Daarnaast hebben de Duitse filosoof Johann Gottfried von Herder en de Engelse filosoof David Hume een belangrijke bijdrage gegeven. De transcendentalisten geloofden dat de mens op zijn beste was wanneer ieder mens zelfstandig en zelfvoorzienend was. Ook geloofden de transcendentalisten in de goedheid van de mens en de natuur. De stroming was ook erg activistisch. Vele leden verzetten zich tegen de slavernij en zagen het onmenselijk en onchristelijk. Het christendom speelde een belangrijke rol in de stroming.
De twee belangrijkste figuren van het transcendentalisme waren Ralph Waldo Emerson en Henry David Thoreau. Emerson schreef verschillende essays, waarvan Nature en The American Scholar de belangrijkste zijn. Nature gaat over de rol die de natuur speelt in de literatuur en The American Scholar gaat over het feit dat de Verenigde Staten ook op intellectueel gebied onafhankelijk moesten worden van Europa. Dit betekende dat de Verenigde Staten een eigen hoog onderwijs moesten hebben. Thoreau schreef het boek Walden, waarin hij vertelt over zijn leven tijdens de twee jaar dat hij afgezonderd in de natuur leefde. Volgens Thoreau moest de mens zelfvoorzienend zijn en van niemand afhankelijk zijn. Daarnaast schreef hij Civil Disobedience, waarin hij schrijft dat de mens geweldloos verzet tegen de overheid goedkeurt als deze overheid mensen onterecht behandeld.