Strijd tegen het water in Nederland
 Dit artikel is (gedeeltelijk) geschreven door Pabo-studenten van de MarnixAcademie en blijft in ieder geval staan tot de beoordeling is gegeven.
|
De strijd tegen het water in Nederland wordt al vanaf het begin gevoerd. Dit is niet heel verrassend aangezien een groot deel van Nederland onder de zeespiegel ligt. Dit houdt in dat een groot deel van Nederland kans maakt op overstromingen. Er zijn verschillende overstromingen geweest, waarbij veel mensen zijn overleden, denk maar aan de watersnoodramp van 1953. Deze ramp is de grootste overstroming in de Nederlandse geschiedenis geweest.
Er werden vanaf het begin al terpen en dijken gebouwd om de mensen te beschermen tegen het water. Ook werden er polders gemaakt. Hierdoor is het huidige Nederland ontstaan.
Geschiedenis
Deltawerken
De watersnoodramp voltrok zich in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953. Er stierven meer dan 1800 mensen door het onverwachte water. Veel dijken waren te zwak of te laag. Dit was al bekend bij de regering. Er waren al plannen om maatregelen te nemen. De afsluitdijk die in 1932 werd geopend was een van die maatregelen. Door de tweede wereldoorlog kwam de bescherming tegen het water op een laag pitje te staan. Het had geen prioriteit meer. Het geld voor de bescherming werd in 1950 nog minder. Het was belangrijker om het land eerst weer op te bouwen. Echter door de ramp van de 1953, werd er haast gemaakt met de maatregelen en zo kwamen de Deltawerken tot stand.
Deltaplan grote rivieren
Uiterlijk eind 1996 moest de verhoging en de versterking van de zwakste dijken in Nederland klaar zijn. Het ging om 148 kilometer aan dijkversterking. Vooral bij dijken waar de kans was dat deze 1 keer in de 100 jaar zouden overstromen werden verstevigd.
Tegenwoordig
In 1993 en 1995 waren er hoge waterstanden in de rivieren. Er werden in de toekomst alleen nog maar hogere waterstanden verwacht door de toenemende klimaatverandering. Rivieren moesten meer water gaan afvoeren, daarom kwam er een nieuwe visie op de strijd tegen het water, namelijk ruimte voor de rivieren. Niet alleen verhoogde dijken zouden meer zorgen voor de strijd tegen het water, ook aan andere elementen moet gedacht worden.
Tegenwoordig is het normaal dat een rivier tenminste 1 keer per jaar buiten haar oevers treedt.
Nederland leeft met water
Na de overstromingen in 1993 en 1995 was er enorme economische schade. Niet alleen daarom moest het waterbeleid worden aangepast, ook het veranderende klimaat speelde een grote rol. Er komt meer neerslag in de winter en ook kunnen we vaker extreme neerslag verwachten. Hierdoor werken de traditionele manieren niet meer.
Het doel van de Nederlandse regering werd om de kwantiteit, de hoeveelheid water, te beheersen en de kwaliteit van het water te bewaren. In 2003 wordt er een campagne opgezet om burgers bewust te laten worden van het water: ‘Nederland leeft met water’. Overal komen er folders, reclame en tv spotjes om mensen bewust te maken.[1][2]
In 2006 komt er een vervolg op de campagne. Echter heeft deze campagne meer doelen. Zo wordt er niet alleen aan de bewustwording van de burgers gewerkt, maar probeert de regering ook om een groter draagvlak te maken voor de vele maatregelen die genomen worden. Denk hierbij aan de sloop van huizen om de dijken te verstevigen. Verder worden consumenten en organisaties opgeroepen om na te denken over oplossingen voor het toekomstige waterbeheer. De nadruk wordt gelegd op de duurzaamheid. Het gaat niet alleen om nu, maar ook over de vele jaren na ons. Het laatste doel van de campagne is om de mensen te wijzen op de mogelijkheden van het water, met andere woorden hoe het ons geld kan opleveren.
Ruimte voor de rivieren
Het programma ruimte voor de rivier moet ervoor zorgen dat rivieren meer water naar de zee veilig kunnen afvoeren. Zo moet de hoeveelheid van de Rijn verhoogt worden van 15000m3 naar 16000m3 per seconde. Echter zijn grote delen van de floodplains, overstromingsvlaktes, ingenomen door infrastructuur en bebouwing. Hierdoor kan er minder worden opgeslagen. De conclusie is dat de rivier meer ruimte moet krijgen. Dit kan gedaan worden door:
- Dijken te verleggen. Uiterwaarden worden op deze manier breder.
- Kribben te verlagen. Kribben stuwen bij hoogwater de rivier op, door ze te verlagen kan het water sneller doorstromen.
- Bedding van de rivier uit te graven. Door het zomerbed te verdiepen, krijgt de rivier meer ruimte.
- Uiterwaarden te verlagen. De rivier krijgt meer ruimte om het water af te voeren.
- Hoogwatergeul. Dit is een bedijkt gebied dat aftakt van een rivier om een deel van het water via een andere route af te voeren.
- Waterberging. Wanneer stormvloedkeringen gesloten zijn terwijl de rivieren veel water afvoeren gebruiken we een waterberging.[3]
Deze maatregelen worden op 30 plekken in Nederland langs rivieren uitgevoerd. Om ervoor te zorgen dat de waterstand in rivieren wordt verlaagd.
Zijn de bovenstaande mogelijkheden niet mogelijk, dan worden de traditionele oplossingen gebruikt:
- Dijkverhoging
- Dijkversterking
Er moet worden gelet dat veiligheid en ruimtelijke ordening samengaan in het nieuwe beleid.
Wat is er veranderd?
Het oude waterbeleid stond vooral in het teken van verdedigen en het vechten tegen het water. Het nieuwe waterbeleid is vooral faciliterend. Er is niet meer echt sprake van een strijd tegen het water. We proberen juist om het water de ruimte te geven. Polders zullen weer onder water worden gezet en ook het bebouwen van de uiterwaarden wordt afgeraden. Om de zee buiten de deur te houden zal er nog steeds gebruikt gemaakt worden van dijken en het ophogen van het stranden.
Tegenwoordig wanneer een nieuwe woonwijk wordt gebouwd wordt er goed gekeken naar de rol van het water. Zo worden er meer opslagplaatsen voor water gecreëerd. Ook in al bestaande wijken gebeurt dit, bijvoorbeeld onder rotondes. Er wordt onder de rotonde een grote bak gemaakt waar overtollig water kan worden opgeborgen.