Italiaans Regentschap Carnaro

Het Italiaans Regentschap Carnaro was een niet-erkende staat die bestond tussen 1919 en 1920. Het regentschap bestond uit de stad Fiume (het huidige Rijeka) en omliggende gebieden. In deze stad woonden zowel Italianen als Kroaten. Tot 1918 behoorde de stad toe aan Oostenrijk-Hongarije, maar na de oorlog werd deze gegeven aan het koninkrijk Joegoslavië. Italië maakte echter aanspraak op de stad.

In de stad ontstonden spanningen. Na de vredesconferentie van Parijs in 1919 gaf Italië haar claim op. Nationalistische Italianen in de stad kwamen in opstand. Zij werden geholpen door schrijver Gabriele D'Annunzio en andere Italiaanse nationalisten. D'Annunzio riep in 1919 het regentschap Carnaro uit en werd zelf tot regent gekozen. In feite had hij de absolute macht en regeerde als dictator. De staat werd echter door geen enkel ander land erkend. Iets meer dan één jaar later werd het regentschap opgeheven nadat Joegoslavië en Italië het aanvielen. Carnaro werd opgevolgd door de vrijstaat Fiume, wat vanaf 1924 onderdeel van Italië werd.

Carnaro wordt vaak gezien als de voorloper van het Italiaans fascisme. Benito Mussolini nam namelijk veel ideeën en ook veel esthetiek over. Aan de andere kant was Carnaro ook vrij progressief voor zijn. Zo was homoseksualiteit legaal en hadden vrouwen dezelfde rechten als mannen.