Russische Burgeroorlog

Na de revolutie in het voorjaar van 1917 was Nicolaas II van Rusland afgezet en werd er een Voorlopige Regering opgericht. De regering had concurrentie van een raad van arbeiders en soldaten, die groep heette de Sovjets. Bij de verkiezingen in 1918 won de echte regering maar een kwart van de stemmen en de sovjets zeiden dat ze een nieuwe grondwet moesten maken, maar daarover kwamen ze maar een keer bij elkaar om te praten. De sovjets tekenden vrede met een volk dat betrokken was bij de Eerste Wereldoorlog. In Sint-Petersburg had een volk nog de macht, maar in andere steden nog niet. De Kozakken, een groep mensen die de regering vertrouwen, gingen met wapens andere steden veroveren. Een andere belangrijke groep tegen de Bolsjewieken, was het Tsjecho-Slowaakse legioen. Dit waren soldaten uit de Eerste Wereldoorlog, die met het Oost-Hongaarse en Russische leger dienden. Ze waren ontevreden geworden over de manier waar op Bolsjewieken hun terugweg naar huis probeerde te regelen. Ze weigerde hun wapens in te leveren en bezetten delen van de Trans-Siberische spoorlijn. Dit voorbeeld werd gevolgd door verschillende groepen. Samen vormde zij de Witten. Ook de sovjets bewapende zich. De Bolsjewieken hadden al een deel die gewapend waren: de rode garden. Die bestond uit vrijwilligers en die waren bedoeld om de macht in Sint-Petersburg om kracht bij te zetten.

De Bolsjewieken (dat zijn eigenlijk de communisten, die dus aan de macht waren) wonnen de burgeroorlog. Dat kwam mede door het veel betere leger. Ze waren in de meerderheid en het was allemaal veel beter georganiseerd. De Witten hadden hier en daar wel gebieden en steden veroverd, maar werden later weer teruggedreven. Bovendien communiceerden de Witten niet goed met elkaar. De Bolsjewieken hadden de overhand en in oktober 1922 eindigde de Russische Burgeroorlog. Het gevolg was de oprichting van de communistische Sovjet-Unie.