Hendrik IV van Engeland
.jpg)
Hendrik IV (Henry IV), ook wel Hendrik (van) Bolingbroke (Bolingbroke Castle, 15 april 1367 - Westminster, 20 maart 1413) was koning van Engeland tussen 1399 en 1413. Koning Hendrik IV was de eerste koning uit Huis Lancaster. Hij was tevens de eerste koning in vier eeuwen tijd die Engels als moedertaal had. Alle koningen voor hem tot aan Willem de Veroveraar spraken Frans.
Hij was de zoon van Jan van Gent (de hertog van Lancaster) en Blanche van Lancaster. Zijn vader was de derde zoon van koning Eduard III. Hierdoor maakte Hendrik IV ook aanspraak op de Engelse troon. Deze was in handen van koning Richard II. Hendrik IV ondernam voor zijn koningschap kruistochten naar het Heilige Land. Door een conflict tussen koning Richard II en Hendrik werd Hendrik uit Engeland verbannen. Na de dood van zijn vader trok Hendrik naar Engeland. Koning Richard II was toen in Ierland. In Engeland zorgde Hendrik ervoor dat er een opstand kwam tegen Richard II. Richard II moest gedwongen troonsafstand doen en werd opgesloten en later vermoord. Hendrik IV werd hierdoor koning van Engeland.
In 1380 trouwde Hendrik IV met Maria de Bohun. Samen kregen ze zes kinderen, waaronder de latere koning Hendrik V. Tijdens de geboorte van hun laatste kind overleed Maria. In 1390 trouwde Hendrik IV met Johanna van Navarra. Uit dit huwelijk werden geen kinderen geboren. Koning Hendrik IV vond de relatie met de kerk belangrijk en vervolgde hierdoor ook groepen die als ketters gezien werden. Koning Hendrik IV kreeg ook te maken met verschillende rampen. Zo vielen de Schotten Engeland binnen en claimde Owen Glendower de Welshe kroon. Toen de rust in 1406 hersteld was kreeg Hendrik IV ruzie met het parlement vanwege geldzaken. Met behulp van de bisschop van Canterbury kon de koning een adviesraad naast zich neerleggen.
Vanaf 1410 bestuurde zijn zoon Hendrik V Engeland voor hem. Koning Hendrik IV overleed in 1413 en werd opgevolgd door zijn zoon Hendrik V. Hij ligt begraven in Westminster Abbey.