Mandaatgebied Palestina

Onderstaand artikel werd aanvankelijk verwijderd. Wegens discussie heb ik dit opnieuw gepubliceerd om bepaalde punten te verduidelijken.

Voorgeschiedenis

Voor de Engelsen het mandaat over Palestina kregen was er een oorlog in het gebied

Oorlog met het Ottomaanse rijk

Palestina werd in 1918 door de Engelsen veroverd. Daarvoor was het onderdeel geweest van het Ottomaanse rijk. Dat rijk was een tegenstander van de geallieerden in de Eerste Wereldoorlog. De Engelsen en Fransen wilden daar allebei gebied veroveren. Ze wilden geen ruzie met elkaar en sloten een geheim verdrag. Het Sykes-Picotverdrag van 16 mei 1916 stelde vast hoe ze het gebied gingen verdelen.

De Britten hadden al een afspraak met een groep Arabische vrijheidsstrijders. Faycal Hoessein was hun leider. in 1915 stuurde McMahon hem een officiële brief. De Engelse regering beloofde hem plechtig het hele Arabische gebied. Ze mochten daar dan een Arabische staat maken. Ook Palestina hoorde bij dat gebied. De Arabische vrijheidsstrijders moesten dan wel met de Engelsen meevechten tegen de Ottomanen.

Het Sykes-Picotverdrag werd voor hen verborgen gehouden. Ze mochten niet weten, dat ze bedrogen werden en hun levens voor niks verspild werden. De Groot Arabische opstand begon 5 juni 1916. Het Arabische leger verloor veel manschappen in de gevechten en werd steeds kleiner. Er wordt wel gedacht, dat de Engelsen hen expres de moeilijkste gevechten hebben laten doen. Op het laatst stelde hun leger niet veel meer voor. Engeland en Frankrijk zagen direct een kans. Ze hielden zich aan het Sykes-Picotverdrag en verdeelden de gebieden onder mekaar. De Fransen het gebied van het huidige Syrië en Libanon, de Britten Irak en Palestina ( nog inclusief Jordanië ). Voor de Britten was dit gebied vooral belangrijk vanwege de landroute naar India en het Suezkanaal was belangrijk voor hun Olievervoer. In Libanon woonden veel christenen. Frankrijk voelde een een speciale band met Libanon en Syrië. Al sinds de kruistochten.

De Russen kwamen te laat om mee te doen met dit landjepik.

Balfourverklaing en de rol van het Christenzionisme

Christenzionisme speelde een erg belangrijke rol bij de totstandkoming van het zionisme. De vraag is of zonder het christenzionisme het joods zionisme wel zou zijn ontstaan.

Ook bij de totstandkoming van de joodse staat Israël., lijkt het Christenzionisme nog belangrijker dan het (joodse)zionisme.

De Balfourverklaring is genoemd naar Lord Balfour. Hij was minister van Buitenlandse zaken. Zijn Premier was David Lloyd George. Ze waren allebei Christenzionisten.

Balfour was wel christenzionist, maar hij hield niet zo van joden. Hij vond het maar "rare mensen, die niet meededen met andere mensen, alleen met elkaar omgingen en trouwden. Hij wilde "er niet teveel van " in Engeland. Dat zou slecht zijn voor het land.

Hij was Christenzionist, omdat hij hoopte, dat Jezus snel zou terugkomen op aarde. Hij geloofde, dat de bijbel beschrijft, wat er moet gebeuren. Christenzionisten willen de "terugkeer" van de joden naar Palestina en de oprichting van een staat voor joden daar. Dat is was de eerste stap naar hun doel. Daarom deed Balfour erg zijn best om een joodse staat in Palestina te helpen ontstaan. Niet omdat hij Joden steunde. Veel christenzionisten zijn antisemitisch.

Voor Christenzionisten kon de terugkomst van hun messias Jezus niet snel genoeg.

Ook voor Lord Balfour. Daarom vroeg hij In Juli 1917 aan de zionisten om een voorstel te doen over een joodse staat in Palestina.

voorstel van de zionisten

!: De Regering van Zijne Majesteit accepteert het principe dat Palestina moet worden hersteld als het Nationale woonplaats van het Joodse volk.

Dat betekent,: De Engelse regering vindt, dat Palestina een joods gebied moet worden. het woord 'hersteld" betekent dat het gebied net als in de oudheid moet worden. Net zo groot en er moeten meest joden wonen.

2: Zijne Majesteit's Regering zal haar uiterste best doen om de verwezenlijking van dit object te verzekeren en zal de noodzakelijke methoden en middelen bespreken met de Zionistische Organisatie.

Dat betekent, dat de Engelse regering er alles aan gaat doen om een joodse staat in Palestina te helpen ontstaan, alle steun geeft en alles samen met de zionisten gaat regelen.

Balfourverklaringen

Op 31 oktober stuurde Lord Balfour zijn verklaring in een brief aan lord Rothshield. Op 2 november 1917. bracht Balfour de plannen officieel naar buiten:

Hij nam het zionistische voorstel over. Wel maakte hij de Engelsen er iets meer de baas over. Zijn kabinet ging een "Joodse Nationale Woonplek" helpen ontstaan en ondersteunen. Niemand weet wat "Joodse Nationale woonplek" nu eigenlijk betekent. Er had eerst “Joodse Staat” gestaan. Dat werd snel aangepast, omdat men bang was, dat anderen in de regering het dan niet zouden steunen.. Er waren ook nog leden van de regering, die geen christenzionisten waren. Die werden overgehaald door

Vervanging van de woorden "Joodse staat" door het vage "joodse Nationale woonplek". De eigenlijke bedoeling bleef om van Palestina een land voor de joden te maken. Dat werd verstopt achter vage woorden.
Ze zeiden, dat de dankbare Joodse bevolking dan de landroute naar India en de olieroute door het Suezkanaal konden helpen bewaken tegen de Fransen.

Balfour liet in zijn brieven zien, wat Christenzionisten willen.

In zijn brief aan lord Curzon in 1919 schrijft Balfour: "Het zwakke punt van ons standpunt is natuurlijk dat we in het geval van Palestina opzettelijk en terecht weigeren het principe van zelfbeschikking te accepteren." >Anders gezegd.: hij wilde het mandaat niet laten uitvoeren. Hij weigerde de lokale bevolking mee te laten werken aan het vormen van een regering. Hij wilde de wensen en behoeftes van de Palestijnen geen rol laten spelen.

"Want in Palestina stellen we niet voor om zelfs maar door de vorm te gaan voor het raadplegen van de wensen van de huidige inwoners van het land ... de Vier Grootmachten zijn toegewijd aan het zionisme”.

>Hij zegt eigenlijk: De Palestijnen mochten geen rol spelen in Palestina. Hij wilde zelfs niet net doen alsof ze met de Palestijnen praatten. Er moest een joodse staat komen. Ook de 4 grootmachten willen dat Palestina een joodse staat wordt.

De vier grootmachten zijn de regeringen van Engeland, Frankrijk, Rusland en Amerika. Hij lijkt overtuigd, dat die allemaal Christenzionisten zijn! De grootmachten bepaalden ook de Volkerenbond.

Christelijke Zionisten konden voldoende druk en invloed uitoefenen in de Volkerenbond. Dat verklaart, waarom de Balfourverklaring later in het mandaat van de Volkerenbond is gekomen. De Volkerenbond had wel bepaald, dat er snel een onafhankelijke staat Palestina zou moeten komen. Maar heeft er ook niets aan gedaan om die te laten ontstaan.

Ook al stond er in het mandaat, dat Palestina een zelfstandige staat moest worden. Volgens Balfour wilden de beslissende landen in de volkerenbond ook allemaal alleen een staat voor joden. Ze wilden helemaal geen staat voor alle bewoners van Palestina. Niemand wilde dat gedeelte van het mandaat echt uitgevoerd zien. Christenzionisten wilden altijd al de verdrijving van de Palestijnen uit Palestina. Ze konden onder het mandaat hun gang gaan.

Als Balfour gelijk heeft, was die oproep tot het opzetten van een staat Palestina eigenlijk bedrog, om Arabieren en anderen voor de gek te houden..

Joodse Immigratie en een joodse staat moetsen opgezet worden, zonder dat de oorspronkelijke locale bevolking om inspraak, of zelfs maar hun mening is gevraagd..

De VN ging buitenlanders steunen een eigen staat op te bouwen op gebied waar anderen wonen. De oorspronkelijke bevolking kreeg geen inspraak en werd niet om hun mening gevraagd . Dat gaat tegen de VN-regels in. Er is door de Volkerenbond en de VN nooit met de Palestijnen gepraat over de plannen voor een joodse staat op Palestijns gebied. Er is wel veel overleg geweest met zionisten over hoe de Engelsen hen konden helpen een joodse staat op te zetten. Er is geen poging bekend van de Engelsen om met de bevolking van Palestina te overleggen, voor ze met het mandaat kwamen..

Balfour schreef daarover dat, ook al woonden er nu Palestijnen, dit niet zo mocht blijven. Het aantal Joden moest omhoog en het aantal niet-joden moesten betekenisloos worden in Palestina.

De macht van het Christenzionisme was (/ is? ) erg groot in de VN . Zonder christenzionisme zou er waarschijnlijk geen zionisme zijn ontstaan, geen Balkfourverklaring zijn en geen mandaat voor de vorming van een joodse woonplek in Palestina. Zonder Christenzionisme zou er geen joodse staat zijn.

Ook met de huidige ontwiklkelingen vragen sommigen zich af, of israel niet eigenlijk een Christenzionistische staat is, http://www.israeltoday.nl/NewsItem/tabid/381/nid/38537/language/nl-NL/Default.aspx

Verbinding zionisme en christenzionisme:

Christenzionisme is een paar eeuwen ouder, dan het joodse zionisme. Het ontstond al in de 17e eeuw. Als gevolg van de protestantse reformatie.

Zionisme betekent het joods streven naar een eigen staat. Het woord werd voor het eerst gebruikt door Nathan Birnbaum in zijn tijdschrift ‘Selbstemancipation’. Hij schreef daarin vaak over een Joodse staat.

Theodore Herzl pakte het "zionisme" op in 1896 Hij schreef het pamflet “der Judenstaat”. wat "de Jodenstaat" betekend. Herzl’s ideeën lijken van de Christenzionisten te komen. Vooral van Lord Shaftesburry. Dat was een christenzionistische regeringsleider, die veel volgelingen kreeg. Hij heeft veel geschreven en reisde rond om over een joodse staat in Palestina te praten. Hij heeft veel invloed op Herzl gehad. Christelijk Zionisme is dus erg belangrijk voor het ontstaan van het Joodse Zionisme. In die tijd leken ze wel heel erg op elkaar. Ze werkten veel samen.

In 1897 werd het eerste zionistische congres gehouden. Uit verdere congressen ontstond de “World Zionist Organsiation”. Deze organisatie maakte het zionisme groot.

Voor die tijd groeide het antisemitisme. Ook in West Europa, maar vooral in Midden- en Oost Europa. De vluchtende joden gingen toen nog vooral naar de USA. Ook in het Ottomaanse rijk waren ze welkom. Er waren veel dunbevolkte gebieden. De Ottomanen dachten, dat het goed voor het land zou zijn. als daar Joden zouden komen wonen. Er was duidelijk geen sprake van racisme tegen Joden in het Ottomaanse rijk van toen.

De meeste joden dachten helemaal nog niet aan het oprichten van een joodse staat. Dat begon pas na de zionistische congressen en de oprichting van de "World Zionist Organsiation".

Een belangrijke vriend en hulp van Theodore Herzl was dominee William Henry Hechler. Hechler bracht Herzl in contact met veel staatshoofden en de elite van veel landen. Hij maakte hem populair en bekend. Hij wordt vaak de eerste moderne Christelijke Zionist genoemd. Hechler had berekend uit de bijbel, dat in 1897 de terugkeer van de joden naar Palestina zou beginnen. Hij geloofde, dat Jezus over niet al te lange tijd op aarde zou terugkeren. In de bijbel staan voorspellingen, wat er gaat gebeuren rond die terugkomst. Christenzionisten geloven, dat het niet enkel maar voorspellingen zijn. Ze geloven,. dat het stappen zijn, die gevolgd moeten worden. Ze moeten deze stappen van het plan nauwkeurig uitvoeren. Dan komt Jezus terug op aarde. Ze moesten gaan helpen om die voorspellingen te laten gebeuren. Hij wilde daarom snel een staat voor alleen joden in Palestina. Hij probeerde Herzl er van te overtuigen de nieuwe Joodse Tempel in Bethel te bouwen. Dat was het centrum van het Palestina. Hij had de volledige plannen daarvoor al klaar. De herbouw van de joodse tempel in Israël hoort ook bij de christenzionistische plannen, om Jezus terug te laten keren op aarde.

Voor de Joodse Zionisten was Palestina niet de eerste keus. Ze wilden een staat voor alleen joodse mensen . In Palestina woonden al veel niet- joden. Een bezoekende commissie beschreef het zo: " de bruid is prachtig, maar al getrouwd met iemand anders" .

Er werd daarom eerst aan andere gebieden gedacht voor joodse staten. Er waren onderhandelaars naar veel landen rondgestuurd. Er werd eerst gedacht aan gebieden in Brits Guyana, Oeganda en Argentinië. Daar waren grote oerbossen met maar een paar inboorlingen. Onder andere houtverkoop kon dan voor het nodige geld zorgen.

Herzl zelf vond Argentinië een tijdje de beste keus. Er woont nog steeds een groep zionisten in Argentinië , die daar een joodse staat willen. Na de oprichting van de “World Zionist Organsiation” in 1902, werd de keus definitief Palestina als land voor een joodse staat. Mede vanwege de Christenzionistische steun werd een verjoodsing van Palestina voor mogelijk gehouden. Ook de Zionistische Wereldorganisatie heeft de Palestijnse bevolking nooit naar hun mening gevraagd, of met hen overlegd.

Het Christelijk zionisme werd steeds groter in Engeland en in Europa en de USA. Ook in hun regeringen. Daarom koos het Zionistisch Congres nu wel voor Palestina. Sommige zionisten wilden en willen dat (nog) niet, Zo werd er later ook geprobeerd in Suriname een joodse staat op te zetten.

Voor Christelijke Zionisten is het doel altijd een joodse staat in Palestina geweest. Enkel in Palestina , niet in de andere landen. Andere landen staan niet in de Bijbel. Alleen als de Bijbel precies gevolgd word, kunnen ze Jezus de messias weer terug laten komen op aarde. De joodse staat in Palestina is doel 1 op het lijstje van de Christenzionisten. Hun hoofddoel is er alles aan te doen, om Jezus weer terug te laten komen op aarde. De vernietiging van de aarde met atoombommen is het laatste doel van de Christenzionisten. De bijbel spreekt van verwoesting in vuur en geweld. Veel christenen herkennen daar de atoombom in.

Lord Balfour had al duidelijk gemaakt, dat hij en ander christenzionisten in Europa en de USA alleen een Joodse staat in Palestina wilden. En geen staat voor iedereen. De opdracht voor een zelfstandig Palestina voor al zijn inwoners stond wel in het mandaat. Maar dat lijkt enkel om Palestijnen en anderen voor de gek te houden. Er is nooit geprobeerd om die opdracht echt uit te voeren. Er is geen poging daartoe bekend in Palestina een staat voor alle bewoners op te richten. Niet van de Engelsen en niet vabn de VN.

Verdeling van het Ottomaans gebied

Nadat het Ottomaanse rijk was verslagen, nam de Volkerenbond de macht over de veroverde gebieden. Wel vonden ze, dat de veroveraars Engeland en Frankrijk het bestuur over moesten nemen. De Arabische opstandelingen werden niet genoemd en kregen geen mandaat,. Ook hun afsprraken met Engeland werden doodgezwegen.. Op 24 juni 1922 gaven ze de Engelsen en Fransen in een mandaat het bestuur over de door hen bezette gebieden. In dat mandaat werd specifiek de opdracht gegeven, die gebieden zo snel mogelijk een zelfstandige regering te geven. De Volkerenbond blijft wel de eindverantwoordelijke voor de uitvoering van het mandaat

Alleen Palestina had 2 precies omschreven opdrachten:

1: Het gebied moest snel zelfstandig worden. Met een bestuur voor alle inwoners.

Er is geen enkele poging van de Volkerenbond, de VN en de Engelse regering bekend om dit te laten gebeuren.

onder grote Christenzionistische druk werd er een tweede regel toegevoegd:

2: Er moest een joodse nationale woonplek gemaakt worden. Het doel was het herstel van joodse land uit de oudheid.

deze twee dingen kunnen niet allebei gedaan worden.

de letterlijke tekst van het mandaat is in te zien op; https://www.mtholyoke.edu/acad/intrel/britman.htm

Door deze Balfourverklaring aan het mandaat toe te voegen, was een zelfstandig Palestijnse staat voor de hele bevolking, niet meer mogelijk..

De andere veroverde gebieden werden vrij snel en gemakkelijk zelfstandig. Alleen in Palestina werd geen poging ondernomen een zelfstandige regering op te zetten. Volgens Balfour wilde de Engelse regering helemaal geen staat voor alle bewoners, maar alleen een staat voor joodse buitenlanders in Palestina. In de Engelse Regering zaten veel Christenzionisten. Die wilde al sinds de 17e eeuw een joodse staat in Palestina, die vrijwel helemaal uit joden moest bestaan. Voor Palestijnen was geen plek in Palestina vonden ze. Balfour was daar ook heel duidelijk over geweest.

Een olierijk groot- Arabische staat zou machtig kunnen worden. Dat wilden Europese landen niet. Verdeel en heers. Kleinere landen met eigen belangen leek beter voor Europa. Zeker nu gebruik van olie in opkomst was. Er kwam geen Groot-Arabische staat. Het gebied werd opgedeeld. Zo is uit een aantal losse gebiedjes het land Syrië gevormd. De Engelsen gaven het bestuur over Syrië als troostprijs voor de Arabische vrijheidsstrijders aan Faisal Hoessein. Die vond zichzelf wel koninklijk. Hij maakte zichzelf de eerste koning van Syrië. Tot de Fransen hem daar verdreven. Het was immers Frans mandaat gebied! De Engelsen hadden daar helemaal niets te zeggen! Daarop werden de landen Irak en Trans-Jordanie willekeurig gevormd en aan zijn zoons gegeven. Die vonden zich ook wel koninklijk. Ze maakten zich koning van hun gebied. Toch wel iets anders dan het beloofde groot- Arabisch rijk.

Alweer was de bevolking niets gevraagd en had geen inspraak.

De Russische revolutie veranderde de regering daar. Ze waren niet meer Christenzionistisch. Daarom brachten de Russen het geheime "schandalige" Sykes-Picotverdrag naar buiten. Toen kregen de Arabieren pas echt door, dat ze verraden waren.

Dat verraad is de Arabieren altijd blijven steken. Het verklaart, waarom ISIS aanslagen vooral in Engeland en Frankrijk gebeuren.

De Engelse regering moest het mandaat uitvoeren, maar de Volkerenbond en later de VN blijven verantwoordelijk voor het mandaat dat ze de Engelsen hadden gegeven. Die hebben de Engelsen nooit gevraagd, waarom er maar geen Palestijnse staat voor alle bewoners kwam. Ook die deden er niets aan om een zelfstandig Palestina te laten ontstaan. De VN heeft er nog steeds niets aan gedaan.

Eerste Premier van Israël, Ben Gurion, zei daarover : "Wij zijn van mening dat het ideaal van de Verenigde Naties een Joods ideaal is".

Eerste gebiedsuitbreiding Zionisten:

In de laatste tijd van het Ottomaanse rijk konden de diverse volkeren goed met elkaar overweg. Joden, christenen en moslims respecteerden elkaars belangen. Europese bezoekers in de laatste periode van het Ottomaanse rijk, omschreven dat vreedzame en multiculturele als opvallend kenmerk. In Europa lukte dat samenleven niet zo goed, vond men.

Bestuurders van de gebieden vonden zichzelf eigenaar van de grond. Ze hieven pacht van de bewoners. Dit pachtsysteem was gegroeid uit belastingheffing. Belastingen werden verpacht aan bestuurders. die konden dan in de gebieden belasting gaan heffen door pacht te heffen bij de bewoners. Daarvan konden ze dan de pacht aan de regering gaan betalen. Deze pacht werkte als soort erfpacht, zoals in Nederland nu ook nog gebruikelijk met huizen in steden: De eigenaar van een huis betaalt pacht voor de gebruikte grond. Zo ook in Palestina. De eigenaar/gebruiker van huizen, dorpen met voorzieningen als eeuwenoude begraafplaatsen, boerderijen, weidegebied en dergelijke, betaalde pacht aan de landheer. Families woonden er vaak al eeuwen en beschouwden zichzelf als eigenaar. Voor de Ottomanen het gebied overnamen, waren ze ook gewoon eigenaar geweest.

Eigenlijk was pacht als vorm van belasting bedoeld, die zou moeten worden afgedragen, maar de regering van het Ottomaanse rijk was zwak. Ze konden er maar weinig aan doen, dat bestuurders de pacht zelf hielden. Het land werd privé bezit van de bestuurders.

Als er land doorverkocht werd, werden er eigenlijk de pachtrechten doorverkocht. Het was niet de bedoeling, de bevolking te verdrijven en hun woon- en werkplekken te vernietigen. Net als de Gemeente Amsterdam bijvoorbeeld niet zomaar mensen met geweld uit hun huizen mag drijven en die vernietigen.

De komst van de eerste zionisten naar Palestina. was vreedzaam. Men zag wel voordelen in hun komst. In de late Ottomaanse tijd, was Europees geld welkom. In Palestina hadden vooral de joden en christenen daar voordeel van. Toen de zionisten gebied opkochten. waren ze met hun geld welkom in de regio. De verschillende volkeren en religies konden toen nog goed met elkaar overweg.

Dat veranderde toen bleek, dat zionisten dat land gingen ontvolken!

Racime, Etnische zuiveringen en Apartheid?

Ben Gurion, oprichter van de staat Israël: "We moeten de Arabieren verdrijven en hun plaats innemen"

Zionisten begonnen met land te kopen. Volgens sommige zionisten is er nooit sprake van racisme, etnisch zuiveren en apartheid geweest. ze kochten land en mochten dan gewoon de bevolking verdrijven, heel normaal. Ze vonden dat het recht van een eigenaar. Dat was niet racistisch bedoeld zeggen ze, maar ja, "het zijn nu eenmaal geen joden"!. Het ging ze enkel om de Joodse bevolking en de joodse immigranten. Rechten van Palestijnen was niet hun zorg. Voor hen telden enkel de belangen van de joodse immigranten. Ze maakten ook "alleen voor joden" banken en scholen. Dat was geen Apartheid vonden ze, maar gewoon goed voor joden zorgen. Ze wilden die joodse bevolking ook kunnen beschermen. Daarom waren niet joden niet welkom in die gebieden. Ze mochten er niet wonen en kregen er geen werk. Dat was er alleen voor Joden.

Maar beschermen tegen wie dan? Joden waren welkom in Palestina in die begintijd. Er was geen vijandschap. Die ontstond pas veel later.

Veel Zionisten kenden het land en de bevolking helemaal niet. Voor sommigen deden Palestijnen er helemaal niet toe. Palestina is joods land. God heeft het aan de Joden beloofd. punt uit!. Anderen geloofden weer, dat er maar weinig mensen woonden in Palestina en dat alle Palestijnen, Bedouines en Druzen gewoon nomaden waren, die met hun kuddes rondzwierven. Ze dachten, dat die helemaal niet echt verbonden waren met hun land. -Als je hun leven wat ongemakkelijk zou maken, zouden die vanzelf wel ergens anders heen gaan met hun kuddes en tenten- was hun gedachte. Bij alle zionisten stond bovenaan, dat het land een joodse staat moest worden. Waar de joodse buitenlanders een overgrote meerderheid moesten gaan vormen. Of zelfs, dat het land alleen voor joden zou moeten zijn.

Ook de eerste Premier en oprichter van de staat Israël, Ben Gurion, dacht zo: "We moeten Arabieren verdrijven en hun plaats innemen". Als ze ergens anders gaan leven, "zullen De Ouden sterven en de zullen jongeren vergeten" schreef ook hij. Hij vond, dat de andere Arabische volkeren maar voor de verdreven Palestijnen moesten zorgen. Zionisme ging alleen over joden. Zionisten vinden dat helemaal niet racistisch. Ze vinden het verdrijven van Palestijnen ook geen etnisch zuiveren, maar gewoon nodig om van de joden een meerderheid te maken en het gebied joods gebied te maken. Vaak zeggen ze de Palestijnen best een goed leven te gunnen, maar alleen niet in Palestina.

Ze vonden dat ze geen pachtrecht kochten, maar 100% eigenaar waren. Dat ze daarom mochten doen wat ze wilden met het land. Ze verdreven alle niet-joden met gewapend geweld uit het gebied. Hun dorpen, huizen, boerderijen, eeuwenoude begraafplaatsen enzovoorts werden massaal gesloopt. Er kwamen hekken en gewapende mannen om de toegang te bewaken. Alleen Joden mochten er komen wonen en werken. Dit bleek elke keer te gebeuren als Zionisten land kochten of innamen. “Alleen toegang voor Joden” werd standaard.

De Engelsen hielpen de Zionisten daarbij door oneerlijke wetten te maken. Eén ervan was beslaglegging op (Palestijns) land voor "publieke doeleinden". (=Nodig voor iedereen) Als het land was ingepikt werd het aan de Zionisten gegeven. Ook daar verdreven die dan de niet-joodse inwoners en stonden alleen voor joden toegang toe. Zionisten bestudeerden de omgeving ook goed. Als er gebieden (bijna)niet, of al een tijdje (bijna) niet gebruikt werden, mochten de Zionisten het hebben van de Engelsen. Palestijnen werd niets gevraagd en werden zulke gebieden niet gegeven. Er werd niet uitgezocht wie de eigenaren waren.

Als Zionisten een gebied verkregen, werd de oorspronkelijke bevolking altijd verdreven. Alleen joden mochten blijven. Alleen Joden hadden toegang. De verdreven mensen verloren niet alleen hun huizen, boerderijen en het gebied, waar ze al eeuwenlang woonden. Maar ook verdienden ze niks meer. Schaapskuddes en boerderijen boomgaarden en dergelijke waren er niet meer. Verdreven Palestijnen wilden gewoon naar huis. Maar ze werden dakloos en arm. Op hun gebied ontstond alleen werk en woonplek voor Joden. Dit "alleen voor Joden" lijkt heel erg op de Apartheid in Zuid Afrika. daar mochten kleurlingen niet komen in "alleen voor blanken" gebied. De Blanken bepaalden een apart gebied voor kleurlingen. Kleurlingen werden onderdrukt en hadden minder rechten. Nelson Mandela en andere de bekende Zuid-Afrikaanse vrijheidsstrijders noemen Israël een racistische apartheidsstaat. Er is door zionisten vanaf dag één nooit geprobeerd om vreedzaam samen te leven met de Palestijnen.

Langzaam groeide een verdreven machteloze bevolkingsgroep. Die verarmde flink. Geen woonplek en geen werk meer. Ze hadden moeite om aan eten te komen. De begraafplaatsen met hun ouders en voorvaderen waren gesloopt. De banden met hun land en geschiedenis verbroken. Niemand luisterde naar ze De Engelse bestuurders hielden alleen rekening met de joodse belangen. De Zionisten dachten, dat dakloze Palestijnen vanzelf wel weg zouden gaan. Maar ze gingen niet zo gemakkelijk gewoon maar ergens anders heen, De Palestijnse oorspronkelijke bevolking had wel degelijk een grote band met het land van hun voorvaderen.

Ook het Engelse bestuur werd gezuiverd. in 1921 schreef Huber Young : "Alle ambtenaren, die antizionistisch zijn, moeten worden ontslagen. Hoe hoog ze ook zijn". Alle ambtenaren en bestuurders mochten alleen maar Zionisten helpen. ze mochten niet naar Palestijnen luisteren of ze helpen. Sinds de 17e eeuw willen Christenzionisten een joods land in Palestina. ze wilden niet joden daar weghebben. Engelse bestuurders in Palestina moesten vooral zorgen voor de groei van joods gebied en de vermindering van de niet-Joodse bevolking.

Voor de komst van het zionisme werd de samenleving beschreven als een multiculturele, verdraagzame en vreedzame samenleving. Men respecteerde elkaar.

Zionisten zeggen, dat er nooit sprake is geweest van Racisme, etnische zuiveringen en Apartheid door het Zionisme Als dat al zo leek, was dat altijd een reactie op antisemitisme geweest van de Palestijnen. Ze zeggen, dat het verzet van de Palestijnen enkel antisemitisme is en Palestijnen altijd al antisemitisch zijn geweest.Dat klopt niet met de geschiedenis, die de samenleving als vreedzaam, multicultureel en verdraagzaam beschrijft.

Palestijnen voelden zich gediscrimineerd door het Engels bestuur en de zionisten. Het werd ze steeds duidelijker, dat de Engelsen en de Zionisten bezig waren ze uit hun land te zetten en het gebied in te pikken. De Engelsen trokken zionisten voor, hielpen zionisten bij het innemen van Palestijns gebied en lieten toe, dat de Zionisten de Palestijnen uit die gebieden verdreven. Zionisten waren de buitenlanders, vaak Illegale buitenlanders. Toch kregen zionisten meer zeggenschap dan de Palestijnen. Er lande op 4 april 1918 een zionistische commissie. Die wilde afspraken maken over het "joods woongebied". Ze eisten lidmaatschap van het militaire bestuur, lidmaatschap van de politie en bevoegdheden om een eigen leger op te zetten. Dat had kwaad bloed gezet bij de Palestijnen, die nergens inspraak in kregen en geen enkele macht werd toegestaan.

Steeds meer Palestijnen kregen een gevoel van onrecht, over wat hen werd aangedaan. Maar alleen de Palestijnen en sommige Palestijnse Joden en joodse groepen vonden dit onrechtvaardig. De rest van de wereld vond het niet zo van belang of zagen een joodse staat als een prima oplossing voor "het joodse probleem" en steunden Christenzionisme.

Antizionistische joden

Neturei Karta leden protesteren bij de AIPAC conferentiebij het Washington DC convention center.

Er was/is ook tegenstand tegen het zionisme onder Joden. Er was onbegrip en woede over het verdrijven van mensen. Vooral onder de christen- en moslim Palestijnen. Ook binnen veel lokale joodse gemeenschappen werd dit vaak als onrecht gevoeld. Deze joodse bevolkingsgroepen vonden het vaak prima om met de andere Palestijnen vreedzaam samen te wonen en respect voor elkaar te hebben. Zoals ze al eeuwen deden. Sommige Israëlische Joden verzetten zich nog steeds tegen Israël.

Ook waren er religieuze bezwaren. De joodse wet (halacha) is daar belangrijk. die verbiedt de oprichting van een joodse staat vóór de komst van de (joodse)Messias. Bekend zijn de joodse groep Satmar en en de Neturei Karta , die ook in Israël wonen. Ze zijn erg antizionistische joodse groepen. Ze zijn het niet met de Christenzionisten eens, dat Jezus ook de joodse messias is. Omdat christenen de joodse staat mogelijk hebben gemaakt, vinden christenzionisten, dat de Messias de joodse staat mogelijk heeft gemaakt en dus ook de joodse Messias is.

Ook in de USA leven veel antizionistische Joden. Zionisten noemen ze vaak verraders, of zelfs antisemitische en zelfhatende joden. Bekend zijn de joodse demonstraties tegen Israël in New York, maar ook elders in de USA.

Er is ook een aantal joods-Israëlische mensenrechtenorganisaties actief tegen racisme, apartheid en etnisch zuiveren. ze zijn wel zionistisch, maar willen geen onrecht en onderdrukking. Ze maken zich sterk voor de mensenrechten van Palestijnen en verzetten zich tegen onrecht en onderdrukking.

Zo zijn er:

Association for Civil Rights in Israel : De Vereniging voor burgerrechten in Israël
B'Tselem : Israëlisch Informatiecentrum voor mensenrechten in de bezette gebieden
Jerusalem Institute of Justice : Jeruzalem instituut voor gerechtigheid
Machsom Watch : Toezicht op Controleposten
Rabbis for Human Rights : Rabbijnen voor mensenrechten
Physicians for Human Rights-Israel : Artsen voor mensenrechten - Israël
Yesh din : Vrijwilligers voor mensenrechten
Commitee against House Demolition : Het commite tegen het slopen van ( palestijnse ) huizen. Dit is een gemengde beweging.
Breaking the Silence : Vrij vertaald; "spreek je uit". Israelisvche oorlogsveteranen en soldaten spreken zich uit.

Een Israelische veteraan van Breaking the silence zegt het zo : 'We hebben die dingen meegemaakt omdat we door jullie, het volk, zijn gestuurd om in jouw naam andere mensen te onderdrukken".

Zionistisch gedachtengoed

Er zijn wel zionisten, die zich inzetten voor mensenrechten in Israël en de bezette gebieden. Maar de bovengenoemde organisaties krijgen maar steun van een kleine groep Israëliërs

Ze zien maar

de meeste Zionisten vinden dat heel Palestina enkel hun gebied is, niet-joden moeten weg. Ze willen alleen levensruimte voor joden. Die mentaliteit is heel duidelijk te zien bij de kolonisten in bezet gebied. Ze zijn er heel open over.

Louis_Theroux maakte er een documentaire (filmverslag) over “The Ultra Zionists” . Daarin wijst een kolonist naar een Palestijns dorp Hij zegt "Palestijnen moeten weg. Ik wil dat daar joden gaan wonen. Palestijnse rechten? Heb ik niks mee te maken. Waar ze heen moeten? weet ik niet. Ze zien maar. Mensenrechten? Ik ken alleen Joodse rechten”.

Een ander werd gevraagd: “Wat ga je dan met dat geweer doen op Palestijns gebied”

“Hit on Palestinians”. Schieten op Palestijnen. Dat leerde hij zijn kinderen ook, die bevestigden in de toekomst ook Palestijnen te gaan jagen “De autoriteiten zeggen af en toe ‘Foei, dat mag niet joh’, maar ze doen er niet echt iets tegen” zegt hij lachend.

Ras van Meesters, verdrijven van de "Untermenschen" naar bijbelse regels.

Citaat uit het dagboek van Yitzhak Tabenkin, een leider van de kibboetsbeweging. “de idealen van Hitler waar ik van houd: etnische homogeniteit, de mogelijkheid van uitwisseling van etnische minderheden; de overdracht van etnische groepen ter wille van een internationale orde, wat voor mij een bijzonder waardevol kenmerk is. " - Hij zegt, dat Hitler gelijk had. Minderheden mogen verdreven en weggewerkt worden voor een groter belang. Een zionist, die Hitlers rassenideeën bewonderde. De Ideeën, die de joden naar de gaskamers hadden gedreven!

Yaacov Shavit is professor Joodse Geschiedenis aan de universiteit van Tel Aviv. Volgens hem schreef vooral de Lehi terroristengroep veel over:: Levensruimte voor het Joodse "ras van Meesters”, dat de plicht had alle niet-joden te verdrijven en eventueel uit te roeien. Ze vonden Arabieren maar een “ras van slaven”. Minderwaardige mensen, of geen echte mensen.

Dit lijkt wel heel erg op het Nazie-Duitse “Lebensraum" voor het "Herrenrasse’’ en het verdrijven en vernietigen van de “Untermenschen”.

Lebensraum =leefgebied, levensruimte. Herrenrasse = ras van meesters , Untermenschen = lagere mensensoort, slavenras. Rassenideeën, die wel erg lijken op de ideeën van de Duitse Nazies in de tweede wereldoorlog.

Dat vond ook de latere Israëlische Premier Yitzak Shamir. Die heeft een brief ondertekend aan de duitse ambassadeur Von Pappen. Hij wilde een samenwerking van de Nazies en de Zionisten. Hij schreef, dat de Nazie-ideeënen en de zionistische ideeën eigenlijk hetzelfde waren. Net als Tabenkin vond hij Nazie-ideeën erg goed.

Ook de Israelische Krant Haaretz benoemt dat . Op 25 aug 2011 schreven ze het stuk: “lebensraum as a justification for Israeli Settlements”. >Dat betekent; "Lebensraum" als rechtvaardiging voor kolonies. Ze gebruikten expres het Duitse woord "Lebensraum" en niet "woonruimte", om de vergelijking met de Duitse Nazies te maken. Ook sommige holocaustoverlevenden zeggen, dat het gedrag van de Zionisten wel erg op dat van de Nazies lijkt.

De Lehi wordt door Israël als de belangrijkste groepering "vrijheidsstrijders" gezien. Ze worden daar geëerd met eigen ordes, eretekens, standbeelden e.d.

Zelf zagen de Lehi zich als terroristen en riepen openlijk op tot joods terrorisme. Zo publiceerden de Lehi in hun ondergrondse blaadje “He Khazit”( het Front) :

“Noch Joodse ethiek, noch joodse traditie kan terrorisme als strijdmiddel afkeuren. We zijn ver verwijderd van morele bezwaren als het gaat om onze nationale oorlog. Voor ons ligt het bevel van de Thora waarvan de moraal dat van elk ander geheel van wetten in de wereld overtreft: 'Gij zult ze tot de laatste man uitroeien".

>kort gezegd; Ze vinden, dat god en de Thora oproepen tot Joods terrorisme en het uitroeien van de Palestijnen.

Hier word verwezen naar de Joshua regels. Joshua wordt in de bijbel als de opvolger van Moses genoemd. Hij leidde de joodse verovering van het land op de Filistijnen. Hij stelde regels op voor die veroveringen. Een regel was om alle Filistijnen, mannen, vrouwen, kinderen en baby's, allemaal uit te roeien en alleen sommige vrouwen te houden als seksslaaf. Iedere joodse man mocht een aantal seksslaven hebben.

De zionistische hoofd leger-rabbi (joodse priester) volgt blijkbaar ook deze Bijbelse regels van Joshua. Hij vond, dat zionistische soldaten best wel Palestijnse vrouwen mochten verkrachten. Ze hadden wel wat vermaak verdiend. Hij zegt dat de bijbel dat goed vind . Ook dat gaat over deze Joshua regels. Hij moest zijn ideeën later -officieel- wel terugtrekken, officieel wel.

Joshua was duidelijk. . “ Filistijnen moeten stoppen met hun verzet en weggaan, als ze willen blijven leven. Een paar mogen er blijven. Dan moeten ze erkennen, dat ze minderwaardige mensen zijn. We kunnen ze dan gaan gebruiken".

De vergelijking Palestijnen-Filistijnen word heel veel gemaakt. Volgens de bijbel moesten de Filistijnen helemaal en totaal weggewerkt worden. Ook toen moest het land "alleen voor joden" gemaakt worden. Op wat voor manier dan ook. "God" gaf bevel ze allemaal uit te roeien of te verdrijven. Erg veel Zionisten willen precies hetzelfde voor de Palestijnen. Filistijnen, Palestijnen, Zelfs de namen lijken op elkaar.

Deze verklaring laat goed zien, wat er in Palestina/Israël is gebeurd en nog steeds gebeurt. Het verdrijven en uitroeien van de Palestijnse "lagere mensensoort" is altijd een doel geweest. Ook de groei van het zionistisch gebied is duidelijk de doelstelling van het zionisme. De bijbel wordt gebruikt als rechtvaardiging van gruwelijkheden en etnische zuiveringen. Zoals vaker gebeurt word religie gebruikt. Er wordt beweert, dat `God´ zijn volgelingen als superieur ziet en van hen verlangt, dat ongelovigen gruwelijk worden uitgeroeid of als slaaf gebruikt worden. ('ras van slaven') .

In het begin ging dit verdrijven en uitroeien langzaam. Voorvalletjes met geweld leken het. Het vergroten van het "alleen voor Joden" gebied ging ook onopvallend en langzaam. Lastig waren wel die dakloze Palestijnen, die ook wilden overleven en wilden eten. Onredelijk vonden zionisten dat. en noemden het antisemitisme. Ze beweerden, dat het Palestijnse volk altijd al antisemitisch was geweest en dat zionisten daarom hard moesten optreden. De geschiedenis laat iets anders zien.

Voor de komst van de Zionisten was Palestina een verdraagzame samenleving. Er waren geen rassenonrusten en men respecteerde elkaar. Reizigers beschrijven een multiculturele samenleving die in vrede met elkaar leefde. Daar willen zionisten niets van weten.

Van de Arabieren werd een antisemitisch volk gemaakt. . “Ze waren altijd al antisemitisch geweest” werd er plotseling beweerd. Arabieren moesten slecht gemaakt worden . Het moest logisch lijken, dat ze bestreden werden.

Yitzak Shamier zegt daarover: "Palestijnen verdedigen hun land . Wij willen dat land voor ons. We moeten de wereld laten denken, dat WIJ ons verdedigen en zij de aanvaller zijn. Dan wordt veroveren en (Etnisch) zuiveren van het land een stuk gemakkelijker." Jazeker,Yitzak Shamir gebruikte het woord zuiveren. Hij praatte heel openlijk over ethnisch zuiveren!

Zionisten geven de slachtoffers vaak ook de schuld van het voortduren van de problemen. Een goed voorbeeld is Mevrouw Ruth de Jong-Hotze. Een Friezin, die in de 60er jaren van de vorige eeuw naar Israël emigreerde. Ze had een column had in het Friesch Dagblad. ze schreef o.a. het artikel: "Hoe lang kan een gelijk standhouden", Ze vertelt, dat de bevolking van zo´n 504 dorpen werd ´verjaagd, vermoord, of de grens over gezet. "Reinigen" en "arabierenrein maken van het land" noemde ze dat. De Palestijnen vroegen tevergeefs hulp vroeg aan de VN, die weigerde. Ze vind wel, dat het verschrikkelijk was, maar nodig, om een joods land en het land joods te maken. Ze wil nu wel eens een einde aan die problemen. ze geeft de schuld aan de Palestijnen, die zich er niet bij neerleggen. Ze hebben gelijk. Het was verschrikkelijk. Maar ze moeten gewoon stoppen er tegen te vechten. In haar ogen hebben niet de zionisten de schuld, dat het doorgaat. Niet de doorgaande onderdrukking en het verder gaan van de deportaties, het slopen van dorpen, vermoorden en verdrijven van niet/joden, maar de onwil van de Palestijnen om zich er bij neer te leggen is er de oorzaak van, dat het maar door gaat. Net als Ben Gurion vindt ze, dat `de Ouderen gaan dood en de jongeren vergeten` al lang gebeurd had moeten zijn. De slachtoffers zijn de schuldigen voor Zionisten

Een land zonder volk, voor een volk zonder land

is een reclamekreet, die veel gebruikt is door zionisten. De slogan suggereert, dat het land niet door mensen bewoond werd. Veel joden informeerden zich helemaal niet over Palestina en zijn bevolking. Zionistische organisaties vertelden hen, dat het gebied bijna onbewoond was. Sommigen dachten dat een joodse staat te maken in een lege woestijn. Hen werd verteld, dat alle arabieren antisemieten waren, en dat ze daarom soms lastig deden. Nieuwelingen wilden hard werken, maar als ze tegenstand van de Palestijnen kregen was dat wel lastig. ze werden niet geinformeerd over de voorafgaande verdrijving van Palestijnen van hun grond. en dat het huidige joodse gebied voorheen al eeuw en door Palestijnen bewoond was geweest. Met dat beeld van een leeg land kwamen ze misschien Palestina binnen, maar uiteindelijk maakte iedere zionist het racisme van het zionisme mee. De meeste zionisten keurden dat goed! Ze ondersteunen het idee, dat het land etnisch gezuiverd moet worden om een Groot israël te helpen ontstaan.

Een land zonder volk? De belangrijke Israelische generaal Moshe Dayan laat iets anders zien, toen die later schreef:

“We came here to a country that was populated by Arabs and we are building here a Hebrew, a Jewish state; instead of the Arab villages, Jewish villages were established. You even do not know the names of those villages, and I do not blame you because these villages no longer exist. There is not a single Jewish settlement that was not established in the place of a former Arab Village.”Nahalal arose in the place of Mahalul, Gevat - in the place of Jibta, Sarid - in the place of Haneifs and Kefar Yehoshua - in the place of Tell Shaman. There is no one place built in this country that did not have a former Arab population.”

>Vertaald zegt Moshe Dayan ongeveer: Toen we hier kwamen, woonden er overal Arabieren. We zijn er een joodse staat van aan het maken. Op de plaats van Arabische dorpen hebben we Joodse dorpen gebouwd. Niemand weet de naam van de Arabische dorpen meer, want ze bestaan niet meer. Overal waar we gebouwd hebben woonden daarvoor Arabieren. Hij noemt een aantal namen van arabische dorpen, en die van de zionistische dorpen, die er nu staan.

Ook hij erkent, heel specifiek dat het gebied duidelijk niet “zonder volk”, niet onbewoond was. maar dat er "overal Arabieren leefden".

Wat werd dan bedoelt met “Een land zonder volk”? Er woonden toch overal mensen? Veel zionisten zagen ze niet als echte mensen. Ze geloofden, dat het joodse volk een "masterrace" - ras van Meesters- is. En Arabieren een 'slaverace" zijn. -minderwaardig soort mensen--, die verdreven of uitgeroeid dienden te worden. Sommige mensen geloofden, dat alle inwoners nomaden waren, zonder binding met het land, niet moeilijk te dwingen ergens anders heen te gaan. Anderen dachten helemaal niet over de Paslestijnen na. ze wilden een joodse staat en de Palestijnen deden er niet toe. Ze moesten uit de weg. Op wat voor manier dan ook.

Ben Gurion daarover: De Arabieren van het land Israël [Palestijnen] hebben slechts één functie over: weglopen.. Dat is waar het zionisme voor staat: Een joodse staat ten koste van de Palestijnse oorspronkelijke bevolking.

De bedoeling van het zionisme voor Palestina is altijd hetzelfde geweest: Ze wilden Palestina van het begin af aan enkel bewoond zien door joden. Palestijnen moesten plaats maken voor joden. Op wat voor manier dan ook. Ben Gurion zegt daarover: "We moeten Arabieren verdrijven en hun plaatsen innemen". Veel zionisten zijn aanghanger van de Joshua regels; Uitroeien of verdrijven. Meer keus is er niet voor hen!

Collectieve Bestraffing

Collectieve bestraffing betekend het 'straffen van een groep voor de daden van een enkel persoon. Collectieve bestraffing werd gebruikt om huizen en soms hele dorpen en gemeenschappen te slopen. Vaak werd de bevolking vermoord en een aantal gedeporteerd Door het woord "bestraffing" lijkt het om een straf voor iets ernstigs te gaan. Een "Eigen schuld" , zou je kunnen denken.

David Ben-Goerion schreef hierover : "Het gaat alleen om tijd en plaats. Een huis opblazen is niet genoeg. Wrede en sterke maatregelen zijn nodig. Op het juiste tijdstip, de juiste plaats en met nauwkeurig berekende slachtoffers. Ook als er vrouwen en kinderen bij zijn. Anders werkt het niet. Het maakt niet uit of mensen schuldig of onschuldig zijn."

Denk aan de eerder genoemde uitspraak van Yitzak Shhamir: "Palestijnen verdedigen hun land . Wij willen dat land voor ons. We moeten de wereld laten denken, dat WIJ ons verdedigen en ZIJ de aanvaller zijn. Dan wordt veroveren en (Etnisch) zuiveren van het land een stuk gemakkelijker".

Door "collectieve bestaffing" wordt eigenlijk elke Palestijn wel schuldig aan iets gemaakt. Alle Palestijnen, schuldig of niet mogen aangevallen en vermoord worden. Zionisten lieten de wereld denken, dat zíj werden aangevallen, terwijl zíj juist de Palestijnen aan het uitroeien en verdrijven waren. Door het Collectieve bestraffing te noemen was er geen reden meer nodig om Palestijnen aan te vallen en te verdrijven en vermoorden. Door het "collecrtieve bestraffing te noemen, leek het alsof er een soort "eigen schuld " van de Palestijnen was, en uitroeien en verdrijven terecht was..

Moshe Dayan zegt daar later over: "Om gebied te veroveren werkt collectieve bestraffing erg goed”.

Dat "het niet uit maakt , of mensen schuldig zijn of niet" van David Ben Gurion, lijkt op de Joshua regels. hierboven besproken. Elke reden om Palestijnen te verdrijven of uit te roeien is goed. David Ben Goerion lijkt ook een volgeling van de Joshua regels.

Hoe werkte Collectieve Bestraffing :

Als een Palestijnse strijder ergens gevochten had, werd het huis van zijn familie aangevallen en opgeblazen. De familie werd gedeporteerd. Of als er word aangevallen vanuit een dorp. Dan werd dat dorp aangevallen en gesloopt en de meeste bewoners vermoord.

Later veranderde dat. Redenen werden vaak verzonnen of overdreven. Of uitgelokt.

bijvoorbeeld : de zionisten willen een joods dorp opzetten maar op die plek is er nu een Arabisch dorp. Ze gaan Palestijnen pesten. Dan wachten tot er in de buurt iets gebeurt. Duurt dat te lang, gebruiken ze geweld.tegen Palestijnen. Gebeurt er nog niets wordt er een reden verzonnen. Wraak voor dingen die nooit gebeurd zijn. Westerse regeringen waren vaak christenzionistisch. Ze vonden alles best, wat de zionisten deden. Maar ze wilden wel, dat Zionisten redenen opgaven voor hun wreedheden om aan hun eigen bevolking te verkopen.

Een goed voorbeeld van deze maniier om land te pikken is de Golanhoogte. Moshe Dayan zegt daarover:

"Langs de grens met Syrië zagen we het Syrische leger ... De kibboets zagen de goede landbouwgrond ... en ze droomden ervan ... Ze probeerden niet eens hun hebzucht voor de land te verbergen... We stuurden een tractor over de grens om te gaan ploegen. We wisten van tevoren dat de Syriërs gingen schieten. Als ze niet zouden schieten, zouden we de tractor vertellen verder te rijden. Steeds verder en verder te gaan. Totdat de Syriërs uiteindelijk zouden schieten. En dan gebruikten we artillerie en later ook de luchtmacht, en zo was het ... Op de vierde dag vormden de Syriërs geen bedreiging meer voor ons. " Het land was ingenomen. de Arabische boeren hadden geen toegang meer en joodse boerten pikten het land in.

Ook hier gaat het dus niet enkel om land veroveren, maar om land te stelen van de bewoners via etnische zuivering

Deze Collective Punishment gold alleen voor Palestijnen. Het is een racistisch middel. Als er een joods iemand een moord pleegde ofzo, werd het huis van zijn gezin niet opgeblazen, werden er geen mensen van zijn gemeenschap aangevallen, vermoord of gedeporteerd. En als een zionist een Palestijn had vermoord werd hij vaak niet eens vervolgd.

Als joodse kolonisten een Palestijns dorp aanvallen, wordt hun woongebied niet aangevallen. Wordt het niet gesloopt en worden er geen mensen vermoord. Maar als Palestijnen zich verdedigen tegen de Kolonisten worden Palestijnen gearresteerd. Een Palestijn mag zich niet verdedigen. als zionisten hem aanvallen. Dat wordt geweld tegen joden genoemd.

Volgens Israëlische joodse mensenrechtengroepering B’tselem verdwijnt bewijs nog steeds zomaar. De Zionisten, die zongen en dansten rond een in brand gestoken Palestijns kind van 14 in Jeruzalem zijn wel bekend. Ze zitten niet in de gevangenis.

De onderdrukte bevolking wordt er ook altijd van beschuldigd zelf de schuld ervan te zijn, dat ze onderdrukt worden. Collectieve bestraffing lijkt daar ook voor gebruikt te zijn Het etnisch zuiveren werd zo de schuld van de Palestijnen zelf. Collectieve bestraffing wordt internationaal overal verafschuwd en veroordeeld. Behalve als die door de Zionisten wordt toegepast op Palestijnen.

Christenzionisten steunden dit geweld. Het ging zelfs zover, dat de Engelsen meededen met de collectieve bestraffing. Zo zetten ze voor de Zionisten merktekens op Palestijnse huizen , die als collectieve bestraffing opgeblazen zouden worden. Ook hebben de Engelsen zelf een hele wijk opgeblazen bij de onrusten van 1936-1939. Ze noemden dit collectieve bestraffing. Collectieve bestraffing is maar één keer op zionisten toegepast, toen die Engelsen hadden vermoord.

Samenwerking en contacten tussen Zionisten en Nazies

Om zich te bevrijden van de Engelsen zochten de Zionisten in de jaren 30 ook contact met de Nazies. Het was een grootmacht en steun/ samenwerking met grootmachten leek van belang. De Britten waren in de mandaatperiode heel bruikbaar geweest en mogelijk zou de opkomende macht Duitsland dat in de toekomst ook worden. Zo leek men te denken.

Ha'avara Abkommen

Feivel Polkes voerde namens de Hagana de onderhandelingen met Adolf Eichman over de eventuele steun van de Nazi's aan een op te richten joodse staat in Palestina. De twee bleken het goed met elkaar te kunnen vinden en in 1937 bezocht Eichman zelfs Palestina op uitnodiging van de Hagana.

Het Ha'avara Abkommen (afspraken) werd afgesloten met Nazie-Duitsland, als reactie op het groeiende antisemitisme daar.

Zowel de Zionisten als de Nazies wilden zoveel mogelijk joden naar Palestina laten emigreren. Dit werd geen succes.

Mogelijk speelde het een rol, dat de Joden dan al hun geld en bezit moesten opgeven. Daar werden dan door Duitsland geproduceerde nuttige dingen als landbouwmachines voor gekocht. Die werden dan naar Palestina verstuurd. De zionisten klaagden over de kwaliteit van de joden. Ze vonden o.a. dat de Duitsers veel te veel arme, of te oude joden stuurden, die maar weinig goed werk of spullen opleverden.

Israel als onderdeel van het Duitse rijk

In 1941 zocht de Lehi contact met Otto von Hentig, van het Duitse ministerie van buitenlandse zaken. Ze gaven aan namens alle Zionisten te spreken. Ze wilden een samenwerking met de Nazies. Palestina moest een Joodse staat worden. En onderdeel worden van het "Deutsche reich" Ze wezen er op, dat het Zionisme en de Duitse Nazies dezelfde soort ideeën hadden.

Ze boden aan om voor de Duitsers de Geallieerden te gaan bestrijden. ze wilden voor de Duitsers moord- en terreuraanslagen, spionage en sabotage gaan doen in de geallieerde gebieden. Dus ook in Nederland!..

Ook werd er een brief gestuurd aan Franz von Papen, de Duitse ambassadeur in Turkey. Daarin schreven ze o.a.“'Eigenlijk zijn onze inzichten gelijk aan de Uwen. Er is geen onderscheid tussen onze opvattingen en daarom zijn we solidair met U en vragen U, waarom zullen we niet gezamenlijk handelen?'”

>De zionisten zeggen eigenlijk, dat ze zich ook wel Nazies voelden. Ze vonden, dat er geen verschil was tussen Zionisme en Nazisme.

De brief aan von Papen werd ondertekend door Yaïr Stern en de latere Israëlische premier Jitzhak Shamir, die destijds de tweede man was.

Er was duidelijk sprake van hoogverraad, toen ze de Duitsers aanboden, dat alle zionisten overal de geallieerden ( wij dus) zouden gaan bestrijden.

ze wilden tegen ons gaan vechten en wilden onze vijand worden!

De Duitsers weigerden. Toen gingen ze maar met de geallieerden mee vechten. Maar dat was niet hun eerste keus!

Later ontkennen de zionisten daarom, dat Lehi namens alle zionistische leiders handelde.

Net als ‘collectieve bestraffing’ was dit ook een vaak gebruikte tactiek om kritiek op het zionisme in de kiem te smoren. "Het was maar een 1 persoon", of "een kleine groep", werd er gezegd, als een zionist iets deed.

Als één Palestijn of een enkele Palestijnse organisatie iets deed werden alle Palestijnen daders. Makkelijk te gebruiken om alle Palestijnen tot criminele en antisemitische terroristen te bestempelen,- “DE Palestijnen hebben dit gedaan. en beweren dit… “

Net als die tactiek van de "enkele zionist" is dat wel heel duidelijk, dat "collectieve bestraffing" niet klopt. Het gaat om veel meer, dan een tactiek. Het verschil is etnisch bepaald. Zionisten worden anders behandeld dan Palestijnen. Zowel de De "enkele zionist" als collectieve bestraffing zijn onderdeel van een racistisch beleid.

Lehi beweerde wel degelijk namens alle zionistische leiders te praten. Burgerlijk zowel als militair. Onderhandelen was anders zinloos geweest. Ook het feit, dat Lehi leider Yitzak Shamir later premier van Israël werd, laat zien, dat er een behoorlijke steun voor zijn ideeën bestond in Israël.

De deal van Kasztner met Eichman

Hongarije werd in de tweede wereldoorlog lange tijd als veilige haven gezien door de opgejaagde joden. Het was geen hemel, maar ze werden er tenminste niet vervolgd, wat al heel wat was voor het Europa van toen.

Pas in 1944 werd Hongarije door de Duitsers bezet. Adolf Eichman ging er persoonlijk heen om de joden daar te vernietigen. Hij sloot een overeenkomst met de zionistische leider Kasztner. Eichman en Kasztner konden direkt goed met elkaar overweg. Ze kwamen tot een overeenkomst. Kaszner beloofde de joodse gemeenschap gerust te stellen en onrusten te voorkomen, als hij met een aantal Zionistische jongeren mocht vertrekken.

Zo gebeurde dat ook. Kaszner vertrok met 1684 jonge zionisten. ongeveer 450.000 andere Joden werden zonder al te grote onrusten afgevoerd naar de vernietigingskampen.

Eichman zegt daar in een interview “Hij was ongelofelijk vasthoudend bij zijn pogingen om biologisch waardevol joods bloed veilig te stellen, dat wil zeggen, menselijk materiaal dat in staat was tot voortplanting en zware arbeid.” Kasztner zou volgens Eichman hebben gezegd; “jij mag de anderen hebben, maar laat mij over deze groep beschikken”. Kasztner offerde iedereen op, die geen zionist was, niet hard kon werken, en/of geen kinderen kon krijgen.

Kasztner is nooit echt vervolgd en heeft een hoge functie in de Israëlische regering gekregen. Zijn latere moord heeft Israël een beschamende rechtszaak bespaard.

einde van het Brits mandaat

De macht van de Zionisten groeide. Er ontstonden steeds ergere onrusten tussen Palestijnen en Zionisten.

Onrusten

De verdrijving van de Palestijnen van hun huis en haard, bezit en land zorgde voor veel armoede. Veel Palestijnen zaten plotseling zonder woning, werk en verdienden geen geld meer. Palestijnen verarmden meer en meer en hadden honger. Dit werd nog eens verergerd door de duidelijke Engelse en Europese steun aan de zionisten. . De Joodse vakbond Histadroet wilde, dat er enkel joodse werkkrachten werden gehuurd. Er kwamen joodse banken, scholen en ziekenhuizen. Alleen voor joden bestemd. De situatie werd steeds moeilijker voor de Palestijnen. Ze snapten dit racisme niet.

Tot de komst van de Zionisten hadden de volkeren in Palestina respect gehad voor elkaars belangen. Discriminatie racisme en apartheid waren nieuw voor de bevolking in dit gebied. Zionisten waren buitenlanders, met totaal geen kennis over Palestina en zijn bevolking. Het land moest joods worden, en de mensen die er woonden moesten maar zien. Verzet en tegenstand werd gemakkelijk antisemitisme genoemd. Zionisten hadden geen enkele interesse om ook maar na te denken over wat ze te weeg brachten bij de oorspronkelijke bevolking! Minachting en onderdrukking leidt tot verzet.

De Engelsen steunden de Zionisten en hielpen bij het "wettelijk gerechtigd" verdrijven van Palestijnen. Uiteindelijk heeft dit alles tot diverse grote rellen geleid.

De rellen van 1920-21, 1928-29 leidden tot wat halfslachtige Engelse maatregelen Ze wilden alleen maar onpartijdig líjken en niet echt iets oplossen. Je moet begrijpen, dat de Christenzionisten een joodse staat wilden, maar dat er ook niet-christenzionisten in de regering zaten. die niet racistisch waren. Die moesten dus voor de gek gehouden worden over wat er in Palestina gebeurde.

De Engelsen gingen veel te ver bij de opstanden van ‘36-’39. ze trokken gezamenlijk met de Zionisten op om de Palestijnen te verslaan en deden mee met collectieve bestraffingen.

De Engelse aanpak van de opstand was bruut. Het had veel moordpartijen tot gevolg. Daardoor verloren de Palestijnen hun leiders en bestuur. Palestijnen hadden geen leiders meer. Er was niemands over om overleg mee te hebben. Ook in Engeland vond het publiek dit te ver gaan.

Hierna kregen de niet- Zionisten de overhand in de Engelse regering. Die namen geen genoegen met de raporten van de bestuurders. Dat bestuur was gezuiverd en bestond uit enkel christenzionisten. Ze stuurden onderzoekers naar Palestina. Het onrecht van de apartheid, het racisme, de etnische zuivering en onderdrukking van de Palestijnen werd hun toen goed duidelijk. Daarom werd de samenwerking met de zionisten opgezegd en de Balfourverklaring ingetrokken..

Een “ Witboek” werd geschreven. Daarin werd er gestreefd naar een meer rechtvaardige oplossing voor de Arabieren.

Het Witboek bevatte de volgende punten:

-Binnen 10 jaar een Arabisch-Joodse eenheidsstaat opzetten

-Joodse immigratie beperken tot 25.000 in een keer en daarna 10.000 per jaar.

-Verdere immigratie alleen met toestemming van de Arabische bevolking.

Dat Witboek was het Officiële Engelse beleid tot 1948.

De breuk met het zionisme kwam echter te laat. De Zionistische "Judaisatie" van Palestina ging al veel te ver. Zionisten waren al veel te sterk. En al heel goed bewapend door de Christenzionistische regeringen.

Palestijnen hadden geen leiders meer. Er was geen Palestijn over om mee te praten of dingen te regelen. Het was te weinig en te laat om ook maar iets te veranderen.

De eens zo onderling vreedzame, respectvolle en verdraagzame samenleving van verschillende volkeren in Palestina was door de komst van de buitenlandse zionisten blijvend veranderd in een samenleving, van racistische overheersing, ethnische zuivering en onderdrukking, gebaseerd op Nazi-achtige ideologie van enkel “Lebensraum”voor het “Herrenrasse", vernietiging en verdrijven van de Palesrtijnse “Untermensch”.

De Engelse aandacht verslapte hierna ook nog eens door de dreiging van de tweede wereldoorlog. Palestina werd minder belangrijk.

De Engelsen probeerden het Witboek te handhaven. De Arabische liga bleef aanspraak maken op een Arabisch Palestina, zoals in het mandaat was afgesproken en verwierpen de Zionistische aanspraken op Palestina voor een joodse staat als kolonialisme en imperialisme. Ze verwierpen het westers/zionistisch argument, dat de zionist een missie had om de arme achtergebleven Palestijnse bewoners op een hoger plan te helpen. Daar was ook duidelijk tot dan toe nog nooit sprake van geweest bij de zionisten!

de Palestijns leider Azzam: "Wat de afloop ook is, de Arabieren zullen zich houden aan hun aanbod van gelijkwaardig burgerschap voor de Joden in Arabische Palestina en hen zo Joods laten zijn als zij willen." De Palestijnen riepen op tot een eenheidsstaat van Alle inwoners, joods, christen, moslim. Één staat voor iedereen.

Dat wilden zionisten, christenzionisten en de VN niet. Die wilden enkel een joodse staat. Ze willen geen gelijkwaardig burgerschap voor Palestijnen.

De Zionisten voerden hun terroristische aanslagen en oorlogsvoering flink op.

verovering van Haifa

Bij de verovering en zuivering van Haifa is Operatie Bi'ur Hametz bekend geworden, omdat de Zionisten erg trots waren op hun psychologische oorlogsvoering daar. Ze maakten gebruik van luidsprekers en radio uitzendingen om in het Arabisch o.a. te verkondigen, dat de strijd verloren was e.d. en dat de Arabieren de stad moesten verlaten, wilden ze overleven. Het hielp daarbij dat de zionisten van Carmeli’s 22^e Bataljon de opdracht hadden om “van huis tot huis te gaan en alle arabieren te vermoorden” Ook moest alles dat wilde branden in brand gestoken worden, zodat het er zeer ernstig uit zag.

Door de ontstane onzekerheid, angst en onrust kon de stad gemakkelijk van zijn bevolking ontdaan worden. Velen vluchtten ook in Paniek en lieten al hun bezit achter. Sieraden, geld, kleding, huisraad. Moshe Dayan werd benoemd om daar toezicht op te houden. Hij besloot ze massaal te stelen en onder de joods kolonisten verdelen of voor het leger in beslag genomen. Op 21 april werd er rapport opgemaakt, dat Haifa ingenomen was. Op 22 april 1948 hadden de Britten enkel nog de macht in het havengebied. De rest was in handen van de Hagana en de Carmeli Brigade. Er was een restant Arabische bevolking van zo’n 4000 personen over, samengedreven in een paar wijken, terwijl de vernietiging van Arabische huizen op gang kwam. Volgens zionisten, hadden ze de Arabieren gevraagd te blijven. maar dan gooi je geen bom, tussen de vluchtende mensen. En geef je geen opdracht om alle arabbieren te vermoorden.

Palestina opgedeeld

Als de Engelsen echt hadden gewild, was er een Arabisch-Joodse staat ontstaan in Palestina, maar ze waren oorlogsmoe. Ze gaven bij de VN aan het mandaat te willen beëindigen. De palestijnen wilden een eenheidsstaat voor alle inwoners. Dat wilde de christenzionisten en de zionisten niet.

De VN wilde ook geen eenheidstaat Palestina voor alle inwoners. Ondanks hun mandaat, vergaten ze hun verantwoordelijkheid direkt. Ze vonden, dat er een staat, alleen voor joden moest komen op Palestijns gebied. Ze hadden nooit iets voor de Palestijnen en de onafghankeliojke palestijnse staat gedaan. Ze vonden nu de tijd rijp voor een ruim Joods land. Ze kwamen met het plan om Palestina te verdelen in een joods- en een Arabisch gebied. De Arabische was bevolking 2 x zo groot als de joodse bevolking. Toch wilden ze de zionisten meer dan de helft van het gebied geven. 498.000 Arabieren woonden in gebied, dat de VN aan zionisten gaf. Die moesten dan maar verhuizen. en 10.000 joodse bewoners uit het aan de arabieren toegewezen gebied. De belangrijke havenstad Haifa werd ook aan de Zionisten toegewezen. Een belachelijk onrechtvaardig plan, vonden de Palestijnen daarom. De Palestijnen wilden hun land niet opdelen.. Ze reageerden weer met een aanbod voor één staat Palestina voor iedereen. Arrabieren, Druzen, Bedouines en Joden samen. Dat wilden de zionisten niet. Ook de door Christenzionisten gerunde VN wilde geen staat voor iedereen, zoals ze zelf in het mandaat hadden gezet. Ze zette zijn plan door. Het uiteindelijk werd goedgekeurd in de VN na schandalige chantage van regering van de Verenigde Staten op arme landen als Haïti en Liberia.

Natuurlijk wist de VN wel, dat bewoners zich niet zomaar van hun land lieten schoppen en er veel doden zouden vallen.

Hoe zouden wij reageren als de VN ons zou vertellen, dat ze de helft van Nederland aan buitenlanders hebben gegeven en wij maar moeten gaan verhuizen?

De zionisten hadden niemand om ze af te remmen meer en konden hun gang gaan.

Er wordt ook nu aan getwijfeld of de VN wel het recht had een opdeling voor te stellen en land weg te geven aan buitenlanders, zonder inspraak voor de oorspronkleijke bewoners. Volgens hun eigen regels horen ze zichzelf te veroordelen en vervolging te zoeken voor deze "misdaad tegen de menselijkheid"

Op 14 mei 1948, 8 uur voor de officiële beëindiging van het Britse mandaat, riep de "Jewish Agency for Israël " onder leiding van David Ben Goerion de onafhankelijke staat Israël uit.

Dit was niet eens de start van de grootschalige verdere moord en verdrijving. Al op 19 april werd het dorp Deir Yassin gruwelijk uitgeroeid. Dit was onderdeel van het plan Dalet.

Operatie Makkab. Op 11 mei 1948, is er een rapport over de sloop van het dorp Beit Mashir ; "al 60-70 huizen gesloopt" De bevolking werd in opdracht van Ben Gurion( met handgebaar hand langs keel) gruwelijk verdreven.

Ben Gurion schreef daar al eerder over: " De Arabieren zullen moeten gaan, maar daarvoor is een geschikt moment nodig, zoals een oorlog". Hij had nu zijn "oorlog" en de massale verdrijving van de Palestijnen kon beginnen.

De Palestijnen spreken van

Al-Nakba : de Ramp

Op 14 mei 1948 riepn het Joods Agentschap de staat isarael uit. Tsjecho-Slowakije had in april 1948 grootscheeps wapens aan de zionistische troepen geleverd die de komende strijd tussen Joden en Arabieren in het voormalige Mandaatgebied Palestina mede zouden beslissen.

Israel begon zijn oprichtingsoorlog met een aantal doelen:

1. overleven

2. zo ruim mogelijke veilige grenzen

3. zo min mogelijk Arabieren binnen de grenzen, Ze wilden een democratie, maar met een overgrote Joodse meerderheid

Ben Gurion: “Wat Galilea betreft, heeft de heer [Moshe] Sharett u al verteld dat er nu nog ongeveer 100.000 Arabieren in Galilea wonen. Laten we aannemen dat er een oorlog uitbreekt. Dan zullen we in staat zijn om het hele gebied van Centraal Galilea, inclusief al zijn vluchtelingen, in één keer te zuiveren( = etnisch zuiveren). In dit verband wil ik enkele bemiddelaars noemen die aanboden om ons Galilea zonder oorlog te geven. Wat ze bedoelden was het bevolkte Galilea. Ze boden ons niet het lege Galilea aan, dat we alleen konden krijgen door middel van een oorlog. Daarom, als een oorlog zich uitstrekt tot heel Palestina, zal onze grootste winst Galilea zijn. Het is omdat zonder enige speciale militaire inspanning die andere fronten in gevaar zou kunnen brengen, alleen door de troepen te gebruiken die al voor de taak waren toegewezen, we ons doel, de zuivering van Galilea, konden bereiken. "

en "we moeten terreur, moord, intimidatie, inbeslagname van land en het afsnijden van alle sociale voorzieningen gebruiken om Galilea te verlossen van zijn Arabische bevolking".

Ben Gurion laat duidelijk zien, dat hij als leider van het zionisme op dat moment etnische zuiveringen wil en bevelen gaf voor gruwelijkheden daarbij.

Het officilele zionistische verhaal is, dat de Arabische leiders opdracht aan de Palestijnen gaven om Palestina te verlaten.

De ervaring met volkeren als de Jetzidi's en de Rohingya laten zien, dat een bevolking niet zomaar weggaat. Er moet al veel ergs aan de hand zijn voor mensen vluchten. Weggaan om dat een leider dat zegt? past niet bij de arabische samenleving. die was niet dicitatoriaal. Niet de leiders, maar de familie kwam op de eerste plaats. Leiders werden niet blind gevolgd.

Erskin Childers is de eerste, die bewezen had, dat er nooit zo'n oproep is geweest. Hij heeft weergaves van berichten en alle radiouitzendingen onderzocht en uitgeschreven. Er is geen enkel oproep tot vertrek gevonden. Eerder andersom. Er werd opgeroepen te blijven!

Als start van deze "opruimactie" werd al eerder het dorp Deir Yassin overvallen. De moordenaars kwamen ongemerkt binnen. Het dorp had een vredesverdrag met de zionisten en verwachte niks. De bevolking werd gruwelijk vermoord. Er zijn veel onthoofdingen geweest en mensen, waar de ingewanden uit gehaald waren. Veel vrouwen bleken verkracht. Veel vrouwen en kinderen gruwelijk vermoord, Hun bruikbare bezit, geld en sierraden gestolen. Een aantal overlevende moest spitsroede lopen door de straten van joodse wijken in Jeruzalem en werd daarna met stenen doodgegooid door een juichende menigte. Een andere groep werd daarna doodgeschoten buiten Jeruzalem. Volgens velen was de slachtpartij bedoelt om paniek te zaaien en dat er daarom veel vrouwen en kinderen slachtoffer werden van gruwelijkheden.

11 juli 1948 als onderdeel van operatie Dani werden de dorpen Lydda en Ramla overvallen. Volgens latere premier yitzak Rabin, gaf Ben Gurion de opdracht de bevolking te verdrijven. Meer dan 440 en volgens sommigen meer dan 500 dorpen werden zo gesloopt en de bevolking verdreven of vermoord.

Latere onderzoeken zeggen, dat deze acties precies goed waren om angst te zaaien. Het eergevoel van de familie was in het geding. Vrouwen en kinderen diende door de familie beschermd te worden. De opdracht van de zionistische top was Daarom om het zo gruwelijk mogelijk te maken. Dan zou het op de vlucht jagen en verdrijven van de Palestijnen veel makkelijker worden. Het zou onderdeel zijn van Plan Dalet. Dat Plan was van te voren gemaakt om "joodse grenzen" veilig te stellen. Sommigen zeggen, dat het geheel verdrijven van de Niet-joodse bevolking niet het plan was. Maar de soldaten zelf vertellen, dat het duidelijke bevelen waren tot uitroeien en verdrijven.

Wat er ook tegen spreekt, is het "Dorpenplan". daarin werden alle dorpen in kaart gebracht. Alle mogelijke informatie werd verzameld. Van luchtfoto's, bevolkingssamenstelling, het belang van de grond en de mogelijkheden, tot strategische belangen en hoe het te veroveren.

Er was ook al langer een "Transfer Commitee" actief, dat plannen maakte voor de etnische zuivering van alle Palestijnen in het door hen gewenste gebied. En zelfs plannen hoe hun terugkeer te voorkomen. Alles wat er later gebeurde lijkt dus al lang van tevoren zorgvuldig geplanned. Meest dezelfde mensen werkten aan het "Dorpenplan" en het "verdrijf-plan". Die waren ook verbonden aan het. Joods Nationaal Fonds. Dit fonds is actief bij landaankopen. En door bedrog bedrog met nep- landaankopen. Veel landaankopen zijn nooit gebeurd. Toch steunt Israel en Israelische rechters altijd het Joods nationaal fonds. Zo wordt deze fraude vaker gebruikt om de bewoners in de bezette gebieden rond Jeruzalem te laten deporteren. Zelfs nadat de rechters constateren, dat de bewijzen niet kloppen. Ze zeggen dan, dat Joods belang boven Palestijns belang gaat. Israel gebruikt zelfs fraude om Palestijnen te verdrijven. Israelische rechters doen mee met fraude.

In het Fries dagblad van 29 Februari 2012 verteld een uit Roemenië afkomstige joodse immigrante over deze periode:

“Ik heb veel gedood. Ik vocht voor mijn land. Dat deden we allemaal. De oorlog heeft ons zo gemaakt, we konden niet anders, begrijp je. Ja, het is fout, een gat in onze ziel. Maar dat land, dat was van ons. Eindelijk. Niet weer delen met vreemdelingen. Weg ermee!”.

Ze was lid van de Palmach en verteld hoe ze de huizen van de Palestijnen afpakten en Palestijnen vermoorde als die terugkwamen om bezittingen op te halen.

De Palestijnen woonden er al eeuwen. Ze vond het heel normaal, om hen "vreemdelingen" te noemen., die weg moesten. Terwijl ze zelf de Vreemdeling was; ze kwam uit Roemenië.

Zoals zo veel zionisten, dacht ze, dat er eindelijk een 100% joodse staat Israël was en dat het klaar was met deze laatste moordpartij. "Een vlek op haar ziel", maar dan was het klaar.

Ook toen werd er geloofd, dat het snel en kort zou zijn. Ze geloofden, dat de verdreven Palestijnen in de buurlanden wel weer een goed leven konden opbouwen. Die zouden Palestina dan snel weer vergeten, dachten ze.

Nog spreekt israel de buurlanden er op aan, dat ze niet voldoende voor de Palestijnse vluchtelingen zorgen. De gedachte van veel zionisten, dat het klaar was met de Nakba klopte niet. Dat "de Ouden zouden sterven en de Jongeren zouden vergeten is niet waar gebleken". Ben Gurion heeft ongelijk gekregen.

Palestina bestaat niet meer" zei Moshe Dayan na afloop.

Twee Israëlische wetenschappers, Pappe en Morris doorzochten later de zionistische archiven. Ze vond hij veel stukken, die lieten zien, dat het verdrijven en vermoorden niet zomaar gebeurden bij het veroveren. Het bleken helemaal geplande acties te zijn. Helemaal precies bevolen aan de soldaten door de leiders. Er waren lijsten met mensen, die vermoord dienden worden. Pappe en Morris werd daarna de toegang tot de archieven verboden. Ze mochten niet laten zien, wat er in de archieven zat. Israël ruimde direkt zijn archieven op om sporen te verwijderen. Ook werden documenten en documentaires verboden verklaard. Toch blijven er nog steeds getuigenverslagen en bewijzen op duiken, dat het allemaal geplande zionistische acties betreft.

De zionist Israel Shahak schreef ook veel rapporten en boeken over wat er gebeurde. Hij was tegenstander van religieuze dwang. Ook was hij fel gekant tegen het massaal verbranden van christelijke boeken als het nieuwe testament., die bij rooftochten op Palestijnen waren buitgemaakt. Hij protesteerde steeds meer tegen onrechtvaardige behandeling van Palestijnen . Zoals administratieve detentie. Dat is het gevangen zetten van mensen zonder proces of bewijs.

Een aantal Israëlische soldaten nam een film op. Ze vertelden elkaar wat ze meemaakten en haalden daar andere filmbeelden bij. De documentaire heet : "Censored Voices", > verboden stemmen. Omdat de documentaire verboden werd door Israël. Daarin werd verteld hoe ze Palestijnen bedrogen; Ze vertelden de palestijnen, , dat het gevaarlijk zou worden en ze weg moesten uit hun dorpen. Ze zouden dan na de gevechten terug konden komen. Als ze dan nog niet gingen, werd geweld gebruikt. Onderweg zagen ze veel zionistische soldaten Palestijnse jongens en mannen.doodschieten. Ze werden uit de groepen vluchtelingen gehaald en langs de kant van de weg vermoord. Hun families werden gedwongen door te lopen. Ze moesten wel erg denken aan de colonnes Joden tijdens de Jodenvervolgingen door de Nazies.

Ook deze film verteld een gruwelijk verhaal van etnisch zuiveren en misschien wel genocide (volkerenmoord).

Later ontstond op dezelfde manier de beweging Breakimng The Silence. Israelische soldaten, die mee hadden gedaan met acties, waar ze zich later over schaamden, of die die acties hadden gezien. Ze vertellen over de opgedragen gruwelijkheden en schendingen mensenrechten, als het expres bombarderen van ziekenhuizen..

Niemand in het westen, of de VN hield de Zionisten aan de mensenrechten, of het internationaal erkende oorlogsrecht. Er waren hooguit wat zwakke protesten, meer niet. Israel mocht zijn gang gaan. Het Christenzionisme ( o.a. Verenigde staten) speelt daarbij een grote rol. Tijdens een bestand hadden De VN dan wel een verbod om wapens te leveren ingesteld, maar stonden wel stiekem toe, dat de USA de Zionisten had bewapend. Met die wapens kon de Nakba worden uitgevoerd.

Wat is Joods. WIE zijn joods?

Dit alles word helemaal vreemd, als je kijkt naar wat er in een artikel van dekennisvannu van 10 juni 2010 staat.

Dit artikel verteld over een 2 DNA onderzoeken, naar onderlinge verwantschap van de diverse joods gemeenschappen. De onderzoeken werden uitgevoerd, door Universiteiten uit de USA, Israël, Rusland en diverse andere Europese landen. Het onderzoek werd in de hoogwaardige bladen “American Journal of Human Genetics” en “Nature” gepubliceerd.

De eindconclusie is, dat er inderdaad enige onderlinge verwantschap is tussen joodse volkeren. Maar dat de grootste verwantschap van alle joodse volken niet met elkaar is. Alle joodse volkeren hebben de meeste verwantschap met de PALESTIJNEN, de DRUZEN en BEDOUINEN uit Palestina! De mensen, die de zionisten kwijt willen!

Deze Palestijnse volkeren zijn dus meer Joods qua DNA , dan bijvoorbeeld de huidige zionisten in Israël!.

Ook Ben Goerion was er van overtuigd, dat Palestijnen eigenlijk "verdwaalde Joden" waren, Die hadden zich gemengd met de andere volkeren. Daarbij hadden ze zich vaak bekeerd tot de islam en christendom, zo dacht hij. Dat lijkt aardig juist! Deze gedachtegang wordt integrationisme genoemd.

Israël voor alle joden? Dat lijkt niet helemaal van toepassing?

De vraag die overblijft is: wat bepaald het jood zijn. DNA of iets anders? Zionisten willen, dat het joodse volk als een ras wordt gezien. Daarin is toch DNA bepalend. Gaan ze dan de Palestijnen als broeders terughalen, of blijven ze bij hun "broedermoord"? Staat het Bijbelse verhaal van Kain en Abel symbool voor Israel?.

Bronnen:

1: Tekst en artikelen van het mandaat aan Engeland

 https://www.mtholyoke.edu/acad/intrel/britman.htm2Voorgeschiedenis

2: Voorgeschiedenis

https://israelpalestina.nl/ottomaanse-rijk/

https://isgeschiedenis.nl/longreads/de-ondergang-van-het-ottomaanse-rijk-en-de-deling-van-het-midden-oosten

 https://nl.wikipedia.org/wiki/Sykes-Picotverdrag
 https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2016/05/16/britten_en_fransenverdelenmidden-oostensykes-picot-1-2653790/
 https://www.trouw.nl/nieuws/landjepik-goed-voor-een-eeuw-ellende~b621eec6/

 https://nl.wikipedia.org/wiki/Balfour-verklaring
 https://aijac.org.au/op-ed/the-real-legacy-of-the-controversial-balfour-dec/
 https://www.britannica.com/biography/Arthur-James-Balfour-1st-earl-of-Balfour
 https://balfourproject.org/a-few-quotes/
 https://balfourproject.org/bp/balfour-and-palestine/
 https://balfourproject.org/bp/an-interview-between-mr-balfour-and-justice-brandeis-1919/
 https://balfourproject.org/the-road-to-balfour-the-history-of-christian-zionism-by-stephen-sizer-2/
 https://www.jpost.com/opinion/christian-zionism-and-the-balfour-declaration-508034
 https://israelpalestina.nl/brits-mandaat

https://kunst-en-cultuur.infonu.nl/mensen/71871-william-hechler-eerste-moderne-christen-zionist.html

https://www.palestineremembered.com/Articles/A-Survey-of-Palestine/Story6457.html

https://interactive.aljazeera.com/aje/palestineremix/

http://staatvanbeleg.com/selected-articles/balfour-centenary-in-the-media/

https://www.cidi.nl/dossier/geschiedenisvanisrael-het-gouden-tijdperk/

https://aijac.org.au/op-ed/the-real-legacy-of-the-controversial-balfour-dec/

https://www.britannica.com/biography/Arthur-James-Balfour-1st-earl-of-Balfour

https://kunst-en-cultuur.infonu.nl/mensen/71871-william-hechler-eerste-moderne-christen-zionist.html

https://nl.icej.org/christen-zionisme

https://mens-en-samenleving.infonu.nl/religie/70387-tekenen-van-de-eindtijd-in-de-bijbel-jezus-matteus-243-14.html

https://mens-en-samenleving.infonu.nl/religie/70518-bijbelse-profetieen-israel-diaspora-terugkeer-van-de-joden.html

https://julesisaacstichting.org/de-theologische-strijd-over-de-landbelofte/