Risorgimento

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

De Risorgimento of de Italiaanse eenwording is de periode waarin Italië een land werd. Italië bestond namelijk uit meerdere kleine landjes, net als Duitsland. Al deze landjes streefden naar één land, maar iedereen had wel een mening over hoe dit land eruit moest zien.

De Risorgimento begon in 1820 met opstanden in diverse steden en eindigde in 1870 met de Inname van Rome. Al in 1861 was het Koninkrijk Italië gesticht, wat pas in 1946 een republiek zou worden.

Wat ging er vooraf?

Na de val van het Romeinse Rijk was Italië niet heel erg belangrijk meer. Sterker nog, het was nog geen eens een land. Italië was verdeeld in verschillende landen en steden. Veel Italiaanse steden waren rijk geworden door de handel, zoals Venetië en Florence. Op het gebied van politiek waren er een hoop verschillen, er waren ten eerste verschillende wetten en daarnaast ook nog verschillende staatsvormen. Het ene land was een republiek en de andere een monarchie. Toch deelden de verschillende landen een paar dingen; een cultuur en een taal.

Toch waren veel Italianen trouw gebleven aan het land, de stad of de regio waarin ze woonden. De eerste die het gevoel voor één Italië wist te versterken was de Franse keizer Napoleon. Napoleon veroverde het Italiaans schiereiland (de eilanden niet) en liet zich kronen tot koning van Italië. Hij maakte er een modern land van, met moderne wetgeving en een beter bestuur. Door Napoleon kwamen de Italianen in contact met het nationale gevoel en het liberalisme. De Italianen wilde het liefst weer terug naar een grootse tijd uit het verleden, de tijd van het Romeinse Rijk. Napoleon leek vanwege zijn veroveringen ook een beetje op een Romeins keizer.

Toen Napoleon werd verslagen werd het congres van Wenen georganiseerd. Alles werd weer hersteld in Europa. Dit betekende dat Italië weer werd verdeeld in verschillende landjes:

• Koninkrijk Sardinië; dit land kreeg de Republiek Genua erbij.
• De Kerkelijke Staat; hier regeerde de paus.
• Koninkrijk Lombardije-Venetië; hier regeerde de Oostenrijkse keizer.
• Koninkrijk der Beide Siciliën; het grootste en rijkste van de landen.
• Groothertogdom Toscane, Hertogdom Parma en Piacenza, Republiek Lucca en Hertogdom Modena en Reggio; waren alle vier trouw aan Oostenrijk.
• De landen San Marino en Monaco (toen nog in Italië); de enige twee landen die nog onafhankelijk zijn.