Schutzstaffel

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

De Schutzstaffel (Nederlands: beschermingsafdeling, afgekort als SS) was 20 jaar lang een paramilitaire organisatie in nazi-Duitsland. Tijdens de Processen van Neurenberg is de SS tot een misdadige organisatie verklaard.

Oprichting en groei

In de jaren '20, na de verloren Eerste Wereldoorlog, is het een chaos in Duitsland. Onder andere armoede en werkloosheid zorgen voor straatgevechten en fanatisme. Het volk is woedend en ontevreden. De jonge Adolf Hitler leidt een nationalistische beweging: de NSDAP. Hitler wordt hierdoor een doelwit voor tegenstanders. Daarom richt hij op 4 april 1925 zijn eigen persoonlijke lijfwacht op: de Schutzstaffel of SS.

Heinrich Himmler geeft de joden de schuld voor de nederlaag in de Eerste Wereldoorlog. Hij verlangt er naar alle niet-Duitse groepen te elimineren. Hij sluit zich aan bij de nu zo'n 200 man sterke SS en klimt snel op. In 1929 is hij hun leider en Hitlers rechterhand. Himmler bouwt de SS om tot een enorme paramilitaire organisatie (gewapende organisatie, maar officieel niet behorend tot het leger of de politie) die loyaal is aan de Führer. Na een rekruteringscampagne groeit de SS door tot 50.000 man binnen 3 jaar.

Dachau

In 1933 komen de nazi's aan de macht. Nu moeten zij ook de staat beschermen. De SS wordt een politiemacht die steeds meer invloed in Duitsland krijgt. Himmler wordt politiechef van München. Ook komen er nog eens duizenden nieuwe rekruten bij. Het ledenaantal stijgt tot 200.000. Himmler heeft nu veel macht. Één van hun machtsmiddelen is het elimineren (doen verdwijnen) van Hitlers tegenstanders. Himmler ontwikkelt het idee voor een concentratiekamp. Hij besluit in maart 1933 Duitslands' eerste concentratiekamp te bouwen even buiten München: Dachau. De SS zal het kamp leiden. Oorspronkelijk was er plaats voor 5000 (politieke) gevangenen. Himmler gebruikt Dachau om z'n volgende doel te bereiken: de SS uitbouwen tot een organisatie die het hele rijk bewaakt. Dachau wordt naast een kamp ook een complex om de SS te trainen. Op 26 juni 1933 wordt Theodor Eicke, een oud-soldaat en veroordeeld terrorist, de kampcommandant van Dachau. Hij moet de gevangenen angst aanjagen en terreur zaaien. Ook moet hij dodelijke bataljons van SS-bewakers afleveren. Eicke noemt zijn SS-bewakers Totenkopfverbände, oftewel Doodskopeenheden. Hun embleem is een doodskop met gekruiste beenderen. In 1934 zitten er ongeveer 2000 politieke gevangenen opgesloten. Himmler wil meer kampen bouwen en zet steeds meer mensen gevangen.

Macht

Himmler droomt ervan een puur Duitsland te creëren. Eerst moet hij de SS zo conditioneren dat ze in zijn zaak geloven. Hij stelt een aantal eisen waar elke SS-rekruut aan moet voldaan: een perfect gezichtsvermogen en meer dan een eeuw puur Duits voorgeslacht. En samen met het hakenkruis zijn de SS-runen het symbool van het kwaad. Het zijn één van de beruchtste emblemen ter wereld.

Himmler laat het kasteel Wewelsburg in Noordrijn-Westfalen renoveren. Het moest het spirituele centrum van nazi-Duitsland worden en het hoofdkwartier van de SS. De kern van het hele complex is de Hal van de Hoogste Leiders.