Gebruiker:Gerarddummer/zandbak

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Hoe ontstaat een orkaan?

Een tropische storm is een storm voortkomend uit een tropische depressie met een uitgesproken gesloten circulatiesysteem met maximale windsnelheden van 34 tot 63 knopen. Ze kunnen al binnen een dag verzwakken tot ondiepe depressies en daarna nog grote afstanden afleggen, maar kunnen ook geheel oplossen. Als de storm zich echter organiseert, dan zal de druk in het centrum snel dalen, terwijl daaromheen een smalle band ontstaat met hoge windsnelheden en een spiraalvormig wolken- en regenpatroon in de richting van het centrum, om daarna eventueel te groeien tot een tropische cycloon.

De ontwikkelingsstadia van een tropische cycloon zijn:

   * tropische storing;
   * tropische depressie;
   * tropische storm;
   * tropische cycloon.

Een tropische depressie is een lagedrukgebied in de tropen of subtropen dat zich ontwikkeld heeft uit een tropische storing tot een systeem met een duidelijk gesloten circulatie — de isobaren zijn rond — een warme kern en voldoende convectie. De maximale windsnelheid ligt onder de 34 knopen. Windstoten met hogere snelheden kunnen wel voorkomen. Als een tropische depressie aanwakkert en windsneldheden genereert boven de 34 knopen, spreekt men van een tropische storm.

De ontwikkelingsstadia van een tropische cycloon zijn:

   * tropische storing;
   * tropische depressie;
   * tropische storm;
   * tropische cycloon.

Een tropische storing is een relatief ongeorganiseerd cluster van onweersbuien, waar de gemiddelde windsnelheid niet groot is, zonder gesloten isobaren. Ze ontstaan in de intertropische convergentiezone met warm oppervlaktewater. Als de ITCZ zich dicht bij de evenaar bevindt, kunnen zich slechts zwakke cyclonale storingen ontwikkelen. Als de ITCZ zich meer dan 5º van de evenaar bevindt, kunnen deze storingen uitgroeien tot uiteindelijk tropische cyclonen.

Aan weerszijden van de ITCZ bevinden zich de passaatgordels waarin vooral in de zomer golfvormige storingen voorkomen. Uit deze tropische golven kan een tropische storing ontstaan, als de golf voldoende vocht en convectie heeft verzameld. Als de tropische storing zich organiseert, vormt er zich een depressie, die als die aan de criteria voldoet, kan promoveren tot tropische depressie.

De ontwikkelingsstadia van een tropische cycloon zijn:

   * tropische storing;
   * tropische depressie;
   * tropische storm;
   * tropische cycloon.

De intertropische convergentiezone (ITCZ) is de zone met stijgende luchtbewegingen in de buurt van de evenaar. Deze zone wordt ook wel de doldrums genoemd. De ITCZ verplaatst zich gedurende het jaar onder invloed van de zonnestand. De ligging ervan ijlt ongeveer drie maanden na op de hoogste stand van de zon.

De lucht is hier het warmst door opwarming van de zon. De zone is zeer onstabiel, de ene keer erg nat en dan weer erg droog. Deze warmte resulteert in stijgende, vochtige lucht, lage luchtdruk, buien en krachtige onweerswolken.

Vaak clusteren deze samen en zo ontstaat een groot gebied met buien. Wanneer deze buien door de straalstroom ter plaatse worden opgepakt verplaatst zo'n buiengebied zich. Zou het systeem nu met zeewater met een temperatuur hoger dan 27 °C in contact komen, dan voedt het water het systeem. De draaiing van de aarde zorgt er tevens voor dat het systeem zelf ook gaat draaien met als gevolg dat deze sterker en groter wordt. De wind- en regenintentie neemt toe en de depressie wordt een tropische storm. In het begin haalt de wind van een tropische storm een gemiddelde snelheid van ongeveer 58 km/u. Overschrijdt deze snelheid 118 km/u dan wordt de tropische storm een orkaan.

De intertropische convergentiezone staat ook bekend om zijn rustige perioden. Dan kan de wind soms dagen of weken zeer zwakjes waaien, of zelfs helemaal gaan liggen.

Een mediterraan klimaat is het klimaat van de landen die rond de Middellandse Zeee liggen. In de zomer is het warm. De meeste regen valt in de winter. De temperatuur is dan mild. De droogste maand van het jaar is in de zomer. Er valt dan minder dan 30 millimeter regen. In de winter valt er meer dan drie keer zoveel regen als in de droogste maand van het jaar.

Het mediterrane klimaat komt ook voor in het zuiden van Californië, Chili, het zuiden en zuidwesten van Australië en in de Kaapprovincie van Zuid-Afrika. Landen met een mediterraan klimaat liggen dicht bij de zee of oceaan. De zee of oceaan zorgen er voor dat de temperatuurverschillen niet zo groot worden.

Mediterraanse wouden, bossen en struiken

Kenmerkende planten voor het mediterrane klimaat zijn planten met harde leerachtige bladeren die ook groen blijven in de winter.

hard, leerachtig, wintergroen blad

The Mediterranean forests, woodlands, and scrub biome is closely associated with Mediterranean climate zones. Particularly distinctive of the climate are sclerophyll shrublands, called maquis in the Mediterranean Basin, chaparral in California, matorral in Chile, fynbos in South Africa, and mallee and kwongan shrublands in Australia. Aquatic communities in Mediterranean climate regions are adapted to a yearly cycle in which abiotic (environmental) controls of stream populations and community structure dominate during floods, Biotic component (e.g. competition and predation) controls become increasingly important as the discharge declines, and environmental controls regain dominance as environmental conditions become very harsh (i.e. hot and dry); as a result, these communities are well suited to recover from droughts, floods, and fires.[6] [edit] Natural vegetation

The native vegetation of Mediterranean climate lands must be adapted to survive long, hot summer droughts and prolonged wet periods in winter. Mediterranean vegetation examples include the following:

   * Evergreen trees: such as Pines, Cypress, and Oaks
   * Deciduous trees: such as Sycamores, Oaks, and Buckeyes
   * Fruit trees such as Olives, Figs, Citrus, Walnuts and Grapes
   * Shrubs: Bay laurel and California laurel, Manzanitas, and Chamise
   * Sub-shrubs: such as Sages, Artemisias, and Sagebrush
   * Grasses: Grassland types, Bunchgrasses; Sedges, and Rushes
   * Herbs: such as fragrant Rosemary, Basil, Thyme, and Lavender

Much native vegetation in Mediterranean climate area valleys have been cleared for agriculture. In places such as the Sacramento Valley and Oxnard Plain in California, draining marshes and estuaries combined with supplemental irrigation has led to a century of intensive agriculture. In hillside and mountainous areas, away from urban sprawl, ecosystems and habitats of native vegetation are more sustained.

The fynbos vegetation in the South-western Cape in South Africa is famed for its high floral diversity, and includes such plant types as members of the Restionaceae, Ericas (Heaths) and Proteas. Representatives of the Proteaceae also grow in Australia, such as Banksias. The palette of California native plants is also renowned for its species and cultivar diversity.

Door de grote variatie in regenval vertoont het mediterraan klimaat een speciaal aangepaste plantengroei. Veel planten hebben taaie bladeren die weinig water afgeven. Vaak zijn deze bladeren voorzien van een extra waslaag. Voorbeelden hiervan zijn de pijnboom, de olijfboom, de palmboom en de kurkeik. De langdurige droogte verhoogt ook het gevaar op bosbranden. Sommige planten zijn zelfs hieraan aangepast, zij hebben zaden die pas na een brand ontkiemen, om onmiddellijk in een vruchtbare asrijke grond te groeien. [bewerken]