Vaccinatieplicht: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Subst:U|Dagen=21}} De plicht om een vaccin te nemen. Als je geen vaccinatie neemt, kan de overheid je uitsluiten van de samenleving. In Nederland is g...') |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Update|15|11|2021|Dagen=21}} | {{Update|15|11|2021|Dagen=21}} | ||
| − | + | Een '''vaccinatieplicht ''' is een [[plicht]] om een [[vaccin]] te nemen, anders gezegd de plicht tot [[inenting]]. Deze plicht bestaat in veel landen als een vorm van [[preventieve gezondheidszorg]]: het voorkomen van een grootschalige ziekte-uitbraak. Ook worden vaccinaties ingezet om ziekten uit te roeien, wat gebeurt als 95% van de bevolking zich laat inenten. In sommige gevallen betekent een vaccinatieplicht ook dat er gevolgen zijn voor mensen die zich niet aan de plicht houden. | |
| − | + | ||
| + | In [[Nederland]] is er geen sprake van een vaccinatieplicht, maar moeten mensen vanwege de [[coronacrisis in Nederland]] wel een [[coronatoegangsbewijs]] (in de volksmond een [[QR-code]]) hebben om in veel gebouwen binnen te komen. Buiten de coronacrisis om bestaat er in veel landen de verplichting voor reizigers om gevaccineerd te zijn tegen de [[gele koorts]], de DTP-ziekten ([[difterie]], [[tetanus]], [[polio]] & [[kinkhoest|pertussis]]), [[hepatitis A]] & [[hepatitis B|B]], [[hersenvliesontsteking|meningitis]] en [[hondsdolheid|rabiës]]. | ||
| + | |||
| + | == Geschiedenis == | ||
| + | Hoewel de gedachte van een vaccinatieplicht vooral verbonden wordt aan het coronavirus, zijn er ook voorbeelden uit het verleden. Zo moesten in 1809 alle Nederlandse kinderen die naar school gingen zich laten [[inenting|inenten]] tegen het [[pokkenvirus]]. Soortgelijke verplichtingen bestonden destijds over heel Europa. In 1823 werd dit uitgebreid naar alle kinderen die naar school gingen, ongeacht [[nationaliteit]]. Tussen 1939 en 1975 was de [[Inentingswet]] van kracht. Deze wet bepaalde dat iedereen zich moest laten vaccineren, hoewel mensen een ontheffing van die plicht konden krijgen om [[religie|religieuze]] of [[levensbeschouwing|levensbeschouwlijke]] redenen. Tegenwoordig is vaccineren niet meer verplicht. Inenting verloopt via het [[Rijksvaccinatieprogramma]]. Tussen de 90 en 95% van de mensen zich [[vrijwillig]] laat inenten. Bij vaccinaties tegen het coronavirus ligt dit percentage lager. | ||
| + | |||
| + | == Coronacrisis == | ||
| + | Een persoon kan in Nederland een QR-code krijgen als die is gevaccineerd met een vaccin tegen het [[coronavirus]], genezen is van het coronavirus en als uit een test blijkt dat die persoon het coronavirus niet heeft. In andere landen, zoals [[Duitsland]] en [[Oostenrijk]], kunnen alleen gevaccineerde en genezen mensen een QR-code krijgen. Er zijn in veel landen wel gevolgen als iemand geen QR-code wil gebruiken. Aan die mensen kan bijvoorbeeld de toegang tot een gebouw of andere dingen worden ontzegd. Dit kan op basis van [[bepaling]]en in wetten of verdragen die uitzonderingen toelaten op de [[vrijheid van beweging]], bijvoorbeeld ter bescherming van de [[volksgezondheid]]. Ook volgt uit gerechtelijke uitspraken van het [[Europees Hof voor de Rechten van de Mens]] (EHRM) dat het belang van vaccinatie boven bezwaren op basis van religie of levensbeschouwing staat. | ||
| + | |||
| + | == Media == | ||
| + | === Informatie === | ||
| + | * [https://historiek.net/pokkenbriefje-vaccinatiebewijs-inenting-verzet/139198/ Vaccinatiebewijs: het pokkenbriefje (Historiek)] | ||
| + | * [https://wetten.overheid.nl/BWBV0001000/2010-06-10/0/Verdrag_2/Verdragtekst/TiteldeelI/Artikel8/afdrukken Artikel 8 lid 2 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (Wettenbank/Overheid.nl)] | ||
| + | * [https://www.njb.nl/blogs/vaccineren-keuzevrijheid-of-plicht-volgens-het-ehrm/ Vaccineren: keuzevrijheid of plicht? (Nederlands Juristenblad)] | ||
| + | |||
| + | [[Categorie:Gezondheid]] | ||
| + | [[Categorie:Wetgeving]] | ||
Versie van 16 nov 2021 10:06
 |
De informatie in dit artikel kan dus al snel verouderd zijn! |
Een vaccinatieplicht is een plicht om een vaccin te nemen, anders gezegd de plicht tot inenting. Deze plicht bestaat in veel landen als een vorm van preventieve gezondheidszorg: het voorkomen van een grootschalige ziekte-uitbraak. Ook worden vaccinaties ingezet om ziekten uit te roeien, wat gebeurt als 95% van de bevolking zich laat inenten. In sommige gevallen betekent een vaccinatieplicht ook dat er gevolgen zijn voor mensen die zich niet aan de plicht houden.
In Nederland is er geen sprake van een vaccinatieplicht, maar moeten mensen vanwege de coronacrisis in Nederland wel een coronatoegangsbewijs (in de volksmond een QR-code) hebben om in veel gebouwen binnen te komen. Buiten de coronacrisis om bestaat er in veel landen de verplichting voor reizigers om gevaccineerd te zijn tegen de gele koorts, de DTP-ziekten (difterie, tetanus, polio & pertussis), hepatitis A & B, meningitis en rabiës.
Geschiedenis
Hoewel de gedachte van een vaccinatieplicht vooral verbonden wordt aan het coronavirus, zijn er ook voorbeelden uit het verleden. Zo moesten in 1809 alle Nederlandse kinderen die naar school gingen zich laten inenten tegen het pokkenvirus. Soortgelijke verplichtingen bestonden destijds over heel Europa. In 1823 werd dit uitgebreid naar alle kinderen die naar school gingen, ongeacht nationaliteit. Tussen 1939 en 1975 was de Inentingswet van kracht. Deze wet bepaalde dat iedereen zich moest laten vaccineren, hoewel mensen een ontheffing van die plicht konden krijgen om religieuze of levensbeschouwlijke redenen. Tegenwoordig is vaccineren niet meer verplicht. Inenting verloopt via het Rijksvaccinatieprogramma. Tussen de 90 en 95% van de mensen zich vrijwillig laat inenten. Bij vaccinaties tegen het coronavirus ligt dit percentage lager.
Coronacrisis
Een persoon kan in Nederland een QR-code krijgen als die is gevaccineerd met een vaccin tegen het coronavirus, genezen is van het coronavirus en als uit een test blijkt dat die persoon het coronavirus niet heeft. In andere landen, zoals Duitsland en Oostenrijk, kunnen alleen gevaccineerde en genezen mensen een QR-code krijgen. Er zijn in veel landen wel gevolgen als iemand geen QR-code wil gebruiken. Aan die mensen kan bijvoorbeeld de toegang tot een gebouw of andere dingen worden ontzegd. Dit kan op basis van bepalingen in wetten of verdragen die uitzonderingen toelaten op de vrijheid van beweging, bijvoorbeeld ter bescherming van de volksgezondheid. Ook volgt uit gerechtelijke uitspraken van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) dat het belang van vaccinatie boven bezwaren op basis van religie of levensbeschouwing staat.