Karel de Stoute

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Karel de Stoute op een schilderij van Rogier van der Weyden (1399/1400 - 1464). Schilderij gedateerd op c. 1460. Origineel in de ''Gemäldegalerien'' van de ''Staatliche Museen'', Berlijn.

Karel van Bougrondië, later bekend als Karel de Stoute (Frans; Charles le Téméraire), is geboren op 10 november 1433, in Dijon en hij stierf op 5 januari 1477 in de buurt van Nancy tijdens een veldslag. Hij is een zoon van hertog Filips de Goede van Bourgondië en Isabelle van Portugal. Karel de Stoute is de vierde en laatste hertog van Bourgondië van het huis van Valois, heer en meester van een reeks provincies die tegenwoordig bekend staan ​​onder de naam Bourgondische Kreits (vanaf 1512).

Het rijk Bourgondië tijdens Karel de Stoute

In 1465 , tijdens de Ligue du Bien publiek, verzet Karel de Stout zich samen met andere edelen (een coalitie) tegen de Franse koning Lodewijk XI. Na de dood van zijn vader Filips de Goede in 1467 beklom Karel de Stoute de troon van Bourgondië. Karel de Stoute houdt vooral rekening met zichzelf en vindt dat hij de soevereine vorst is en vol in zijn recht staat. Zijn regeerperiode wordt gekenmerkt door een voortdurende botsing met zijn neef Lodewijk XI. Die beweert op zijn beurt soeverein over het zuidelijke deel van zijn Bourgondië te zijn. Tegelijkertijd komt Karel dichter bij keizer Frederik III en koning van Engeland, Edward IV van York te staan. Later trouwt Karel met de zus van Edward IV van York; Margaretha van York. Net als zijn vader Filips de Goede vóór hem, is hij een van de machtigste vorsten in het christendom, met name dankzij de rijkdom van zijn gebieden en het rijke uiterlijk van zijn hofhouding.

Nadat hij tevergeefs had geprobeerd de titel van "koning van de Romeinen" te verkrijgen, begon hij aan de administratieve hervorming van zijn staat, die hij op orde hield door te proberen er geografisch (zoals te zien op de kaart) en politiek één geheel van te maken. Door de hereniging van zijn noordelijke en zuidelijke bezittingen (wat hij deed door Boven-Elzas te verwerven en vervolgens Lotharingen te verwerven), om ze uiteindelijk op te willen richten in een onafhankelijk koninkrijk, waardoor het voormalige Lotharingen nieuw leven zou worden ingeblazen (Lotharingen was het middelste gebied van het voormalige rijk van Karel de Grote, zeg maar een strook tussen het huidige Frankrijk en Duisland in).

Zijn drang om uit te breiden stuit op veel tegenstand in (midden) Europa. Aan het einde van zijn regeerperiode zorgen de Bourgondische oorlogen tegen de Zwitserse bondgenoten, de Lorrainers en de Elzassers ervoor dat het mis gaat. De coalitie van Lorrainers en Elzassers, financieel ondersteund door Lodewijk XI, krijgt uiteindelijk de overhand in de Slag bij Nancy waarbij Karel de Stoute wordt gedood op 5 januari 1477.

Hij laat een enige dochter achter, Marie van Bourgondië, die (om aan de eisen van de koning van Frankrijk het hoofd te voldoen) trouwt met aartshertog Maximiliaan I van Oostenrijk, de eerste fase van de eeuwenoude strijd tussen Frankrijk en de Habsburgers.