Isaac Newton

Isaac Newton in 1689

Sir Isaac Newton (Woolsthorpe-by-Colsterworth, Verenigd Koninkrijk, 4 januari 1644 – Kensington, Londen, Verenigd Koninkrijk, 31 maart 1727), was een van de bekendste wetenschappers van zijn tijd, hij was namelijk degene die zwaartekracht had ontdekt.

Hij was een natuurkundige, filosoof, theoloog, wiskundige, sterrenkundige en alchemist. Hij was de belangrijkste natuurkundige tot de komst van Albert Einstein. Volgens hem was Isaac zelfs nog een grotere geleerde dan hijzelf.
Volgens de Juliaanse kalender, die nog gold toen hij geboren werd, werd hij op 25 december (Eerste Kerstdag) 1642 geboren en overleed hij op 20 maart 1727. De datum die hierboven staat is de datum volgens de Gregoriaanse kalender (de kalender die nu gebruikt wordt)

Drie maanden voordat Isaac werd geboren, overleed zijn vader die ook Isaac Newton heette. Zijn moeder, Hannah Ayscough, hertrouwde twee jaar na zijn geboorte met Barnabus Smith. Hij werd overgelaten in de zorg van zijn grootmoeder Margery Ayscough en zijn moeder verhuisde naar een dorpje niet ver van Woolsthorpe; North Witham. Later in zijn leven zou Isaac heel erg verontwaardigd zijn over hoe zijn moeder hem had achtergelaten.

Toen Isaac tien was en die man stierf, verhuisde zijn moeder Hannah met zijn halfbroertje Benjamin (1651) en halfzusjes Mary (1647) en Hannah (1652) weer terug naar Woolsthorpe waar ze de zorg voor haar zoon weer overnam van haar moeder Margery.

Isaac zat tot zijn twaalfde op twee kleine scholen in Stoke Rochford en Skillington, vlakbij Woolsthorpe.

Hij zat van zijn twaalfde tot zijn zestiende op het gymnasium op de The King's School in Grantham, waar hij tot de beste studenten van de school behoorde, maar in 1659 besloot zijn moeder, omdat zijn vader ook een boer was geweest, dat hij een boer ging worden, en haalde hem van school af. Hij werkte een jaar op het land, maar ging in de herfst van het jaar 1660 toch weer terug naar school doordat het schoolhoofd, Henry Stokes, zijn moeder had overgehaald. Zijn moeder was blijkbaar meer geïnteresseerd in de boerderij dan wat haar zoon op school had bereikt en zijn academische mogelijkheden. In de hele tijd dat hij op The King’s School zat, woonde hij bij Mr. Clark, een apotheker. Newton maakte speelgoed voor meisjes die hij kende.

De broer van zijn moeder, William Ayscough, zag de mogelijkheden en de slimheid van Isaac wel, en zorgde ervoor dat Isaac in juni 1661 naar Trinity College, onderdeel van Cambridge University, kon gaan.
Op Trinity College werd volgens de theorieën van Aristoteles les gegeven, maar Isaac las liever de geavanceerde ideeën van modernere filosofen, zoals Galileo Galilei, Nicolaus Copernicus en Johannes Kepler.

In 1665 ontdekte hij de binomiaalreeks tijdens het lezen van Arithmetica Infinitorum en ontwikkelde hij een wiskundige theorie die later bekend zou worden als de Analyse. Analyse was voor Isaac vooral toegepaste mechanica.
Net nadat Isaac zijn diploma had gekregen in 1665, ging de universiteit tijdelijk dicht als voorzorgsmaatregel tegen de pestepidemie.
In de volgende twee jaar werkte hij thuis aan de wiskundige analyse, de natuurkundige optica en de zwaartekrachtwet.

Tussen 1666 en 1669 studeerde Isaac veel verschillende dingen. Hij gebruikte ook de tijd om verder te werken aan zijn theorieën. Naast natuurkundige onderwerpen, was Newton zijn hele leven lang bezig met het begrijpen van de Bijbel. Hij had meerdere vertalingen in huis. De theologie was voor Newton een even grote passie als de natuurkunde.

In 1669 maakte Isaac een opstel, Analysu per Equationes Numero Terminorum Infinitas, en gaf die aan Isaac Barrow. Hij gaf hem ook toestemming om de inhoud te bespreken met hun gezamenlijke vriend John Collins. Isaac Barrow deed dit op 31 juli 1669, maar vertelde niet aan John Collins wie het precies had geschreven, alleen dat het een vriend was die op Cambridge zat, en een genie was op dat gebied.
Op 20 augustus, vertelde Isaac Barrow, in een reactie op de brief van John Collins, de naam van de schrijver: "the name of the author is Newton, a fellow of our college, and a young man, who is only in his second year since he took the degree of Master of Arts, and who, with an unparalleled genius (exitnio quo est acumine), has made very great progress in this branch of mathematics.". Nadat Isaac Barrow zijn plaats als hoofdprofessor Wiskunde had opgegeven, zorgde hij dat Isaac Newton hem ging opvolgen, en als gevolg daarvan werd Isaac op 29 oktober 1670 gekozen tot hoofdprofessor Wiskunde

Op 5 juni 1687 werd zijn boek Philosophiae Naturalis Principia Mathematica gepubliceerd. Hij had twee jaar lang dag en nacht eraan gewerkt en het was een paar duizend pagina’s dik. In dat boek stonden onder andere natuurwetten die hij had ontdekt. Dat boek wordt gezien als een van de invloedrijkste wetenschappelijke publicaties ooit.

Van 1670 tot 1672 gaf Isaac les in Optica, wat ging over licht. In die tijd bestudeerde hij de breking van licht.

De meeste mensen geloven dat Gottfried Leibniz en Isaac Newton de analyse afzonderlijk van elkaar hebben ontdekt, maar mensen uit de omgeving van Isaac zeiden dat hij die theorie lang voor Leibniz al had ontdekt. Toch publiceerde hij bijna tot helemaal geen werk van hem tot 1693, waarin hij een deel had gepubliceerd. Hij publiceerde de rest pas in 1704. Leibniz daarentegen, had zijn werk in 1684 al gepubliceerd. Isaac zei dat hij het niet eerder had gepubliceerd, omdat hij bang was dat mensen ermee gingen spotten.

Isaac had een goede band met de Zwitserse Nicolas Fatio de Duillier, die gefascineerd was door Isaacs zwaartekrachtstheorie, en in 1691 was Duillier van plan om een nieuwe versie van Isaacs boek Philosophiae Naturalis Principia Mathematica uit te geven, maar heeft dat nooit gedaan. In 1694 werd hun band slechter, en toen had Duillier ook al een paar brieven verwisseld met Leibniz.

In het begin van 1699, beschuldigde de Royal Society, waar Isaac ook lid van was, Leibniz voor het plegen van plagiaat. Ze waren van mening dat Isaac alles had bedacht en ontdekt, en noemden Leibniz een oplichter. Aan de waarheid van de beschuldiging werd later getwijfeld, omdat het bekend werd dat Isaac zelf de beschuldiging had geschreven.

In 1704 werd het boek Opticks van Isaac gepubliceerd. In een manuscript uit 1704 stelde hij dat de wereld na 2060 zou eindigen.

Boeken door Isaac Newton:

• Method of Fluxions (1671)
• Of Natures Obvious Laws & Processes in Vegetation (1671-1675, onuitgegeven werk)
• De muto Corporum in Gyrum (1684)
• Philosophiae Naturalis Principia Mathematica (1687)
• Opticks (1704)
• Arithmetica Universalis (1707)
• Short Chronicle, The System of the World, Optical Lectures, The Chronology of Ancient Kingdoms, Amended en De mundi systemate (1728, na zijn dood uitgegeven)
• An Historical Account of Two Notable Corruptions of Scripture (1754)

Videoclip

• Newton als spiritueel natuurkundige