Giorgio Napolitano: verschil tussen versies
| Regel 4: | Regel 4: | ||
== Presidentschap == |
== Presidentschap == |
||
Hij begon zijn ambt op 15 mei 2006 (toen was hij al 81 jaar). |
Hij begon zijn ambt op 15 mei 2006 (toen was hij al 81 jaar). |
||
| − | |||
Op 9 juli 2006 was Giorgio Napolitano aanwezig op de [[FIFA World Cup]] finale, waar Italië Frankrijk versloeg. Dit was de vierde keer dat Italië de World Cup won. Hij is de tweede president van Italië, na [[Sandro Pertini]], die aanwezig was toen Italië de World Cup won. |
Op 9 juli 2006 was Giorgio Napolitano aanwezig op de [[FIFA World Cup]] finale, waar Italië Frankrijk versloeg. Dit was de vierde keer dat Italië de World Cup won. Hij is de tweede president van Italië, na [[Sandro Pertini]], die aanwezig was toen Italië de World Cup won. |
||
| Regel 15: | Regel 14: | ||
Wat we met zekerheid kunnen zeggen is dat wat werd geconsumeerd - in de meest evidente weg door de onmenselijke wreedheid van de foibe - was een van de wreedheden van de afgelopen eeuw.|Giorgio Napolitano, 10 februari 2007}} |
Wat we met zekerheid kunnen zeggen is dat wat werd geconsumeerd - in de meest evidente weg door de onmenselijke wreedheid van de foibe - was een van de wreedheden van de afgelopen eeuw.|Giorgio Napolitano, 10 februari 2007}} |
||
| − | De Europese Commissie had op dit evenement geen commentaar, maar wel op de reactie van de Kroatische president Stjepan Mesić, die Giorgio Napolitano racistisch omschreef omdat hij niet verwees naar de Kroaten en de Slovenen als natie toen hij sprak over ''"een Slavisch annexionistisch ontwerp"'' voor de Juliaanse maart (In |
+ | De Europese Commissie had op dit evenement geen commentaar, maar wel op de reactie van de Kroatische president Stjepan Mesić, die Giorgio Napolitano racistisch omschreef omdat hij niet verwees naar de Kroaten en de Slovenen als natie toen hij sprak over ''"een Slavisch annexionistisch ontwerp"'' voor de Juliaanse maart (In 1943, het moment dat de president beschreef vochten de Slovenen en de Kroaten samen in de Joegoslavische Verzetsbeweging). Een ander punt in de discussie was dat de Italiaanse president 'awards' gaf aan 25 slachtoffers, onder wie de [[fascisme|fascistische]] Vincenzo Serrentino, die in 1947 ter dood werd veroordeeld in [[Šibenik]]. Dat werd door de Kroatische president gezien "historisch [[revisionisme]]" en openlijke steun voor het revanchisme. De president zijn opmerkingen werden door zowel centraal-links (de centraal-linkse partijen) als centraal-rechts (de centraal-rechtse partijen) in Italië geprezen, en ze veroordeelden beiden Mesić's verklaringen, terwijl heel Kroatië bij Mesić stond. Deze erkende later dat hij niet wou discussiëren overhet Vredesverdrag van 1947 met Napolitano. |
== Eerbetoon == |
== Eerbetoon == |
||
Versie van 17 jul 2013 18:12
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Giorgio Napolitano (Napels, 29 juni 1925) is de 11e president van Italië sinds 2006. Zijn partij is het linkse Democratici di Sinistra. In 2013 werd hij herverkozen. Hij is de langst regerende president van Italië.
Presidentschap
Hij begon zijn ambt op 15 mei 2006 (toen was hij al 81 jaar).
Op 9 juli 2006 was Giorgio Napolitano aanwezig op de FIFA World Cup finale, waar Italië Frankrijk versloeg. Dit was de vierde keer dat Italië de World Cup won. Hij is de tweede president van Italië, na Sandro Pertini, die aanwezig was toen Italië de World Cup won.
Op 10 februari 2007 brak er een diplomatieke crisis uit tussen Italië en Kroatië nadat president Giorgio Napolitano in een officiële speech tijdens de viering van Giorno del ricordo het volgende zei:
|
Reeds in de ontketening van de eerste golf van blind en extreem geweld in die landen, in het najaar van 1943, samenvatting en tumultueuze justicialism, nationalistische uitbarsting, sociale vergelding en een plan om de Italiaanse aanwezigheid uit te roeien verweven in wat was, en opgehouden te bestaan, de Juliaanse maart. Er was dus een beweging van haat en bloeddorstige razernij, en een Slavisch annexionistisch ontwerp, die vooral heerste in het vredesverdrag van 1947, en nam de sinistere vorm van "etnische zuivering". Wat we met zekerheid kunnen zeggen is dat wat werd geconsumeerd - in de meest evidente weg door de onmenselijke wreedheid van de foibe - was een van de wreedheden van de afgelopen eeuw.— Giorgio Napolitano, 10 februari 2007
|
|
De Europese Commissie had op dit evenement geen commentaar, maar wel op de reactie van de Kroatische president Stjepan Mesić, die Giorgio Napolitano racistisch omschreef omdat hij niet verwees naar de Kroaten en de Slovenen als natie toen hij sprak over "een Slavisch annexionistisch ontwerp" voor de Juliaanse maart (In 1943, het moment dat de president beschreef vochten de Slovenen en de Kroaten samen in de Joegoslavische Verzetsbeweging). Een ander punt in de discussie was dat de Italiaanse president 'awards' gaf aan 25 slachtoffers, onder wie de fascistische Vincenzo Serrentino, die in 1947 ter dood werd veroordeeld in Šibenik. Dat werd door de Kroatische president gezien "historisch revisionisme" en openlijke steun voor het revanchisme. De president zijn opmerkingen werden door zowel centraal-links (de centraal-linkse partijen) als centraal-rechts (de centraal-rechtse partijen) in Italië geprezen, en ze veroordeelden beiden Mesić's verklaringen, terwijl heel Kroatië bij Mesić stond. Deze erkende later dat hij niet wou discussiëren overhet Vredesverdrag van 1947 met Napolitano.
Eerbetoon
Italië - Grootkruis van de Orde van Verdienste op 15 mei 2006
Vaticaanstad - Ridder met de Keten, Orde van Pius
Oostenrijk - Grote Ster, Ereteken van Verdienste voor de Republiek Oostenrijk in 2007
Frankrijk - Grootkruis van de Légion d'honneur in 2012
Polen - Orde van de Witte Adelaar in 2012
Roemenië - Herstelde Orde van de Orde van de Ster van Roemenië
Slowakije - Grootkruis van de Orde van het Witte Dubbele Kruis in 2007
Spanje - Grootkruis van de Orde van Isabella de Katholieke- Dan Davis Prijs
.svg){kind=small}
