Vooruit (politieke partij): verschil tussen versies
k (→top: dp fix, replaced: [[Links|C → [[Links (politiek)|C) |
|||
| Regel 36: | Regel 36: | ||
De geschiedenis van Vooruit begon 1877 met het ontstaan van de [[Vlaamse Socialistische Partij]]. Deze partij ging later met de socialistische partijen van Brussel en Wallonië op in de [[Belgische Werkliedenpartij]] (BWP) in 1885. De BWP streed voor o.a. het algemeen kiesrecht, de afschaffing van [[kinderarbeid]] en algemeen onderwijs. Op economisch gebied was de partij niet heel erg radicaal. De belangrijkste eis van de BWP was het algemeen kiesrecht, waartoe stappen werden gemaakt aan het einde van de 19e eeuw. Tijdens de bezetting werkte de partij samen met allerlei organisaties en andere politieke partijen als tegenkracht tegen de Duitse bezetting. Na de Eerste Wereldoorlog kwam de partij daardoor ook in de regering terecht. Tijdens deze periode werd onder meer de achturige werkdag ingevoerd en beperkingen op het stakingsrecht opgeheven. Tussen 1921 en 1935 zat de partij niet in de regering, maar in 1935 werd [[Hendrik de Man]] minister in de regering. De Man werd partijleider van de partij in 1939, maar een jaar later ontbond hij de partij nadat Duitsland België was binnengevallen. De Man koos de kant van de Duitse bezetter, terwijl de rest van de top van de partij het land uit vluchtte. |
De geschiedenis van Vooruit begon 1877 met het ontstaan van de [[Vlaamse Socialistische Partij]]. Deze partij ging later met de socialistische partijen van Brussel en Wallonië op in de [[Belgische Werkliedenpartij]] (BWP) in 1885. De BWP streed voor o.a. het algemeen kiesrecht, de afschaffing van [[kinderarbeid]] en algemeen onderwijs. Op economisch gebied was de partij niet heel erg radicaal. De belangrijkste eis van de BWP was het algemeen kiesrecht, waartoe stappen werden gemaakt aan het einde van de 19e eeuw. Tijdens de bezetting werkte de partij samen met allerlei organisaties en andere politieke partijen als tegenkracht tegen de Duitse bezetting. Na de Eerste Wereldoorlog kwam de partij daardoor ook in de regering terecht. Tijdens deze periode werd onder meer de achturige werkdag ingevoerd en beperkingen op het stakingsrecht opgeheven. Tussen 1921 en 1935 zat de partij niet in de regering, maar in 1935 werd [[Hendrik de Man]] minister in de regering. De Man werd partijleider van de partij in 1939, maar een jaar later ontbond hij de partij nadat Duitsland België was binnengevallen. De Man koos de kant van de Duitse bezetter, terwijl de rest van de top van de partij het land uit vluchtte. |
||
| − | In 1944 werd de [[Belgische Socialistische Partij]] (BSP) opgericht als de opvolger. De BSP was samen met de [[Christelijke Volkspartij]] een van de twee grote partijen van het land. De BSP heeft een belangrijke bijdrage geleverd bij de opbouw van het land. In 1949 verloor de partij echter veel zetels, maar in 1954 werd de partij de grootste van het land, mede door de [[Koningskwestie]]. De partij verloor de macht weer in 1958, nadat de economie van het land er slecht aan toe was. In de jaren 60 werd het verschil tussen Vlamingen en Walen in de partij duidelijk. In 1978 splitste de partij in de Vlaamse |
+ | In 1944 werd de [[Belgische Socialistische Partij]] (BSP) opgericht als de opvolger. De BSP was samen met de [[Christelijke Volkspartij]] een van de twee grote partijen van het land. De BSP heeft een belangrijke bijdrage geleverd bij de opbouw van het land. In 1949 verloor de partij echter veel zetels, maar in 1954 werd de partij de grootste van het land, mede door de [[Koningskwestie]]. De partij verloor de macht weer in 1958, nadat de economie van het land er slecht aan toe was. In de jaren 60 werd het verschil tussen Vlamingen en Walen in de partij duidelijk. In 1978 splitste de partij in de Vlaamse Socialistische Partij en de Waalse [[Parti Socialiste]]. De partij kreeg in 1999 harde klappen doordat veel belangrijke politici van de partij opstapten na de [[dioxinecrisis]]. |
===Socialistische Partij Anders=== |
===Socialistische Partij Anders=== |
||
Versie van 31 aug 2021 16:08
| Vooruit | |
|
| |
|---|---|
| Oprichting | 2001 |
| Actief in |  Vlaanderen  Brussel
|
| Richting | Centrumlinks |
| Stroming | Sociaaldemocratie Progressivisme Europeanisme |
| Partijvoorzitter | Conner Rousseau |
| Fractievoorzitters | |
| - Europees Parlement | Kathleen Van Brempt |
| - Kamer | Melissa Depraetere |
| - Senaat | Bert Anciaux |
| - Vlaams Parlement | Hannelore Goeman |
| - Brussels Parlement | Fouad Ahidar |
| Zetels | |
| - Europees Parlement | 1 van 21 |
| - Kamer | 9 van 150 |
| - Senaat | 4 van 60 |
| - Vlaams Parlement | 13 van 124 |
| - Brussels Parlement | 3 van 89 |
| Overig | |
| Vrouwenbeweging | Zij-Kant |
| Lhbt-vleugel | Regenboog.Rood |
| Europese fractie | Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten |
| Internationale organisatie | Socialistische Internationale |
Portaal  Politiek
| |
.svg){kind=logo}
Vooruit is een Vlaamse sociaaldemocratische politieke partij. De partijvoorzitter is Conner Rousseau. Vooruit is vergelijkbaar met de Franstalige Parti Socialiste. In Nederland is de partij vergelijkbaar met de Partij van de Arbeid (PvdA). Vooruit is vertegenwoordigt in het Vlaams Parlement, het Brussels Hoofdstedelijk Parlement en het Europees Parlement. Aanhangers van de partij worden vaak socialisten of sociaaldemocraten genoemd; het woord sossen wordt door tegenstanders gebruikt om de partij aan te duiden.
Tot aan 2021 heette Vooruit de Socialistische Partij Anders (sp.a). Onder partijleider Conner Rousseau werd de naam gewijzigd in Vooruit. Vooruit zit mee in de federale regering die op 1 oktober 2020 gevormd werd. Vooruit kreeg 2 ministerbevoegdheden; ze kozen voor Meryame Kitir en Frank Vandenbroucke.
Geschiedenis
Voorgeschiedenis
De geschiedenis van Vooruit begon 1877 met het ontstaan van de Vlaamse Socialistische Partij. Deze partij ging later met de socialistische partijen van Brussel en Wallonië op in de Belgische Werkliedenpartij (BWP) in 1885. De BWP streed voor o.a. het algemeen kiesrecht, de afschaffing van kinderarbeid en algemeen onderwijs. Op economisch gebied was de partij niet heel erg radicaal. De belangrijkste eis van de BWP was het algemeen kiesrecht, waartoe stappen werden gemaakt aan het einde van de 19e eeuw. Tijdens de bezetting werkte de partij samen met allerlei organisaties en andere politieke partijen als tegenkracht tegen de Duitse bezetting. Na de Eerste Wereldoorlog kwam de partij daardoor ook in de regering terecht. Tijdens deze periode werd onder meer de achturige werkdag ingevoerd en beperkingen op het stakingsrecht opgeheven. Tussen 1921 en 1935 zat de partij niet in de regering, maar in 1935 werd Hendrik de Man minister in de regering. De Man werd partijleider van de partij in 1939, maar een jaar later ontbond hij de partij nadat Duitsland België was binnengevallen. De Man koos de kant van de Duitse bezetter, terwijl de rest van de top van de partij het land uit vluchtte.
In 1944 werd de Belgische Socialistische Partij (BSP) opgericht als de opvolger. De BSP was samen met de Christelijke Volkspartij een van de twee grote partijen van het land. De BSP heeft een belangrijke bijdrage geleverd bij de opbouw van het land. In 1949 verloor de partij echter veel zetels, maar in 1954 werd de partij de grootste van het land, mede door de Koningskwestie. De partij verloor de macht weer in 1958, nadat de economie van het land er slecht aan toe was. In de jaren 60 werd het verschil tussen Vlamingen en Walen in de partij duidelijk. In 1978 splitste de partij in de Vlaamse Socialistische Partij en de Waalse Parti Socialiste. De partij kreeg in 1999 harde klappen doordat veel belangrijke politici van de partij opstapten na de dioxinecrisis.
Socialistische Partij Anders
De Socialistische Partij had een nieuwe start nodig. In 2001 liet Patrick Janssen de naam veranderen in de Socialistische Partij Anders (s.pa) met slagzin Sociaal Progressief Alternatief. Janssen werd in 2003 opgevolgd door Steve Stevaert, die de vernieuwing van de partij voorzette. De sp.a behaalde een grote overwinning bij de verkiezingen dat jaar en werden de tweede partij van Vlaanderen. In 2007 leed de sp.a echter een grote nederlaag. In 2009 werd de sp.a de derde partij van Vlaanderen en ging in de Vlaamse regering. In 2011 deed de partij ook mee aan de Belgische regering van Elio Di Rupo.
Tijdens de verkiezingen van 2014 was er een grote strijd tussen de PVDA, sp.a en Groen. Daarnaast was er ook een strijd tussen de Nieuw-Vlaamse Alliantie en de drie partijen. Mede hierdoor verloor de sp.a flink. Hierna bleef de partij hangen op hetzelfde aantal zetels.
Vooruit
In 2019 werd Conner Rousseau als nieuwe voorzitter van de partij. Hierna werd besloten de naam te veranderen in Vooruit om de partij te vernieuwen.
.svg){kind=small}
|
Politieke partijen in België (Alleen de partijen die parlementair vertegenwoordigd zijn) |
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||||