Russische invasie van Oekraïne sinds 2022: verschil tussen versies

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
k (Groempdebeer heeft pagina Russische invasie van Oekraïne in 2022 hernoemd naar Russische invasie van Oekraïne sinds 2022: Is nou al een tijdje aan de gang)
 
(89 tussenliggende versies door 11 gebruikers niet weergegeven)
Regel 3: Regel 3:
 
| Naam = Russische invasie van Oekraïne
 
| Naam = Russische invasie van Oekraïne
 
| Afbeelding = [[File:2022 Russian invasion of Ukraine.svg|250px]]
 
| Afbeelding = [[File:2022 Russian invasion of Ukraine.svg|250px]]
| Onderschrift = De huidige situatie van de Russische invasie binnen Oekraïne
+
| Onderschrift = De huidige situatie van de Russische invasie binnen Oekraïne ({{CURRENTDAY}}/{{CURRENTMONTH}}/{{CURRENTYEAR}})
 
| EersteDatum = 24 februari 2022
 
| EersteDatum = 24 februari 2022
 
| TweedeDatum =
 
| TweedeDatum =
Regel 20: Regel 20:
 
| TroepensterkteStrijdendePartij2 = 1.211.000 soldaten
 
| TroepensterkteStrijdendePartij2 = 1.211.000 soldaten
 
| TroepensterkteStrijdendePartij3 =
 
| TroepensterkteStrijdendePartij3 =
  +
| VerliezenStrijdendePartij1 = 2800 doden <br> 4+ gevangengenomen <br> 80 tanks vernietigd <br> 516 pantserwagens vernietigd <br> 10 vliegtuigen neergeschoten <br> 7 helikopters neergeschoten
| VerliezenStrijdendePartij1 =
 
  +
| VerliezenStrijdendePartij2 = 198 doden <br> 115 gewonden <br> 4 vliegtuigen neergeschoten <br> 1 heliktoper neergeschoten <br> 4 drones neergeschoten <br> Militaire basissen en luchtafweersystemen geneutraliseerd
| VerliezenStrijdendePartij2 =
 
 
| VerliezenStrijdendePartij3 =
 
| VerliezenStrijdendePartij3 =
 
}}
 
}}
De '''Russische inval in Oekraïne''' vond plaats op 24 februari 2022. De inval maakt deel uit van een groter conflict tussen Oekraïne en Rusland, dat al sinds 2014 aan de gang is. Kort voor het conflict had Rusland de [[volksrepubliek Donetsk]] en de [[volksrepubliek Loegansk]] erkend als land. Donetsk en Loegansk zijn officieel onderdeel van Oekraïne, maar Oekraïne heeft er niet echt macht. Op 24 februari 2022 maakte de Russische president [[Vladimir Poetin]] bekend Oekraïne te zullen binnenvallen. Eerst leek dit alleen om Donetsk en Loegansk te gaan, maar uiteindelijk werden ook andere delen van Oekraïne aangevallen.
+
De '''Russische inval in Oekraïne''' vond plaats op 24 februari 2022. De inval maakt deel uit van een groter conflict tussen [[Oekraïne]] en [[Rusland]], dat al sinds 2014 aan de gang is.
   
  +
== Inleiding ==
Het conflict tussen Rusland en Oekraïne heeft verschillende oorzaken. In 2013 vond in Oekraïne een pro-Westerse revolutie plaats, de [[Euromaidan]]. Oekraïne wilde nauwere banden met de [[Verenigde Staten]] en de [[Europese Unie]]. De pro-Russische regering van Oekraïne moest hierdoor aftreden en werd vervangen door een pro-westerse. Rusland was het hier niet mee eens en was bang voor een uitbreiding van de [[NAVO]]. Hierdoor viel Rusland in 2014 de [[Krim]] binnen. Dit is een regio in Oekraïne waar veel Russen wonen. Na de [[Krimcrisis]] nam Rusland de Krim in, maar internationaal wordt de Krim nog steeds gezien als onderdeel van Oekraïne. Ook verklaarden de Oekraïense regio's Donetsk en Loegansk zich onafhankelijk. Ook in deze regio's wonen veel Russen.
 
  +
Kort voor de inval begon, had de Russische president [[Vladimir Poetin]] de [[volksrepubliek Donetsk]] en de [[volksrepubliek Loegansk]] erkend als eigen landen. Donetsk en Loegansk zijn officieel onderdeel van Oekraïne, maar Oekraïne heeft er niet echt macht. In de vroege ochtend van 24 februari 2022 zei Poetin op de Russische [[staatstelevisie]] dat hij Oekraïne ging binnenvallen. Rusland viel daarna niet alleen Donetsk en Loegansk binnen, maar ook andere delen van Oekraïne. Vooral dit laatste had eigenlijk niemand van tevoren verwacht.
   
 
Het conflict tussen Rusland en Oekraïne heeft verschillende oorzaken. In november 2013 vond in Oekraïne een pro-westerse revolutie plaats, de [[Euromaidan]]. Oekraïne wilde nauwere banden met de [[Verenigde Staten]] en de [[Europese Unie]]. De pro-Russische regering van Oekraïne moest hierdoor aftreden en werd vervangen door een pro-westerse. Rusland was het hier niet mee eens en was bang voor een uitbreiding van de [[NAVO]]. Om die reden viel Rusland begin 2014 de [[Krim]] binnen. Dit is een regio in Oekraïne waar veel Russen wonen. Na de [[Krimcrisis]] nam Rusland de Krim in, maar internationaal wordt de Krim nog steeds gezien als onderdeel van Oekraïne. Ook verklaarden de Oekraïense regio's Donetsk en Loegansk zich onafhankelijk. Ook in deze regio's wonen veel Russen.
Volgens president Poetin zou er geweld door Oekraïne plaatsvinden tegen Russen in Donetsk en Loegansk. Hierdoor besloot hij de volksrepublieken te erkennen. Oekraïne zelf en andere landen zeiden dat dit niet klopte en dat het juist de Russen waren die begonnen met vechten.
 
  +
 
Volgens president Poetin zou er door Oekraïne geweld worden gepleegd tegen Russen in Donetsk en Loegansk. Dat gebruikte hij als reden om die twee gebieden ten slotte als volksrepublieken te erkennen. Oekraïne zelf en andere landen zeiden dat dit niet klopte en dat het juist de Russen waren die begonnen met vechten.
   
 
== Voorgeschiedenis ==
 
== Voorgeschiedenis ==
  +
[[Bestand:Putin with Vladimir Konstantinov, Sergey Aksyonov and Alexey Chaly 4.jpeg|350px|left|thumb|De annexatie van de Krim in 2014]]
Na de wekenlange protesten van de pro-Europese [[Euromaidan]]beweging en de toenemende onvrede in het westen van Oekraïne, ondertekenden de pro-Russische Oekraïense president [[Viktor Janoekovytsj]] en de pro-Europese [[oppositie]] op 21 februari 2014 een overeenkomst waarin zij verklaarden dat er zo spoedig mogelijk [[Oekraïense presidentsverkiezingen 2014|nieuwe verkiezingen]] zouden worden gehouden. Nadat het Oekraïense parlement hierop Janoekovytsj ontsloeg als president, vluchtte hij naar [[Rusland]]. De gouverneurs van de oblasten (een soort provincies) [[Donetsk]] en [[Loehansk]] waren het hier niet mee eens. In deze gebieden was president [[Viktor Janoekovytsj|Janoekovytsj]] juist populair onder de Russisch sprekende bevolking. De pro-Russische gouverneurs zagen de machtswisseling dan ook als een staatsgreep.
+
Na de wekenlange protesten van de pro-Europese [[Euromaidan]]beweging en de toenemende onvrede in het westen van Oekraïne, ondertekenden de pro-Russische Oekraïense president [[Viktor Janoekovytsj]] en de pro-Europese [[oppositie]] op 21 februari 2014 een overeenkomst. In die overeenkomst stond dat er zo spoedig mogelijk [[Oekraïense presidentsverkiezingen 2014|nieuwe verkiezingen]] zouden worden gehouden. Nadat het Oekraïense parlement hierop Janoekovytsj ontsloeg als president, vluchtte hij naar [[Rusland]]. De gouverneurs van de [[oblast]]en (een soort provincies) [[Donetsk]] en [[Loehansk]] waren het hier niet mee eens. In deze gebieden was president [[Viktor Janoekovytsj|Janoekovytsj]] juist populair onder de Russisch sprekende bevolking. De pro-Russische gouverneurs zagen de machtswisseling dan ook als een staatsgreep.
   
Ook [[Rusland]] zelf zag de machtswisseling als een staatsgreep; op 24 februari 2014 gaf het land aan de nieuwe Oekraïense regering niet meer te erkennen. Volgens de (toen nog) Russische premier [[Dmitri Medvedev]] was de Russische bevolking niet meer veilig onder de nieuwe regering, hoewel er geen sprake was van aanvallen op de burgerbevolking. Op 27 februari 2014 besloot Rusland de [[Krimcrisis|Krim te annexeren]]. In april van 2014 scheidden de oblasten Donetsk en Loehansk zich onder hun de pro-Russische leiders af van Oekraïne. Door ondersteuning vanuit Rusland waren zij in staat om de [[Volksrepubliek Donetsk|Volksrepublieken Donetsk]] en [[Volksrepubliek Loegansk|Loegansk]] uit te roepen.
+
Ook [[Rusland]] zelf zag de machtswisseling als een staatsgreep; op 24 februari 2014 zei Rusland dat het de nieuwe Oekraïense regering niet meer erkende. Volgens de (toen nog) Russische premier [[Dmitri Medvedev]] was de Russische bevolking niet meer veilig onder de nieuwe regering, hoewel er geen sprake was van aanvallen op de burgerbevolking. Op 27 februari 2014 besloot Rusland de [[Krimcrisis|Krim te annexeren]]. In april 2014 scheidden de oblasten Donetsk en Loehansk zich onder hun de pro-Russische leiders af van Oekraïne. Door ondersteuning vanuit Rusland waren zij in staat om de [[Volksrepubliek Donetsk|Volksrepublieken Donetsk]] en [[Volksrepubliek Loegansk|Loegansk]] uit te roepen.
   
 
=== Aanleiding ===
 
=== Aanleiding ===
Op 14 september 2020 maakte de [[Oekraïne|Oekraïense]] president [[Volodymyr Zelensky]] bekend dat Oekraïne meer wilde gaan samenwerken met de [[Noord-Atlantische Verdragsorganisatie]] (afgekort NAVO) en dat het land graag lid zou willen worden van de NAVO. Zelensky bevestigde deze wil op 8 oktober 2020, toen hij zich op bezoek bij de [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] [[premier]] [[Boris Johnson]] uitsprak voor een actieplan om dit te laten gebeuren. In december van 2020 herhaalde de Oekraïense minister van Defensie, [[Andrej Taran]], dit voornemen. Nadat de Oekraïense [[premier]] [[Denis Sjmiegal]] op 9 februari wederom bevestigde dat Oekraïne meer toenadering tot de NAVO zocht, gaf [[Jens Stoltenberg]], de secretaris-generaal van de NAVO, aan dat Oekraïne vanaf dan gezien werd als een kandidaat voor toetreding tot de NAVO. Ten slotte vaardigde president Zelensky in maart van 2021 een decreet af waarin stond dat Oekraïne zich ten doel stelde om de [[Krim]] weer onderdeel te laten uitmaken van Oekraïne.
+
Op 14 september 2020 maakte de Oekraïense president [[Volodymyr Zelensky]] bekend dat Oekraïne meer wilde gaan samenwerken met de [[Noord-Atlantische Verdragsorganisatie]] (de NAVO) en dat het land graag lid zou willen worden van de NAVO. Zelensky bevestigde deze wil op 8 oktober 2020, toen hij zich op bezoek bij de [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] [[premier]] [[Boris Johnson]] uitsprak voor een actieplan om dit te laten gebeuren. In december van 2020 herhaalde de Oekraïense minister van Defensie, [[Andrej Taran]], dit voornemen. Nadat de Oekraïense [[premier]] [[Denis Sjmiegal]] op 9 februari wederom bevestigde dat Oekraïne meer toenadering tot de NAVO zocht, gaf [[Jens Stoltenberg]], de secretaris-generaal van de NAVO, aan dat Oekraïne vanaf dan gezien werd als een kandidaat voor toetreding tot de NAVO. Ten slotte vaardigde president Zelensky in maart van 2021 een [[decreet]] af, waarin stond dat Oekraïne de [[Krim]] weer onderdeel wilde gaan laten uitmaken van Oekraïne.
   
Deze gestage toenadering van Oekraïne tot het Westen leidde ertoe dat [[Rusland]] steeds vijandiger ging opstellen tegenover Oekraïne. Volgens [[president]] [[Vladimir Poetin]] van [[Rusland]] schond Oekraïne de hele tijd het [[staakt-het-vuren]] tussen Oekraïne en de rebellen dat in de [[Minskakkoorden]] was afgesproken. Oekraïne weersprak dit en gaf juist aan dat de rebellen in Donetsk en Loehansk voortdurend aanvallen verrichten. In de herfst van 2021 leidden deze onenigheden tot toenemende spanning. Tussen oktober 2021 en februari 2022 begonnen steeds meer Russische soldaten zich te verzamelen langs de grenzen van Oekraïne. Volgens Rusland was er alleen sprake van een militaire oefening, maar [[president]] [[Joe Biden]] van de [[Verenigde Staten]] maakte bekend dat Rusland erop uit was om Oekraïne binnen te vallen. Biden gaf aan dat Rusland dit zou doen door te doen alsof Oekraïne het land had aangevallen, om zo een oorlog te kunnen rechtvaardigen.
+
Oekraïne kroop dus steeds dichter naar het Westen toe. Hierdoor ging [[Rusland]] zich weer vijandiger opstellen tegenover Oekraïne. Volgens [[president]] [[Vladimir Poetin]] van [[Rusland]] schond Oekraïne de hele tijd het [[staakt-het-vuren]] tussen Oekraïne en de rebellen dat in de [[Minskakkoorden]] was afgesproken. Oekraïne weersprak dit en zei dat het juist de rebellen in Donetsk en Loehansk waren die voortdurend bleven aanvallen. In de herfst van 2021 liep de spanning hierdoor verder op. Tussen oktober 2021 en februari 2022 begonnen steeds meer Russische soldaten zich te verzamelen langs de grenzen van Oekraïne. Volgens Rusland ging het alleen maar om een militaire oefening, maar [[president]] [[Joe Biden]] van de [[Verenigde Staten]] zei dat Rusland erop uit was om Oekraïne binnen te vallen. Biden gaf aan dat Rusland dit zou doen door te doen alsof Oekraïne het land had aangevallen, om zo een oorlog te kunnen rechtvaardigen.
   
Toen er zich op een gegeven moment meer dan honderdduizend hadden verzameld langs de grens, gaf ook Oekraïne aan dat het ervan uitging dat Rusland van plan was om het land binnen te vallen. President Zelensky gaf echter ook aan dat hij vond dat de Verenigde Staten te snel uitgingen van een oorlog en zich meer zouden moeten richten op [[diplomatie]]. Dit alles bleek tevergeefs: op 22 februari 2022 trok Rusland met zijn leger de regio's Donetsk en Loehansk binnen. Volgens Rusland zou er namelijk een Oekraïense artilleriegranaat gevonden zijn in [[Rostov]]. Ook beweerde Rusland dat Oekraïense bombardementen geleid zouden hebben tot een vernietiging van grensvoorzieningen van de [[Federalnaja sloezjba bezopasnosti]] (FSB), de Russische [[geheime dienst]]. Oekraïne ontkende een aanval te hebben geopend en president Biden gaf aan dat Rusland – ter rechtvaardiging van een inval in Oekraïne – inderdaad deed alsof het werd aangevallen.
+
Toen er zich op een gegeven moment meer dan honderdduizend Russische soldaten hadden verzameld langs de grens met Oekraïne, gaf ook Oekraïne aan dat het ervan uitging dat Rusland van plan was om het land binnen te vallen. President Zelensky gaf echter ook aan dat hij vond dat de Verenigde Staten te snel uitgingen van een oorlog en zich meer zouden moeten richten op [[diplomatie]]. Dit alles bleek tevergeefs: op 22 februari 2022 trok Rusland met zijn leger de regio's Donetsk en Loehansk binnen. Volgens Rusland zou er namelijk een Oekraïense artilleriegranaat gevonden zijn in [[Rostov aan de Don|Rostov]]. Ook beweerde Rusland dat Oekraïense bombardementen geleid zouden hebben tot een vernietiging van grensvoorzieningen van de [[Federalnaja sloezjba bezopasnosti]] (FSB), de Russische [[geheime dienst]]. Oekraïne ontkende een aanval te hebben geopend en president Biden gaf aan dat Rusland – ter rechtvaardiging van een inval in Oekraïne – inderdaad deed alsof het werd aangevallen.
 
== Begin ==
 
===Start van de invasie: 24 februari===
 
In de vroege ochtend van 24 februari maakte president [[Poetin]] van Rusland in een videoboodschap bekend dat hij de oorlog aan Oekraïne verklaart. Niet kort na de verklaring waren er meldingen van raketaanvallen en explosies in meerdere steden in Oekraïne, waaronder [[Kiev]] en [[Charkov]]. Na eerder al de noodtoestand te hebben uitgeroepen, kondigde Oekraïne een staat van beleg af. Ten gevolge van de invasie sloegen honderdduizenden Oekraïners op de vlucht of schuilden ze in schuilkelders of metrostations. De president Volodimir Zelenski van Oekraïne maakt later bekend dat alle burgers die willen vechten tegen de Russen een wapen krijgen. Hiermee worden straffen wegens wapenbezit kwijtgescholden.
 
 
In de steden [[Marioepol]] en [[Odessa]] waren Russische troepen niet veel later aan land gegaan en vanuit Rusland, [[Wit-Rusland]] en vanaf de [[Krim]] rijden Russische militaire colonnes de grens over. Een strategisch gelegen militair vliegveld [[Hostomel]] is veroverd door de Russen en militaire doelen worden in heel Oekraïne aangevallen door kruisraketten. In heel het land, ook in [[Lviv]] gelegen in het uiterste westen van Oekraïne, klinken sirenes van de luchtalarmen. Rusland heeft na de eerste dag veel terrein veroverd in het noorden in [[Oblast Tsjernihiv]] en heeft ook [[Tsjernobyl]] in handen. De eerste zijn 137 Oekraïnse burgers omgekomen door aanvallen.
 
 
Als gevolg van de Russische inval hebben buurlanden [[Moldavië]] en [[Litouwen]] ook de noodtoestand uitgeroepen. Moldavië en Wit-Rusland sluiten daarnaast ook hun luchtruim voor burgerluchtvaart.
 
 
In de avond van diezelfde dag maakte de Zelenski ook bekend dat alle mannen tussen 18 en 60 jaar niet uit Oekraïne mogen en ze verplicht moeten meevechten tegen Rusland.
 
===Tweede dag: 25 februari===
 
De tweede dag waren er vooral gevechten rondom de hoofdstad [[Kiev]]. In de hoofdstad Kiev was er een Russisch vliegtuig neergestort die vervolgens in een flatgebouw neerstortte. Russische voertuigen hebben een buitenwijk van Kiev; Obolon, al bereikt. Die wijk ligt slechts 9 km verwijderd van het parlementsgebouw van Oekraïne en ook in het district van het parlementsgebouw zijn er voor het eerst schoten gehoord. Daarnaast is de westkant van Kiev ook geblokkeerd door Russische troepen. Naast 211 militaire doelen zijn er ook veel burgerdoelen geraakt door Rusland. Zo is een ziekenhuis in [[Melitopol]] beschoten en reed een militair voertuig over een burgerauto meerdere keren heen.
 
 
Volgens de Verenigde Staten en Oekraïne is het belangrijkste doel van Rusland om de regering van Oekraïne omver te werpen en dat Zelenski en zijn familie de belangrijkste doelwitten zijn.
 
 
Buiten de politiek reageren ook veel andere organisaties op de invasie in Rusland. Zo gaat in Formule 1 de Grand Prix van Rusland niet door dit jaar, wordt de Champions Leauge finale van dit jaar in de plaats van [[Sint-Pietersburg]] (Rusland) gespeeld in [[Parijs]] (Frankrijk) en mag Rusland niet meedoen aan het [[Eurovisiesongfestival 2022]]. Veel grote bedrijven hebben ook samenwerkingen gestopt met Russische bedrijven.
 
   
  +
== Verloop van de oorlog van dag tot dag ==
  +
<blockquote>
  +
''Dit artikel bevat de nodige onzekerheden. Niet alles kan goed worden nagetrokken en er wordt [[nepnieuws]] verspreid als [[propaganda]]middel.''
  +
</blockquote>Het verloop van de oorlog van dag tot dag wordt bijgehouden op de [[Tijdlijn van de Russische invasie van Oekraïne in 2022]], mede omdat niet te voorspellen is hoe de oorlog verder zal verlopen. Een samenvatting volgt t.z.t. hieronder.
   
 
== Video ==
  +
*[https://schooltv.nl/video/pointer-checkt-hoe-rusland-twijfel-gebruikt-in-de-oorlog-tegen-oekraine/ Hoe Rusland twijfel gebruikt in de oorlog tegen Oekraïne (KRO-NCRV/Pointer Checkt)]
  +
*[https://schooltv.nl/video/tegenlicht-in-de-klas-propaganda-en-desinformatie-in-oorlogstijd/ Propaganda en desinformatie in oorlogstijd (VPRO/Tegenlicht in de klas)]
 
[[Categorie:Geschiedenis van Oekraïne]]
 
[[Categorie:Geschiedenis van Oekraïne]]
 
[[Categorie:Geschiedenis van Rusland]]
 
[[Categorie:Geschiedenis van Rusland]]
  +
  +
[[fr:Guerre russo-ukrainienne]]

Huidige versie van 15 mei 2024 om 20:49

Nieuws.gif
In het nieuws
Dit artikel bevat onderwerpen die in het nieuws zijn. De informatie in dit artikel kan dus al snel verouderd zijn!
Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.


Russische invasie van Oekraïne

2022 Russian invasion of Ukraine.svg

De huidige situatie van de Russische invasie binnen Oekraïne (24/11/2024)
Datum 24 februari 2022 -
Locatie Oekraïne
Overwinning voor
Resultaat
Strijdende partijen
Pro-Russische partij Pro-Oekraïense partij
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Flag of Donetsk People's Republic.svg Donetsk
Flag of the Luhansk People's Republic.svg Loegansk
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Leiders
Vladimir Poetin
Aleksandr Loekasjenko
Denis Poesjilin
Leonid Pasetsjnik
Volodymyr Zelensky
Troepensterkte
3.488.000 soldaten 1.211.000 soldaten
Verliezen
2800 doden
4+ gevangengenomen
80 tanks vernietigd
516 pantserwagens vernietigd
10 vliegtuigen neergeschoten
7 helikopters neergeschoten
198 doden
115 gewonden
4 vliegtuigen neergeschoten
1 heliktoper neergeschoten
4 drones neergeschoten
Militaire basissen en luchtafweersystemen geneutraliseerd
Portaal Portal.svg Geschiedenis

De Russische inval in Oekraïne vond plaats op 24 februari 2022. De inval maakt deel uit van een groter conflict tussen Oekraïne en Rusland, dat al sinds 2014 aan de gang is.

Inleiding

Kort voor de inval begon, had de Russische president Vladimir Poetin de volksrepubliek Donetsk en de volksrepubliek Loegansk erkend als eigen landen. Donetsk en Loegansk zijn officieel onderdeel van Oekraïne, maar Oekraïne heeft er niet echt macht. In de vroege ochtend van 24 februari 2022 zei Poetin op de Russische staatstelevisie dat hij Oekraïne ging binnenvallen. Rusland viel daarna niet alleen Donetsk en Loegansk binnen, maar ook andere delen van Oekraïne. Vooral dit laatste had eigenlijk niemand van tevoren verwacht.

Het conflict tussen Rusland en Oekraïne heeft verschillende oorzaken. In november 2013 vond in Oekraïne een pro-westerse revolutie plaats, de Euromaidan. Oekraïne wilde nauwere banden met de Verenigde Staten en de Europese Unie. De pro-Russische regering van Oekraïne moest hierdoor aftreden en werd vervangen door een pro-westerse. Rusland was het hier niet mee eens en was bang voor een uitbreiding van de NAVO. Om die reden viel Rusland begin 2014 de Krim binnen. Dit is een regio in Oekraïne waar veel Russen wonen. Na de Krimcrisis nam Rusland de Krim in, maar internationaal wordt de Krim nog steeds gezien als onderdeel van Oekraïne. Ook verklaarden de Oekraïense regio's Donetsk en Loegansk zich onafhankelijk. Ook in deze regio's wonen veel Russen.

Volgens president Poetin zou er door Oekraïne geweld worden gepleegd tegen Russen in Donetsk en Loegansk. Dat gebruikte hij als reden om die twee gebieden ten slotte als volksrepublieken te erkennen. Oekraïne zelf en andere landen zeiden dat dit niet klopte en dat het juist de Russen waren die begonnen met vechten.

Voorgeschiedenis

De annexatie van de Krim in 2014

Na de wekenlange protesten van de pro-Europese Euromaidanbeweging en de toenemende onvrede in het westen van Oekraïne, ondertekenden de pro-Russische Oekraïense president Viktor Janoekovytsj en de pro-Europese oppositie op 21 februari 2014 een overeenkomst. In die overeenkomst stond dat er zo spoedig mogelijk nieuwe verkiezingen zouden worden gehouden. Nadat het Oekraïense parlement hierop Janoekovytsj ontsloeg als president, vluchtte hij naar Rusland. De gouverneurs van de oblasten (een soort provincies) Donetsk en Loehansk waren het hier niet mee eens. In deze gebieden was president Janoekovytsj juist populair onder de Russisch sprekende bevolking. De pro-Russische gouverneurs zagen de machtswisseling dan ook als een staatsgreep.

Ook Rusland zelf zag de machtswisseling als een staatsgreep; op 24 februari 2014 zei Rusland dat het de nieuwe Oekraïense regering niet meer erkende. Volgens de (toen nog) Russische premier Dmitri Medvedev was de Russische bevolking niet meer veilig onder de nieuwe regering, hoewel er geen sprake was van aanvallen op de burgerbevolking. Op 27 februari 2014 besloot Rusland de Krim te annexeren. In april 2014 scheidden de oblasten Donetsk en Loehansk zich onder hun de pro-Russische leiders af van Oekraïne. Door ondersteuning vanuit Rusland waren zij in staat om de Volksrepublieken Donetsk en Loegansk uit te roepen.

Aanleiding

Op 14 september 2020 maakte de Oekraïense president Volodymyr Zelensky bekend dat Oekraïne meer wilde gaan samenwerken met de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (de NAVO) en dat het land graag lid zou willen worden van de NAVO. Zelensky bevestigde deze wil op 8 oktober 2020, toen hij zich op bezoek bij de Britse premier Boris Johnson uitsprak voor een actieplan om dit te laten gebeuren. In december van 2020 herhaalde de Oekraïense minister van Defensie, Andrej Taran, dit voornemen. Nadat de Oekraïense premier Denis Sjmiegal op 9 februari wederom bevestigde dat Oekraïne meer toenadering tot de NAVO zocht, gaf Jens Stoltenberg, de secretaris-generaal van de NAVO, aan dat Oekraïne vanaf dan gezien werd als een kandidaat voor toetreding tot de NAVO. Ten slotte vaardigde president Zelensky in maart van 2021 een decreet af, waarin stond dat Oekraïne de Krim weer onderdeel wilde gaan laten uitmaken van Oekraïne.

Oekraïne kroop dus steeds dichter naar het Westen toe. Hierdoor ging Rusland zich weer vijandiger opstellen tegenover Oekraïne. Volgens president Vladimir Poetin van Rusland schond Oekraïne de hele tijd het staakt-het-vuren tussen Oekraïne en de rebellen dat in de Minskakkoorden was afgesproken. Oekraïne weersprak dit en zei dat het juist de rebellen in Donetsk en Loehansk waren die voortdurend bleven aanvallen. In de herfst van 2021 liep de spanning hierdoor verder op. Tussen oktober 2021 en februari 2022 begonnen steeds meer Russische soldaten zich te verzamelen langs de grenzen van Oekraïne. Volgens Rusland ging het alleen maar om een militaire oefening, maar president Joe Biden van de Verenigde Staten zei dat Rusland erop uit was om Oekraïne binnen te vallen. Biden gaf aan dat Rusland dit zou doen door te doen alsof Oekraïne het land had aangevallen, om zo een oorlog te kunnen rechtvaardigen.

Toen er zich op een gegeven moment meer dan honderdduizend Russische soldaten hadden verzameld langs de grens met Oekraïne, gaf ook Oekraïne aan dat het ervan uitging dat Rusland van plan was om het land binnen te vallen. President Zelensky gaf echter ook aan dat hij vond dat de Verenigde Staten te snel uitgingen van een oorlog en zich meer zouden moeten richten op diplomatie. Dit alles bleek tevergeefs: op 22 februari 2022 trok Rusland met zijn leger de regio's Donetsk en Loehansk binnen. Volgens Rusland zou er namelijk een Oekraïense artilleriegranaat gevonden zijn in Rostov. Ook beweerde Rusland dat Oekraïense bombardementen geleid zouden hebben tot een vernietiging van grensvoorzieningen van de Federalnaja sloezjba bezopasnosti (FSB), de Russische geheime dienst. Oekraïne ontkende een aanval te hebben geopend en president Biden gaf aan dat Rusland – ter rechtvaardiging van een inval in Oekraïne – inderdaad deed alsof het werd aangevallen.

Verloop van de oorlog van dag tot dag

Dit artikel bevat de nodige onzekerheden. Niet alles kan goed worden nagetrokken en er wordt nepnieuws verspreid als propagandamiddel.

Het verloop van de oorlog van dag tot dag wordt bijgehouden op de Tijdlijn van de Russische invasie van Oekraïne in 2022, mede omdat niet te voorspellen is hoe de oorlog verder zal verlopen. Een samenvatting volgt t.z.t. hieronder.

Video

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Russische_invasie_van_Oekraïne_sinds_2022&oldid=861029"