Grigori Raspoetin

Grigori Raspoetin was een Russische mysticus die heel beroemd was in Rusland. Hij stond bekend als een charmante en charismatische man. Raspoetin was erg populair onder de adel in Rusland. Veel edelen kwamen naar hem toe met gezondheidsproblemen, omdat er geloofd werd dat Raspoetin magische krachten had.

Raspoetin was zo beroemd dat zelfs de Russische Tsaar Nicholas II en de Tsarina Alexandra hem om hulp vroegen. Hun eerstgeboren zoon Alexei had een ongeneeslijke bloedziekte. De Tsaar vroeg Raspoetin zijn zoon te helpen. Raspoetin gaf hier gehoor aan en begon voor Alexei te bidden. De volgende dag ging het een stuk beter met Alexei. De Tsaar en Tsarina waren er heilig van overtuigd dat Raspoetin hier verantwoordelijk voor was. Ze waren hem zo dankbaar dat ze hem een vaste aanstelling aan het hof gaven. Al gauw ontstond er een hechte vriendschap tussen de Tsarenfamilie en Raspoetin. Vooral de Tsarina stond op erg goede voet met Raspoetin.

Jeugd

In de nacht van 23 januari 1871 vloog er een grote meteoor door de lucht boven West-Siberië. De mensen in die tijd waren zeer bijgelovig en waren ervan overtuigd dat deze meteoor een teken was voor een belangrijke gebeurtenis. Het toeval wil dat in die nacht een baby werd geboren. Die baby werd Grigori Raspoetin genoemd. Hij was het vijfde kind van Efim en Anna Raspoetin Raspoetin werd geboren in het dorp Pokrowskoje in het Westen van Siberië. Het dorp Pokrowskoje was een welvarend boerendorp dat op zo'n 2600 kilometer van Sint-Petersburg ligt.

Raspoetin kwam uit een welvaren gezin. Zijn vader was een rijke boer, dit was ongebruikelijk voor die tijd omdat de meeste boeren lijfeigenen waren van de Russische adel. De jeugd van Raspoetin was normaal voor een jongen in Siberië, hij kreeg weinig onderwijs en moest de hele dag op het land van zijn vader werken samen met zijn broer.

Als kind werd duidelijk dat Raspoetin de griezelige gave had om dieren op de boerderij te kalmeren of zelfs te genezen. Raspoetin had volgens de verhalen een mank paard van zijn vader genezen door zijn handen op het been van het paard te leggen, waarna hij een tijd stil bleef staan. Uiteindelijk hoorde men hem zeggen: "Je bent helemaal beter." Het paard liep daarna zonder te manken de binnenplaats over. Zijn vader vond deze gaven het werk van de duivel en was een bang voor zijn zoon.

Raspoetin had een gave om mensen te lezen. Hij kon de ware aard van een mens zien. Als kind ontdekte hij ook dat hij helderziend was. Echter dacht hij dat iedereen dit kon en dat deze gave niet bijzonder was. Hij zei hier later over tegen zijn dochter:

" Ik speelde altijd met de kinderen van Pokrowskoje en ruziede met hen, maar ik durfde nooit ook maar het kleinste dingetje te stelen of achter te houden. Ik dacht altijd dat iedereen onmiddellijk zou zien dat ik iets had weggenomen, omdat ik het zelf meteen wist zodra een van mijn vriendjes had gestolen. Zelfs als hij ver weg iets had gestolen en het voorwerp dat hij had meegenomen had verborgen, kon ik het altijd achter hem zien"

Toen Raspoetin ongeveer twaalf jaar oud was gebeurde er iets verschrikkelijks. Deze gebeurtenis zou zijn hele leven veranderen. Hij en zijn oudere broer Mikhail gingen vaak zwemmen en vissen in de rivier de Toera. Op een warme dag gingen ze weer zwemmen, maar niet op hun gebruikelijke plek. Mikhail sprong als eerste in het water, maar hij had geen houvast en verdween onder water. Raspoetin rende naar de kant om zijn broer de hand te reiken, maar hij werd ook het water ingetrokken. Uiteindelijk werden ze gered door een boer. Ze waren allebei nog in leven, maar ze hadden longontsteking. Raspoetin herstelde hiervan, maar zijn broer overleed een paar dagen na deze gebeurtenis. Door de dood van zijn broer raakte Raspoetin in een diepe depressie. Hij begon zich vreemd en onvoorspelbaar te gedragen. Zijn ouders werden bang voor hem.