Focke-Wulf Fw190

De Focke-Wulf Fw 190 was een éénmotorig jachtvliegtuig dat door de Luftwaffe tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ingezet. De ontwerper was Kurt Tank. Hij werkte samen met een team van ontwerpers en een tot dan toe niet gebruikte combinatie van ingenieurs die ook piloten waren. Hij hechtte veel belang aan piloten die zich in technische termen van de problemen konden uitdrukken.

Het eerste prototype (proeftoestel) vloog op 1 juni 1939 en bleek over goede kwaliteiten te beschikken, zoals goed zicht (behalve op de grond), hoge snelheid, een stabiel landingsgestel en een voor die tijd uitstekende bestuurbaarheid.

De geallieerden maakten er in de herfst van 1941 kennis mee en toen ze in 1942 een exemplaar in handen kregen werd dit grondig bestudeerd. Het bleek dat het om de lengte-as rollen van het toestel veruit superieur was vergeleken met de Spitfire. De beste tactiek die de RAF-piloten konden aanwenden, was een 180° bocht te maken en hopen dat de FW zo werd afgeschud. De bewapening was fenomenaal te noemen.