A Woman of No Importance

A Woman of No Importance
Informatie
Alternatieve titel
Schrijver	Oscar Wilde
Taal (origineel)	Engels
Land	Verenigd Koninkrijk
Genre	Komedie Satire
Datum	19 april 1893 (première)
Akte(s)	4
ISBN
Uitgeverij
Bijzonderheden
Online-tekst
Portaal Theater

A Woman of No Importance is een toneelstuk van de Ierse toneelschrijver Oscar Wilde. Het toneelstuk werd voor het eerst opgevoerd op 19 april 1893 in de Haymarket Theatre in Londen. A Woman of No Importance is een komedie, waarin Wilde een satire van de Engelse bovenklasse maakt. Samen met The Importance of Being Earnest, Lady Windermere's Fan en An Ideal Husband behoort het werk tot een van zijn bekendste toneelstukken.

Het verhaal begint op het landgoed van mevrouw Hunstanton, waar zij verschillende gasten ontvangt. Voorbeelden zijn de Amerikaanse Hester Worsley en de populaire meneer Illingworth. Illingworth besluit om Gerald zijn assistent te maken. Gerald is de zoon van de beste vriendin van mevrouw Hunstanton, mevrouw Arbuthnot. Om Geralds nieuwe baan te vieren besluit Hunstanton om Arbuthnot uit te nodigen. Mevrouw Arbuthnot blijkt echter een oude bekende van meneer Illingworth te zijn.

Na zijn toneelstuk zijn vier films gemaakt. De titel A Woman of No Importance kan vertaalt worden als Een vrouw van geen betekenis of Een onbelangrijke vrouw.

Verhaal

Let op! Hieronder staat de samenvatting van een verhaal. Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt!

Akte 1

Jane Hunstanton ontvangt verschillende gasten op haar landgoed op het Engelse platteland. Op het landgoed zijn de populaire en charismatische meneer Illingworth, de ongetrouwde mevrouw Allonby en de Amerikaanse Hester Worsley aanwezig. Hester is een buitenbeentje in het gezelschap, omdat zij geen adellijke titel heeft en uit een ander land komt. Ook is Hester streng protestants (puriteins), terwijl de andere gasten vrijer denken. Hester heeft kritiek op de levenswijze van de Engelse bovenklasse en mensen die gezondigd hebben. Zij gelooft namelijk dat zowel mannen als vrouwen verantwoordelijk zijn voor zonden, terwijl de Engelsen enkel denken dat vrouwen schuldig kunnen zijn.

Meneer Illingworth heeft kort geleden een functie in Brits-Indië gekregen. Hij neemt Gerald Arbuthnot aan als zijn assistent. Gerald is blij dat hij een baan heeft gekregen en meer van de wereld zal zien. Hij wil het nieuws met zijn moeder, Rachel Arbuthnot, delen. Mevrouw Hunstanton besluit daarom een brief te schrijven en haar uit te nodigen op het landgoed voor de avond. Ze krijgen al snel een brief terug waarin mevrouw Arbuthnot zegt te komen. Meneer Illingworth herkent het handschrift uit de brief, maar zegt dat ze "een onbelangrijke vrouw" is.

Akte 2

Mevrouw Arbuthnot komt aan op het landgoed. Wanneer ze meneer Illingworth tegenkomt, leidt dat tot een confrontatie. Wanneer de andere gasten naar de andere kamer gaan, wordt duidelijk waarom. Meneer Illingworth en mevrouw Arbuthnot hadden vroeger een relatie en mevrouw Arbuthnot raakte voor haar huwelijk zwanger van Gerald. Illingworth verliet mevrouw Arbuthnot kort hierna en liet nooit meer iets van zich horen. Arbuthnot besloot vervolgens haar zoon alleen op te voeden en haar leven aan het christendom te wijden. Gerald is daarom de zoon van Illingworth, maar Gerald mag niet weten dat Illingworth zijn vader is.

Arbuthnot wil niet dat Illingworth Gerald meeneemt naar Brits-Indië, maar Illingworth gebruikt het geheim als drukmiddel. Alleen als mevrouw Arbuthnot het geheim vertelt (en daarmee de relatie met haar zoon verwoest), zal Illingworth Gerald de functie niet geven. Arbuthnot probeert haar zoon over te halen de functie niet aan te nemen. Gerald wil de baan en is teleurgesteld in zijn moeder.

Ondertussen heeft mevrouw Allonby hele vrije ideeën over de liefde. Ze wil een man die een beetje gemeen, haar verwaarloost en waarmee ze ruzie kan hebben. Zij ziet dat niet als een slechte relatie, maar eerder als passie en een avontuur. Ze heeft dan ook een bloedhekel aan Hesters puriteinse opvattingen. Mevrouw Allonby daagt meneer Illingworth uit om Hester te kussen. Hester en Gerald zijn echter verliefd op elkaar.

Akte 3

Mevrouw Arbuthnot en Hester zoeken toenadering tot elkaar. Hester vertelt aan mevrouw Arbuthnot dat zowel mannen als vrouwen verantwoordelijk zijn voor zonde. Zij weet niet dat mevrouw Arbuthnot zelf gezondigd heeft. Opnieuw ontstaat er discussie tussen mevrouw Arbuthnot en Gerald. Zij probeert Gerald opnieuw over te halen om de baan niet aan te nemen. Zij zegt dat meneer Illingworth een slechte man is, maar kan niet vertellen waarom. Hester gaat ondertussen meneer Illingworth halen die een wandeling bij het meer aan het maken is.

De ruzie tussen mevrouw Arbuthnot en Gerald wordt beëindigd als Hester schreeuwend het terras op rent. Meneer Illingworth komt haar achterna, waarna duidelijk wordt dat Illingworth Hester probeerde te kussen als onderdeel van de weddenschap. Gerald wil Illingworth in zijn gezicht slaan, maar mevrouw Arbuthnot houdt haar zoon tegen. Zij onthult het geheim aan Gerald: Meneer Illingworth is zijn vader.

Akte 4

Gerald schrijft een brief aan meneer Illingworth, waaraan hij hem vraagt om zijn moeder te trouwen. Volgens Gerald is dat de enige manier waarop zij mevrouw Arbuthnots eer kunnen redden. Mevrouw Arbuthnot leest de brief en weigert met Illingworth te trouwen. Gerald en zijn moeder maken het goed. Ook komt Hester langs om haar excuses aan mevrouw Arbuthnot aan te bieden. Ze is inmiddels over haar strenge standpunten heen. Gerald en Hester besluiten een relatie te beginnen en mevrouw Arbuthnot wenst hen geluk toe. De brief wordt niet gestuurd.

Terwijl Gerald en Hester door de tuin wandelen, komt meneer Illingworth langs. Hij had eerder een uitnodiging van Gerald gehad. Na een discussie leest hij uiteindelijk de brief van Gerald. Meneer Illingworth is ontroert en besluit een huwelijksaanzoek aan mevrouw Arbuthnot te doen. Mevrouw Arbuthnot slaat hem in zijn gezicht en wijst hem af. Illingworth verlaat het huis voordat Hester en Gerald terugkomen, maar vergeet zijn handschoen op de vloer. Gerald ontdekt de handschoen als hij binnenkomt en vraagt zijn moeder van wie de handschoen is. Zij antwoord dat de handschoen toebehoorde aan "a man of no importance" (een onbelangrijke man).