Zonnebaars
| Zonnebaars Lepomis gibbosus | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Niet bedreigd | |||
| Leefgebied | Oorspronkelijk Noord-Amerika, invasief in Nederland | ||
| Leefomgeving | kleine afgesloten, min of meer natuurlijke wateren op de hoge zandgronden | ||
| Behoort tot de | Baarsachtigen (Perciformes), Zoetwatervissen, Beenvissen, Vissen | ||
| |||
De Zonnebaars (Lepomis gibbosus) is een kleine tot middelgrote Noord-Amerikaanse zoetwatervis uit de familie Centrarchidae (sunfishes, crappies en black basses) behorend tot de Baarsachtigen (Perciformes).
Het natuurlijke verspreidingsgebied van de zonnebaars in Noord-Amerika loopt van New Brunswick langs de oostkust tot South Carolina. Het loopt dan landinwaarts naar het midden van Noord-Amerika, en strekt zich uit door Iowa en terug door Pennsylvania. Zonnebaarsen zijn echter in het grootste deel van Noord-Amerika door de mens geïntroduceerd. Ze zijn nu te vinden van Washington en Oregon aan de Pacifische kust tot Georgia aan de Atlantische kust. Toch worden ze voornamelijk gevonden in het noordoosten van de Verenigde Staten en zeldzamer in de zuid-centrale of zuidwestelijke regio van het continent. Ze zijn ook uitgezet in Europese wateren en zijn daarmee een exoot. In sommige gevallen zijn ze invasief en konden de inheemse vissen (die hier wel thuishoren) overheersen. Ze leven in warme, rustige meren, vijvers en poelen van kreken en kleine rivieren met veel beplanting. Ze geven de voorkeur aan helder water waar ze beschutting kunnen vinden om zich te verstoppen. Ze blijven meestal dicht bij de oevers en zijn in grote aantallen te vinden in ondiepe en beschermde gebieden.
Ze hebben een klein lichaam dat veel lijkt op een pompoen (vandaar de Amerikaanse naam pompoenpit), meestal ongeveer 10 cm lang, maar kan wel 28 cm lang worden. [2] Ze wegen doorgaans minder dan 1 pond (450 gram). Ze zijn oranje, groen, geel of blauw van kleur, met spikkels over hun zijkanten en rug en een geeloranje borst en buik. de kleuring van de schubbenvan het pompoenzaad is een van de meest levendige van alle zoetwatervissen en kan variëren van olijfgroen of bruin tot fel oranje en blauw. De zijkanten zijn bedekt met verticale balken die vaag groen of blauw zijn, die meestal vaker voorkomen bij vrouwelijke pompoenpitten. Oranje vlekken kunnen de rug-, anaal- en staartvinnen bedekken en de wangen hebben blauwe lijnen eroverheen. Het pompoenzaad staat bekend om de oranjerode vlek op de rand van zijn zwarte kieuwdeksel . De borstvinnen van een zonnebaars kunnen amberkleurig of helder zijn, terwijl de rug stekels zwart zijn. Ze hebben een kleine mond met een bovenkaak die recht onder het oog stopt.
Zonnebaarsen zijn vleeseters en voeden zich met een verscheidenheid aan kleine prooien, zowel aan het wateroppervlak als op de bodem. Tot hun favorieten behoren insecten, kleine week- en schaaldieren (zoals kleine langoesten), wormen, voorntjes, kleine kikkers of kikkervisjes, en zelfs het kannibaliseren van andere kleinere zonnbaarsen. Ze zijn effectief in het vernietigen van muggenlarven en eten zelfs af en toe kleine stukjes waterplanten en afval.
Ze planten zich voort in de late lente of vroege zomer als de watertemperatuur 13-17 ° C bereikt. De mannetjes bouwen dan nestjes in ondiep water op bodems van zand- of grindmeren. Na het paaien blijven de mannetjes en bewaken hun nakomelingen. De meeste zonnebaarsen worden niet ouder dan zes tot acht jaar, met uitschieters tot 12 jaar.