Zeebrasem
| Zeebrasem Pagellus erythrinus | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Niet bedreigd | |||
| Leefgebied | Oostelijke Atlantische Oceaan, Middellandse zee | ||
| Leefomgeving | subtropische wateren op een diepte van maximaal 300 meter. | ||
| Behoort tot de | Baarsachtigen (Perciformes), Zoutwatervissen, Beenvissen, Vissen | ||
|
| |||
| |||
De Zeebrasem (Pagellus erythrinus) is een zoutwatervis die behoort tot de Baarsachtigen (Perciformes). Het is een populaire voedselvis in de landen rond de Middellandse zee, en heeft smakelijk wit vruchtvlees. het komt voor langs de oostelijke oevers van de Atlantische Oceaan, van Scandinavië tot Kaapverdië, maar ook in de Middellandse Zee en de Noordzee. Langs de Nederlandse en Belgische kust wordt de zeebrasem vooral in de zomer regelmatig in scholen waargenomen. Vooral in de mondingen van de Wester- en Oosterschelde, maar ook in het Grevelingenmeer en in de open Noordzee. Het wordt veel gevist voor consumptie, zowel met netten als met lijnen. Hengelaars mogen er graag op vissen. De zeebrasem wordt vaak gevangen nabij scheepswrakken.
Het heeft een slank, ovaal spoelvormig lichaam, met een kleine mond en schubben die zijn gezicht bedekken. De ogen zijn kleiner dan die van Zwarte zeebrasem (Pagellus bogaraveo) en Spaanse zeebrasem (Pagellus acarne) uit dezelfde familie van zeebrasems (Sparidae). Het is zilver van kleur met een roze tint, vooral op de rug. Een gemiddeld exemplaar heeft een lengte 10-30 cm, maar kan wel 50 cm lang worden.
De gewone Zeebrasem is een hermafrodiet, die de eerste twee jaar van zijn leven als vrouw doorbrengt en het derde jaar als man. Het is een alleseter, maar voedt zich voornamelijk met kleinere vissen en bodemdieren. Zoals de meeste vissen herbergt de gewone Zeebrasem een verscheidenheid aan parasieten; zo is de nematode Philometra filiformis een parasiet van de eierstok van deze vis.
Ze kunnen tot 10 jaar oud worden (maximaal zelfs 15 jaar).