Witte kwikstaart
| Witte kwikstaart Motacilla alba | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Niet bedreigd | |||
| Leefgebied | Europa, Azië en Noord-Afrika | ||
| Leefomgeving | In de buurt van water | ||
| Behoort tot de | Piepers en kwikstaarten, Zangvogels, Vogels | ||
|
broedgebied blijvers overwintering | |||
| |||
De witte kwikstaart of rouwkwikstaart (Motacilla alba) is een zangvogel uit de familie van de piepers en kwikstaarten.
De soort broedt in een groot deel van Europa en het Aziatische Palearctische gebied en delen van Noord-Afrika. Het komt soms voor in Alaska als een schaarse broedvogel. Het leeft in de mildste delen van zijn verspreidingsgebied, maar migreert (trekt) verder naar Afrika. In Ierland en Groot-Brittannië komt de donkere ondersoort, waar de bonte kwikstaart of waterkwikstaart ( Motacilla alba yarrellii ) overheerst. In totaal zijn er tussen de 9 en 11 ondersoorten van de witte kwikstaart.
De witte kwikstaart is een insectenetende vogel van open land, vaak in de buurt van bewoning en water. Het geeft de voorkeur aan kale gebieden om te eten, waar het zijn prooi kan zien en achtervolgen. In stedelijke gebieden heeft het zich aangepast aan het foerageren (eten zoeken) op verharde gebieden zoals parkeerplaatsen. Het nestelt in spleten in stenen muren en soortgelijke natuurlijke en door de mens gemaakte structuren.
Het is de nationale vogel van Letland en staat op de postzegels van verschillende landen. Hoewel het 'niet bedreigd' is, komen er verschillende bedreigingen voor, zoals gehouden worden als huisdier en gebruikt worden als voedsel.
De roep is "sjriep of tsjik". Het nest is een graspol of een grassige kom in een gat in een oeverwal, muur of houtstapel. Ze leggen 5-6 eieren en 2-3 broedsels per jaar van april tot augustus. ,