Vrede van Augsburg
De Vrede van Augsburg of voluit de Godsdienstvrede van Augsburg was een vredesovereenkomst die op 25 september 1555 getekend werd. Dit gebeurde na veertig jaar van religieuze twisten in het Heilige Roomse Rijk, met als hoogtepunten de Schmalkaldische Oorlog (1546-1552) en de Vorstenopstand. De overeenkomst werd in de vrije rijksstad Augsburg getekend werd tussen de Habsburgse keizer Karel V, vertegenwoordigd door zijn broer Ferdinand, en de katholieke rijksgroten aan de ene kant, en het Schmalkaldisch Verbond aan de andere kant.
De vrede van Augsburg ging uit van het principe met de Latijnse uitspraak cuius regio, eius religio (van wie het land is, is ook de godsdienst). Dit betekende dat iedere rijksvorst zelf besliste welke godsdienst in zijn gebied opgelegd werd en daarom ook de kerkgoederen mocht beheren. In het verdrag werd gesteld dat bisschoppen die zich tot het protestantisme bekeerden, verloren hun geestelijke macht. Protestantse onderdanen mochten met betaling van losgeld verhuizen uit een katholiek landsgedeelte en omgekeerd.