The King and I (1956)
| The King and I | |
Geen afbeelding
beschikbaar | |
| Informatie | |
| Tagline | More than your eyes have ever seen... More than your heart has ever known! |
| Regie | Walter Lang |
| Productie | Charles Brackett |
| Scenario | Oscar Hammerstein II Ernest Lehman |
| Hoofdrol(len) | Deborah Kerr Yul Brynner |
| Muziek | Richard Rodgers |
| Montage | Robert L. Simpson |
| Cinematografie | Leon Shamroy |
| Distributie | 20th Fox Century |
| Première | 28 juni 1956 |
| Genre | Musicalfilm, romantische film |
| Lengte | 133 minuten |
| Taal | Engels |
| Land | .svg){kind=small} Verenigde Staten
|
| Budget | $ 4,55 miljoen |
| Opnamelocatie(s) | $ 21,3 miljoen |
| IMDb-profiel | |
Portaal  Film & Video
| |
The King and I is een Amerikaanse musicalfilm uit 1956. De film is gebaseerd op de gelijknamige musical van Rodgers and Hammerstein uit 1951. Deze was weer gebaseerd op een roman over het leven van Anna Leonowens, die in de 19e eeuw als lerares werkte aan het hof van de koning van Siam (Thailand). De hoofdrollen zijn weggelegd voor Deborah Kerr en Yul Brynner.
De film volgt de relatie tussen Anna en de koning van Siam (Rama IV). Weduwe Anna komt met haar zoon naar Siam om te zorgen dat het Siamese hof Engels leert spreken, aangezien de koning dit erg belangrijk vindt. Tijdens de film blijken er verschillende cultuurshocks te zijn tussen Siam en Engeland. Ook de kolonisatie van Zuidwest-Azië speelt een belangrijke rol in de film.
Hoewel de film historisch vrij correct is, heeft de relatie tussen de twee nooit plaatsgevonden. In Thailand is de film hierdoor zelfs verboden! Desondanks was de film een vrij grote hit en werd genomineerd voor 9 Oscars, waarvan het er 5 won. Het American Film Institute plaatste The King and I op nummer 11 in de lijst van beste musicalsfilms ooit (uit 2004). Hiermee staat de film tussen Meet Me in St. Louis (1944) en Chicago (2002).
Verhaal
De Engelse Anna Leonowens komt met haar zoon Louis aan in de haven van Bangkok. Na de dood van haar man, Tom, besluit ze een nieuw leven te beginnen in Siam, nadat de koning haar had gevraagd om les te geven aan zijn kinderen. De Siamese koning, Rama IV, wil zijn land moderniseren, aangezien hij bang is voor de kolonisatie door de Fransen of de Britten. Een onderdeel van die modernisering is dat iedereen aan het hof Engels leert spreken, aangezien Engeland toen het machtigste land ter wereld was.
Kralahome, de premier van Siam, haalt hen op en brengt hen naar het paleis. Hij maakt een vrij koude indruk op Anna en is eigenlijk niet blij met hun komst. Eenmaal in het Koninklijk Paleis aangekomen is Anna getuige van een gift van het buurland Birma (het huidige Myanmar) aan de koning. Hoewel Anna denkt dat dit in de eerste instantie een object is, blijkt het meisje Tuptim ook aan de koning te zijn geschonken. Anna is hier woest over en spreekt de koning hierop aan, aangezien het slavernij is. De koning ziet er het probleem niet van in en zegt dat hij meerdere vrouwen heeft. De koning besluit al zijn vrouwen en kinderen aan Anna voor te stellen. Anna besluit te blijven voor de kinderen van de koning en het grote geldbedrag dat ze krijgt. De koning zegt dat zijn hoofdvrouw, Lady Thiang, haar zal helpen.
's Avonds helpen Lady Thiang en de andere vrouwen Anna met uitpakken en stuiten op een foto van Tom. Anna legt uit dat ze altijd van Tom zal blijven houden en daardoor geen nieuwe relatie wil. Tuptim vertelt Anna later dat ze ongelukkig is aan het hof. In Birma was ze verliefd op Lun Tha en ze hoopt dat ze ooit samen zullen zijn. Anna besluit de volgende dag de leermethodes in Siam ouderwets zijn. Zo gebruikt men een kaart waarop Siam een heel continent is en waar aardsvijand Birma met de grond gelijk wordt gemaakt. Anna besluit een nieuwe kaart te bestellen met de juiste formaten. De koning gelooft aanvankelijk niet dat Siam zo klein is en heeft moeite met de vele veranderingen. Anna krijgt een veel betere band met de kinderen. Op een dag een loopt de koning het rumoerige klaslokaal binnen en ontdekt een versie van De hut van Oom Tom, een werk geschreven tegen de slavernij. Dit leidt tot een ruzie over het hebben van meerdere vrouwen. Tuptim leest ondertussen het boek.
De koning probeert ondertussen Anna te overtuigen dat hij toch echt goed zit. Zo maakt hij haar in het midden van de nacht wakker om de Bijbel te discussiëren, aangezien de wereld niet in zes dagen gemaakt kon zijn. De koning probeert zich ook van een betere kant te laten zien, door een brief naar Abraham Lincoln te sturen als steunbetuiging voor de Amerikaanse Burgeroorlog en de vraag of hij krijgsolifanten nodig heeft. Anna vindt het absurd en besluit te terug te gaan naar bed. Ondertussen ontmoetten Lun Tha en Tuptim elkaar in het geheim. Lun Tha vraagt haar of ze wil vluchtten, maar uit angst weigert Tuptim dit.
De volgende dag ontvangt de koning een brief van Britse diplomaten en is hier boos over. Nadat hij zijn woede richt tot Anna, besluit te vertrekken. Lady Thiang legt Anna echter uit dat de koning bang is dat zijn land wordt overgenomen door de Britten. Aangezien de koning vrij oud is, is het moeilijk voor hem om te moderniseren. Anna besluit de koning te helpen en brengt het hof de Britse etiquette bij. Even later arriveren de ambassadeur John Hay en haar oude geliefde Edward Ramsay bij het hof. De koning probeert een goede indruk te maken op zijn gasten, wat een grappige situatie oplevert. Toch weet de koning hiermee het hart van Anna te veroveren. Edward probeert Anna ook te versieren, maar dit mislukt. Vervolgens kijken de gasten naar een opvoering van De hut van Oom Tom, een combinatie van westerse literatuur en Siamese stijl. Tuptim besluit na de opvoering te vluchtten met haar geliefde.
Nadat het staatsbezoek is afgelopen leert Anna de Siamese koning dansen en blijken gevoelens voor elkaar te hebben. Dit wordt echter onderbroken wanneer Tuptim door de bewakers wordt teruggebracht naar het paleis. Haar geliefde is tijdens de vlucht om het leven gekomen. De koning wil haar een lijfstraf geven, maar Anna springt tussen de twee in. Ze besluit vervolgens Siam te verlaten en de eerste boot naar Engeland te pakken. Lady Thiang legt haar de volgende dag uit dat de koning spijt heeft en bovendien erg ziek is. Lady Thiang geeft haar een brief, waarin de koning haar bedankt voor haar inzet voor Siam en hemzelf. Anna bezoekt de koning en de koning geeft haar een van zijn ringen, zodat ze altijd aan hem zal blijven denken. De koning's oudste zoon Chulalongkorn wordt de nieuwe koning van Siam. Hij besluit onmiddellijk dat de slavernij wordt afgeschaft en Siam verder gemoderniseerd zal worden. Te vrede over deze voorstellen sterft de koning in stilte. Anna besluit in Siam te blijven om de nieuwe koning te helpen met het hervormen van zijn land.
Rolverdeling
- Deborah Kerr als Anna Leonowens
- Yul Brynner als de Koning van Siam
- Rita Moreno als Tuptim
- Terry Saunders als Lady Thiang
- Martin Benson als Kralahome
- Rex Thompson als Louis Leonowens
- Patrick Adiarte als Prince Chulalongkorn
- Alan Mowbray als John Hay
- Geoffrey Toone als Edward Ramsay
- Carlos Rivas als Lun Tha
Alleen de stem
De volgende personages hadden andere zangstem dan de acteurs door wie ze gespeeld werden:
- Marni Nixon als Anna
- Leona Gordon als Tuptim
- Rueben Fuentes als Lun Tha
Historische correctheid
The King and I is grotendeels historisch correct. Anna (en haar zoon) en de koning van Siam (en zijn oudste zoon) hebben daadwerkelijk geleefd. Anna was tussen 1862 en 1868 lerares aan het hof van Siam en publiceerde daar later ook boeken over. Anna was ook zeker geshockt over de cultuurverschillen tussen de twee landen. De koning van Siam wilde daadwerkelijk zijn land moderniseren door onder andere het hof Engels te laten spreken. Ook had hij meerdere vrouwen, wat toen normaal was, en veel kinderen. Slavernij was Siam ook normaal, maar dit week af van de Europese slavernij. In Siam waren de slaven vaak vrouwen die aan rijke of machtige mannen werden gegeven als gift. Ook had Siam nog niet zoveel contact met Europa en veel ruzie met Birma.
In de tijd dat de film zich afspeelde werd Zuidoost-Azië gekoloniseerd door Frankrijk (in het oosten) en Engeland (in het westen). Thailand was op een gegeven moment hierdoor omringt door koloniën, maar is zelf nooit gekoloniseerd geweest. De zoon van de Siamese koning wist namelijk het land in verre mate te moderniseren. Ook schafte hij de slavernij en polygamie af. In ruil voor de onafhankelijkheid moest het land wel grote stukken grond geven aan de Britten.
Desalniettemin zijn er ook historische fouten in de film. Anna en Rama IV hadden waarschijnlijk nooit een relatie gehad, althans niet zoals in de film te zien was. Rama IV was al vrij oud, terwijl hij in de film jonger wordt afgebeeld. Ook was het destijds voor een weduwe ongewoon om een nieuwe relatie te beginnen. Aan het einde van de film blijft Anna in Siam, maar in werkelijkheid ging ze terug naar Engeland na de dood van de koning. Deze incorrecte onderdelen zorgen ervoor dat de film in Thailand verboden is. In Thailand is het koningshuis erg belangrijk en daarover mag je geen onwaarheden schrijven. De boeken door de echte Anna gepubliceerd zijn mogen echter wel in Thailand uitgegeven worden.
Waardering
De film was een vrij groot succes en verdiende ruim de kosten terug. De film zelf werd genomineerd voor 9 Oscars, waaronder de Oscar voor beste film. De film verloor deze laatste Oscar van Around the World in Eighty Days. De film won wel de Oscar voor beste decoraties en design, beste kostuums, beste muziek en beste geluidsopname. Yul Brynner won tevens de Oscar voor beste mannelijke hoofdrol. Bij de Golden Globes won de film twee prijzen; de Golden Globe voor beste film in de categorie comedy of musical en Deborah Kerr won die voor beste actrice.
Het American Film Institute bracht eind jaren negentig tot begin jaren 2000 verschillende lijsten uit van beste films. The King and I werd hierdoor 11e in de lijst van beste musicalfilms. In de lijst met beste romantische films kwam de film uit op plaats 33. Het nummer Shall We Dance? kwam op plaats 54. Voor de rest was onder andere de quote Et cetera, et cetera, et cetera. genomineerd in de lijst met beste film-quotes.