Statuut van Westminster
Het statuut van Westminster (Engels: Statute of Westminster) is een wet uit 1931. De wet werd aangenomen door het Britse parlement op 11 december 1931. Het statuut regelt de relatie tussen het Verenigd Koninkrijk (de Britse Kroon) en de Dominions. Deze Dominions waren koloniën met een grotendeels blanke bevolking. Hieronder vielen Australië, Nieuw-Zeeland, Ierland, Canada, Newfoundland (tegenwoordig onderdeel van Canada) en Zuid-Afrika. Door het statuut van Westminster werden deze Dominions onafhankelijke landen, maar de Britse koning(in) bleef het staatshoofd van deze Dominions. Het statuut van Westminster geldt nog altijd in Australië, Nieuw-Zeeland en Canada. Ierland en Zuid-Afrika zijn inmiddels republieken met eigen gekozen president als staatshoofd.
Gedurende de 19e eeuw en in het begin van 20e eeuw kregen de Dominions veel zelfbestuur. Dit betekent dat ze over steeds meer dingen zelf mochten beslissen zonder toestemming van het Britse parlement. Dit leidde tot veel onafhankelijkheidsbewegingen in deze koloniën en bepaalde koloniën werden onafhankelijke landen, zoals Ierland. Elke keer als dit gebeurde werd geregeld dat de Britse koning(in) het staatshoofd bleef en bleef de voormalige kolonie verbonden met het Verenigd Koninkrijk. Dit werd gedaan om de macht van het Verenigd Koninkrijk in de wereld te behouden. Een voorwaarde was dat de Dominions na de onafhankelijkheid een gekozen bestuur met een grondwet zouden krijgen. Tot die tijd zouden wetten eerst door het Britse parlement moeten om goedgekeurd te worden. In Canada was dit een probleem, aangezien het land geen grondwet had. Het duurde tot 1982 voordat Canada een grondwet kreeg en volledig onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk werd. Ook het Britse parlement tot 1986 nog invloed in Australië, hoewel hier nooit gebruik van gemaakt werd.
In Ierland, Canada en Zuid-Afrika ging het statuut in gang, maar in Nieuw-Zeeland en Australië duurde het enkele jaren voordat het ook daar gold. Hoewel Newfoundland het recht had om ook het statuut daar te laten gelden, leidde dit tot een discussie. De politiek van Newfoundland was niet in staat het Dominion te besturen en in 1934 werd Newfoundland rechtstreeks door het Britse parlement bestuurd. In 1949 werd Newfoundland uiteindelijk een Canadese provincie.