Schuurpapier
Schuurpapier is stevig papier of linnen met daarop korreltjes zand gelijmd waarmee een ruw oppervlak van bijvoorbeeld hout, metaal of steen glad te schuren. Het is een soort gereedschap.
Op de achterzijde van het schuurpapier staat een getal. Grof schuurpapier geeft een laag getal en (heel) fijn schuurpapier een hoog getal. Het getal geeft het aantal korrels aan per vierkante centimeter (cm2). Hoe kleiner de korrels, hoe meer er op een cm2 kunnen.
Je hebt 'droog' oranje- of geelkleurig schuurpapier en waterproof schuurpapier. De laatste is meestal zwart van kleur en deze maak je nat met water. Het slijpsel van het geschuurde voorwerp mengt zich met het water en vormt een soort papje. Dit is meteen weer een slijppasta dat ook meehelpt bij het schuren. Met steeds fijner schuurpapier wordt het dan polijsten.
Bij het met de hand schuren wordt vaak gebruik gemaakt van een schuurblokje, dat gemaakt is van kurk. Hieromheen wikkel je het schuurpapier. Je hebt ook schuursponsjes.
Schuurmachines
Schuurpapier kun je ook onder een schuurmachine klemmen. Je hebt ook schuurpads die met een soort klittenband onder de schuurmachine wordt vastgezet. Speciaal zijn de schuurbanden. Deze zijn gemaakt van rondgaand linnen die als een soort van riem over twee rollen van de bandschuurmachine lopen. Hele grote bandschuurmachines worden bijvoorbeeld gebruikt om houten vloeren te schuren. Met een (ingebouwde) stofzuiger wordt het schuursel (stof) weggezogen. Bij dit soort werk kun je het beste een stofmasker en een stofbril of veiligheidsbril dragen.