Rederijker
Een rederijker was de naam voor een dichter of toneelschrijver in de late middeleeuwen en Renaissance. Rederijkers schreven (vaak eenvoudige) gedichten en toneelstukken voor de normale, arme mensen om ze waarden bij te brengen. Daarnaast dienden de gedichten en toneelstukken als vermaak. In de Noordelijke Nederlanden ontstond pas in de Gouden Eeuw een traditie van rederijkers.
De gedichten en toneelstukken van de rederijkers werden vaak op straat opgevoerd; vaak op een plein of markt waar mensen kwamen. Pas later werden sommige binnen gehouden in theaters. Er ware weinig attributen en de decors bestonden elkaar uit het hoog nodige. Een bekend voorbeeld van een toneelstuk gemaakt door een rederijker is De klucht van de koe van Gerbrand Adriaensz. Bredero. Dit toneelstukje gaat over een dief die een boer weet te bedriegen in het verkopen van zijn eigen koe. In de toneelstukken werd vaak uitgegaan van stereotypes, zo waren boeren meestal dom en dieven meestal sluw. De toneelstukken en gedichten werden tevens in het plaatselijke dialect opgeschreven en uitgevoerd.