Olympische hymne
De Ompische hymne is het Olympische lied. Het is een soort volkslied dat hoort bij de Olympische spelen. Het werd voor het eerst uitgevoerd op de eerste moderne Olympische Spelen in Athene in 1896. Het was een compositie van de Griek Spiros Samaras (1863-1917), op een tekst van de Griekse dichter Kostís Palamás, en de originele titel betekent zoiets als "Oude onsterfelijke geest".
Bij de daaropvolgende Spelen werden andere composities als hymne voor de Spelen opgevoerd. Maar in 1954 werd er een wedstrijd werd uitgeschreven voor een officiële olympische hymne. Winnaar was de in Parijs wonende Poolse componist Michael Spisak. Zijn inzending kon echter niet in de smaak vallen van het Internationaal Olympisch Comité, dat in 1958 besloot dat de oorspronkelijke compositie van Spiros Samaras toch de officiële olympische hymne zou worden. Deze is dan ook op alle Olympische Spelen sinds die van 1960 te Rome te horen tijdens de openings- en sluitingsceremonie. Het land dat de Spelen organiseert komt bij de openingsceremonie als laatste binnen. Nadat het staatshoofd van het gastland de Spelen heeft geopend, wordt de Olympische hymne gespeeld. Daarna wordt de Olympische vlag omhoog gehesen.
Vertaling
“O Oude onsterfelijke Geest, zuivere vader
Van schoonheid, van grootsheid en van waarheid,
daal af, openbaar uzelf en flits als bliksem hier,
in de glorie van uw eigen aarde en hemel.
Schitter in het momentum van nobele wedstrijden bij het rennen, worstelen en werpen,en kroon met de onverwelkelijke tak,
en maak het lichaam waardig en ijzersterk.
Vlakten, bergen en zeeën gloeien met u meeAls een grote, wit-paarse tempel,
En haast zich naar de tempel hier, uw pelgrim,
O Oude onsterfelijke Geest, elke natie.”
(bron: website Internationaal Olympisch Comité)