Nederfrankisch

Nederfrankisch is een vooral in de historische taalkunde en dialectologie gebruikte verzamelnaam voor een aantal West-Germaanse dialecten. Het Nederfrankisch wordt van oudsher zelf weer onderverdeeld in zes hoofddialecten: het Zeeuws, Hollands, Vlaams, Brabants, Limburgs en Kleverlands. Het Standaardnederlands en het Afrikaans hebben voor het overgrote deel een Nederfrankische basis.

Het "Nederfrankisch" wordt daarnaast als term gebruikt voor een van de vijf hoofdgroepen waarin het West-Germaans is onderverdeeld. Het wordt gebruikt naast het Engels, Fries, Nedersaksisch (Nederduits) en Duits (Hoogduits).

Simpel gezegd kun je zeggen dat het Nederfrankisch meer Vlaamse en Franse leenwoorden bevat en is halverwege de 17e eeuw ontstaan door de komst van veel Antwerpenaren naar Holland.