Maracas
De maracas, ook wel rumba shakers of chac-chacs genoemd, zijn een ratel of soort sambaballen die in veel genres van Caribische en Latijnse muziek voorkomen. Ze behoren tot de slaginstrumenten of idiofonen. Door het handvat te schudden ontstaat het geluid en ze worden meestal als een paar gespeeld. Maracas, ook bekend als tamaracas, waren waarzeggerij-ratels van de Braziliaanse Tupinamba- indianen. Ze werden ook gevonden bij andere indianenstammen, zoals de Guarani, Orinoco en in Florida. Rammelaars gemaakt van Lagenaria- kalebassen worden geschud door de natuurlijke grip, terwijl de ronde Crescentia- kalebasvruchten aan een handvat worden bevestigd. Soms wordt mensenhaar aan de bovenkant vastgemaakt en wordt er een spleet in geknipt om zo een mond weer te geven. Hierdoor konden de sjamanen (payes, soort priesters en/of genezers) het zijn antwoorden laten 'spreken'. Een paar kiezelstenen worden in de kalebas gestopt om het te laten rammelen en het wordt versierd met de rode veren van de guarás (scharlaken ibis). Elke man had zijn maraca. Het werd gebruikt bij hun dansen en om zieken te genezen. Andes- curanderos (genezers) gebruiken maracas bij hun genezingsrituelen.
Moderne maraca-ballen zijn ook gemaakt van leer, hout of plastic.
De fabrikant Latin Percussion maakt een zeer populair maracas-designtype met plastic ballen en een zeer ruwe vulling. Deze maracas zijn erg luidruchtig en zijn ook perfect als speelgoedmuziekinstrument, bijvoorbeeld in het muziekonderwijs voor jonge kinderen.
Een maraca-speler in het Spaans is een maraquero.
In Nederland zijn de maracas vooral bekend geworden als sambaballen door een lied van André van Duin: "de sambaballensamba" (1975). Toch klopt deze naam niet, want in de samba worden de maracas niet gebruikt.
Links
- SchoolTV - Sambabal
- Muziekweb - Maracas
- YouTube - Maracas, André van Duin "Sambaballensamba"