Leeftijdsopbouw
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
De leeftijdsopbouw of bevolkingspiramide is een grafiek waarin het aantal personen met een bepaalde leeftijd in een land, gebied of stad te zien zijn. De personen zijn ingedeeld in leeftijdsgroepen (bijvoorbeeld van 1 tot 5) en er wordt een onderscheid te maakt tussen mannen en vrouw (mannen aan de ene en vrouwen aan de andere kant). Leeftijdsopbouwen geven een makkelijk overzicht van de leeftijd van de bevolking in de regio en laten ook zaken als vergrijzing zien. Ook kan men er oorlogen of zaken uit halen, waarbij veel mensen stierven.
De leeftijdsopbouw kan verschillende vormen hebben:
- Piramide - dit betekent dat de bevolking over het algemeen erg jong is. Er is een brede basis (dus veel jonge mensen) en een dunne top (dus weinig oude mensen). Hoe ouder men wordt, hoe minder mensen er in leven zijn. Deze leeftijdsopbouw geldt voor bijvoorbeeld veel Afrikaanse landen.
- Toren, fles of stolp - dit betekent dat de verschillen tussen de leeftijden in aantallen erg klein zijn. Enkel de top is er smal, aangezien dan veel mensen overlijden. Dit geldt voor landen die vroeger erg arm waren, maar nu steeds welvarender worden. Dit is bijvoorbeeld het geval in de jaren 70 in West-Europa.
- Urn - er worden steeds minder nieuwe mensen geboren. De grootste leeftijdsklasse is volwassen of bijna-bejaard. In Nederland en België heeft men tegenwoordig een urn. In een urn worden er nog wel meer mensen geboren, dan dat er dood gaan. Het verschil is klein en wordt steeds kleiner.
- Tol - de basis is er smal (er zijn weinig jonge mensen) en de top is er breed (er zijn veel oude mensen). Dit is er aan de hand in veel landen als de vergrijzing verder doorzet. Voorbeelden waar men er bijna aanzit, zoals Japan.