Kwame Nkrumah

Kwame Nkrumah

Kwame Nkrumah (18 of 21 september 1909 - 27 april 1972), was de eerste premier en president van het Afrikaanse land Ghana. Hij leidde Ghana naar de onafhankelijkheid nadat ze kolonie moesten zijn van het Verenigd Koninkrijk. Nkrumah won in 1962 ook hierdoor de Lenin Vredesprijs en richtte toen ook samen met anderen de Organisatie van Afrikaanse Eenheid op.

In 1966 werd hij als president afgezet door de Nationale Bevrijding Raad, hierna ging hij wonen in Guinee. Toen hij daar verbleef werd hij vicepresident van Guinee. Ondanks hij vicepresident werd van Guinee voelde hij zich nog steeds bedreigd door de westerse inlichtingendiensten. Toen zijn kok op mysterieuze wijze stierf, daardoor was Nkrumah bang dat iemand hem zou vergiftigen, daarom bouwde hij dan dus in zijn kamer een extra voorraad met voedsel. Hij leefde voortdurend in angst voor moord en/of ontvoering.

Vanwege zijn slechte gezondheid vloog hij in 1971 naar de Roemeense hoofdstad Boekarest, daar kreeg hij een medische behandeling. Vervolgens stierf hij aan prostaatkanker in april 1972 op 62-jarige leeftijd. Nkrumah werd begraven in zijn geboortedorp: Nkroful in Ghana.

In september 2009 verklaarde de toenmalige president; John Atta Mills dat 21 september (de 100e verjaardag van Nkrumah als hij leefde), Founder's Day wordt ten ere van Kwame Nkrumah. Bij deze feestdag viert men de erfenis van Kwame Nkrumah.

Privé

Nkrumah trouwde met Fathia Rizk, een Egyptische Koptische bankmedewerker. De moeder van Fathia was hier niet blij mee omdat ze dan één van haar kinderen verlaat en trouwt met een buitenlandse man. Ze hebben samen 4 kinderen, Francis, Gamal (geboren in 1959), Samia (geboren in 1960) en Sekou (geboren in 1963). Gamal is een journalist voor een krant, terwijl Samia en Sekou politici zijn.