Koichi Nakano
| Koichi Nakano | |||||||
Geen afbeelding
beschikbaar | |||||||
| Persoonlijke informatie | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nationaliteit | Japan | ||||||
| Geboren | 14 november 1955 | ||||||
| Geboren te | Fukuoka | ||||||
| Lengte | 172 cm | ||||||
| Specialisme | sprint (baan) | ||||||
| Prestaties | |||||||
| |||||||
Portaal  Sport
| |||||||
Een van de beroemdste wielrenners uit de roemruchte geschiedenis van het wielrennen op de baan, in een stadion dus, is de Japanner Koichi Nakano. Het was in de tijd, dat er bij het baanwielrennen nog een scheiding bestond tussen professionals en amateurs. De profs werden betaald, deden het dus voor hun beroep, en de amateurs als liefhebberij. Die tweedeling is in 1992 afgeschaft.
De profs werden geacht sterker te zijn dan de amateurs. Overigens deden bij de amateurs ook de zogenaamde staatsamateurs uit het communistische Oostblok mee. Die kregen van staatswege alle faciliteiten om zich in hun sport te bekwamen en waren vaak net zo sterk als de profs uit kapitalistische landen
Tien keer goud
Koichi Nakano (geboren 1955) reed bij de profs. Hij was wereldkampioen sprint van 1977 tot 1986. Dat is tien keer achter elkaar. Geen enkele renner in de historie van de wielersport heeft - noch voor, noch na hem - deze prestatie kunnen evenaren. Er is trouwens nooit een sporter geweest, in welke sport dan ook, die tien keer op rij wereldkampioen werd. Alleen Lance Armstrong, ook bij het wielrennen - zij het op de weg - kwam in de buurt door zeven keer achtereen de Tour de France te winnen. Maar dat deed hij - zo bleek later - met verboden brandstof.
Coach Bill Long
Nakano was vreemd genoeg pas de eerste Japanse wielrenner die een gouden medaille op het onderdeel sprint won, terwijl je toch zou verwachten dat een land, dat zulke grootheden als Nakano voortbrengt, zou grossieren in wielerkampioenen. Niets daarvan. Japan had nauwelijks een wielertraditie. Wielrennen was een kleine sport in Japan. Maar zijn coach, de Australiër William "Bill" Long, die zich in 1973 over de Japanse baanrenners had ontfermd, bleek oog voor talent te hebben. In 1975 leverde hij de eerste Japanse medaillewinnaar af, Ryoji Abe, die bij het WK baanwielrennen brons op de sprint won. Bij het WK 1976 was er weer een bronzen medaille, dit keer voor Sugata. Het was ook het jaar dat Koichi Nakano debuteerde: hij werd 4de. Het jaar daarop greep Nakano dus als eerste Japanner het goud op de sprint bij het WK voor professionals. Hij zou dat - zonder onderbreking - 10 jaar lang voor zich opeisen.
Bijna geklopt
Zonder onderbreking. Al scheelde het een haar toen Nakano in 1982 de finale sprint tegen de Canadees Gordon Singleton reed. In de 1ste manche (onderling duel) kwamen beiden in de eindspurt ten val en moest worden overgereden. De herstart werd door Singleton gewonnen, maar in de 3de rit ging hij opnieuw onderuit. Van een nieuwe herstart kwam het echter niet meer, omdat hij te veel hinder van zijn valpartijen ondervond en Nakano werd, terwijl een striemend fluitconcert van de tribunes afdaalde, als winnaar aangewezen.
Promotor van keirin
Nakano was ook de man die het keirin (een sprintnummer waarbij zes renners, gegangmaakt door een motorfiets elkaar de zege betwisten) als baansport op de kaart zette, alhoewel hij merkwaardig genoeg nooit een medaille op dat onderdeel heeft gewonnen. In 1991 stopte Nakano met de wedstrijdsport. Hij werkt tegenwoordig bij de Japanse televisie als presentator.