Klein Duimpje
Klein Duimpje (en de Reus) is een sprookje uit Frankrijk. Klein Duimpje is een van de bekendste sprookjes uit het sprookjesboek van Charles Perrault uit 1697. Het verhaal is waarschijnlijk al ouder, aangezien er veel Franse volksverhalen zijn die op het sprookje lijken. Het sprookje lijkt ook erg op Hans en Grietje.
Klein Duimpje is een sprekende naam, aangezien het laat zien over de eigenschappen van een personage. Het hoofdfiguur van het sprookje, Klein Duimpje, is zo groot als een duim. In het sprookje weet Klein Duimpje de zevenmijlslaarzen van een reus te stelen.
Verhaal
Hieronder staat de samenvatting van een verhaal. Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt! |
Er was eens een arme houthakker. Samen met zijn vrouw hadden ze een aantal kinderen. Aangezien de ouders niet voor hun kinderen konden zorgen, besloten ze deze in het bos achter te laten. Klein Duimpje hoorde deze plannen van zijn ouders en pakte grind uit de rivier. Met deze steentjes wilde hij een route maken, zodat hij de weg naar huis zou vinden. Toen zijn ouders hem en zijn broers achterlieten, kon hij de weg naar huis succesvol terugvinden. De ouders besloten het daarom opnieuw te proberen. Dit maal gebruikte Kleine Duimpje broodkruimels, maar deze werden door de vogels opgegeten. Hierdoor waren hij en zijn broers verdwaald in het bos.
Inmiddels was het bijna avond geworden en de broers zagen in de verte licht branden. Hierdoor dachten de kinderen dat daar huizen waren, waar ze konden eten en slapen. Ze komen aan bij een huis dat eigendom was van een reus. Uit angst dat ze buiten werden aangevallen door wolven, besloten ze in het huis te overnachten. De reus besluit de jongens binnen te laten en geeft hen eten en een slaapplek. De jongens sliepen in dezelfde kamer als zijn dochters die even groot waren. Toen de jongens eenmaal sliepen, wilde de reus de jongens in hun slaap vermoorden. Klein Duimpje voorzag dit al en had de kronen van de dochters en de mutsen van de jongens omgewisseld. Hierdoor vermoordde de reus niet de jongens, maar zijn eigen dochters met een bijl.
De reus had niets door en ging meteen slapen. Vervolgens leidde Klein Duimpje de jongens het huis uit. De volgende ochtend merkte de reus dat hij zijn dochters vermoord had en ging de jongens achterna op zijn zevenmijlslaarsen. Klein Duimpje ziet de reus buiten. De reus was inmiddels moe geworden en ging rusten in een grot. Hierdoor viel de reus in slaap en kon Klein Duimpje de zevenmijlslaarzen stelen. Deze laarzen waren magisch, waardoor ze Klein Duimpje ook pasten. Klein Duimpje gebruikten de laarzen om geld te verdienen voor de familie. De jongens keerden weer terug naar huis met veel geld. Hierdoor hoefde de familie niet meer in armoede te leven. Ze leefden nog lang en gelukkig.