Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche
De Kaiser-Wilhelm-Gedächteniskirche is een kerk in de Duitse hoofdstad Berlijn. De kerk wordt ook wel de Gedächtniskirche genoemd. De kerk is vooral bekend doordat het tijdens de Tweede Wereldoorlog erg beschadigd raakte, waardoor de ruïne van de klokkentoren nog overeind staat. De kerk zit echter is het moderne gebouw naast de ruïne.
Tussen 1891 en 1895 werd de kerk gebouwd. Hij is ontworpen door Franz Schwechten en werd gebouwd in opdracht van de Duitse keizer Wilhelm II. Hij liet de kerk bouwen als herinnering aan zijn grootvader, keizer Wilhelm I. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de kerk in de nacht van 23 november 1943 gebombardeerd door de Geallieerden. De kerk veranderde hierdoor in een ruïne.
In maart 1957 werd begonnen aan het herbouwen van de kerk. Eigenlijk zou de gehele ruïne worden afgebroken, maar er werd besloten om de kerk als ruïne te behouden. Hierdoor bleef alleen de kerktoren, die nog grotendeels overeind stond, behouden. Wel werd gezorgd dat deze niet zou instorten. Naast de kerk werd een achthoekig gebouw gebouwd, wat de nieuwe kerk is. Deze werd in 1961 ingewijd.
Aangezien de klokkentoren steeds meer in verval raakte werd in 2010 besloten de toren te restaureren. In 2013 was dit afgerond.
De kerk heeft veel bijnamen, de bekendste in de poederdoos en lippenstift. De klokkentoren wordt ook wel de holle kies genoemd.