Johann Strauss Jr.

Johann Strauss Jr.
Johann Strauss Jr. in 1899
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Johann Baptist Strauss jr.
Bijnaam	Schani
Land	Oostenrijk
Geboortedatum	25 oktober 1825
Geboorteplaats	Wenen
Overleden	3 juni 1899
Overleden te	Wenen
Gehuwd met / relatie	Henrietta Treffz ​(geh. 1862; overleden 1878) Angelika Dittrich ​(geh. 1878; sch. 1882) Adel Deutsch ​(geh. 1887)
Carrière
Beroep	violist en componist
Bekend van	An der schönen blauen Donau en de operette Die Fledermaus
Actief	ca. 1840 - 1899
Genre(s)	lichte muziek
Label
Website
Portaal Muziek

Johann Strauss II (geboren Johann Baptist Strauss; 25 oktober 1825-3 juni 1899), ook wel bekend als Johann Strauss Jr., de jongere, de zoon (Duits: Sohn ), was een Oostenrijkse componist van lichte muziek, met name dansmuziek en operettes . Hij componeerde meer dan 500 walsen, polka's, quadrilles en andere soorten dansmuziek, evenals verschillende operettes en een ballet. Tijdens zijn leven stond hij bekend als "De koning van de wals", en was grotendeels verantwoordelijk voor de populariteit van de wals in Wenen tijdens de 19e eeuw. Enkele van de beroemdste werken van Johann Strauss zijn "An der schönen blauen Donau", de "Kaiser-Walzer" (Keizer Wals), "Verhalen uit het Weense Woud" en de "Tritsch-Tratsch-Polka". Onder zijn operettes zijn "Die Fledermaus" en "Der Zigeunerbaron" de bekendste.

Strauss was de zoon van Johann Strauss I (Sr.) en zijn eerste vrouw Maria Anna Streim. Twee jongere broers, Josef en Eduard Strauss, werden ook componisten van lichte muziek, hoewel ze nooit zo bekend waren als hun broer.

Zijn leven

Zijn overgrootvader van vaderskant was een Hongaarse jood - een feit dat de nazi's later probeerden te verbergen - en dat terwijl ze die Strauss-muziek als "zo Duits" beschouwden. Zijn vader Johann Straus Sr. wilde niet dat hij musicus zou worden, maar eerder bankier. Strauss Junior studeerde als kind in het geheim viool bij de eerste violist van het orkest van zijn vader, Franz Amon. Toen zijn vader ontdekte dat zijn zoon op een dag in het geheim op een viool oefende, gaf hij hem klappen met een ​​zware zweep, zeggend dat hij de muziek uit de jongen zou slaan! Het lijkt erop dat de oudere Strauss, in plaats van te proberen een Strauss-strijd uit de weg te gaan, alleen wilde dat zijn zoon zou ontsnappen aan de moeilijkheden van het leven van een muzikant.

Toen Strauss zeventien was, verliet zijn vader het gezin, waardoor hij zonder enige moeite een serieuze studie kon beginnen. Zijn moeder, een goede amateurvioliste die hem altijd had aangemoedigd, bleef hem steunen. Strauss studeerde nu theorie bij Joseph Drechsler en nam vioollessen bij Anton Kohlmann. In 1844 leidde de jonge Johann zijn eerste concert en een jaar later vormde hij zijn eigen orkest, waarmee hij concurreerde met het orkest van zijn vader. Hij schreef ook zijn eigen quadrilles, mazurka's, polka's en walsen voor uitvoering door zijn orkest. Hij dirigeerde zelfs werken van zijn vader en ontving lof van de pers. Hij kreeg de ere-positie van kapelmeester van het 2e Weense burgerregiment (zijn vader was kapelmeester van het 1e regiment) in 1845 en in 1847 begon hij met componeren voor de Vienna Men's Choral Association.

Zijn echte succes begon in 1849 na de dood van zijn vader. Johann Strauss Jr. voegde het orkest van zijn vader met het zijne samen en nam de contracten van zijn vader over. Zijn carrière verliep de daaropvolgende jaren vlot, maar in 1853 werd hij ernstig ziek en droeg hij zijn taken gedurende zes maanden over aan zijn jongere broer. Nadat hij weer beter was hervatte hij zowel zijn dirigeer- als componeeractiviteiten volledig. Uiteindelijk won hij het respect van andere componisten. Vooral voor zijn schijnbaar onbeperkte verbeeldingskracht voor het gebruik van melodieën.

Strauss trouwde in augustus 1862 met zangeres Henriette "Jetty" Treffz en vestigde zich in de wijk Hietzing in Wenen (Oostenrijk). Daarna werd ze zijn zaakvoerder en blijkbaar een grote inspiratiebron, die hem in de richting van operette trok. Zijn eerste, "Indigo und die vierzig Räuber", kwam in 1871. Zijn beroemdste werk "Die Fledermaus" werd drie jaar later met groot succes opgevoerd. "Eine Nacht in Venedig" (1883) en "Der Zigeunerbaron" (1885) waren zijn enige andere internationale operette-hits.

In 1872 reisde hij naar de Verenigde Staten en leidde zeer succesvolle concerten in Boston en New York. Ondanks al het succes dat Strauss in de jaren 1870 behaalde, was er ook veel verdriet: zijn moeder en broer Josef stierven in 1870. Een paar jaar daarna stierf zijn vrouw plotseling aan een hartaanval in 1878. Haar dood verwoestte hem en de plotseling hulpeloze componist was onverstandig. Hij trouwde zes weken later met de veel jongere actrice Angelika Dittrich. Het huwelijk duurde slechts vier jaar, hoewel zij de componist in de maanden na de dood van zijn vrouw hem misschien van een persoonlijke ramp heeft gered.

Strauss, een Rooms-Katholiek, verliet de kerk en moest zijn Oostenrijkse staatsburgerschap opgeven om in 1887 met Adele Deutsch te kunnen trouwen. Dit omdat de kerk niet bereid was zijn scheiding te erkennen. Zijn nieuwe vrouw, met wie hij een lange periode voor hun huwelijk had samengewoond, leek hem net als zijn eerste vrouw te inspireren. In zijn laatste jaren bleef Strauss nog behoorlijk veel werken maken en dirigeren. Hij werkte aan het ballet "Assepoester". Toen kreeg hij een ademhalingsaandoening die uitgroeide tot een longontsteking. Hij stierf op 3 juni 1899.