Inbellen
Dial up (Uitspraak: Deiel ap) oftewel in het nederlands inbellen, was hoe je vroeger een verbinding maakte via het telefoonnet met internet.
Dial Up kon je niet gebruiken als er iemand aan bellen was via de vaste telefoonlijn. Wanneer je via het telefoonmodem verbinding maakte, gaf dat een raar geluid met 'kraakjes en piepjes'.
In de desktop kon ook een telefoonmodem kaart worden gemonteerd. Vanuit een computerprogramma kon er 'gebeld' worden naar een ander modem van de provider. Het telefoonmodem (de kaart of het kastje) zet de digitale (binaire) signalen van de computer om naar de hierboven genoemde piepjes (en omgekeerd) die vervolgens over de analoge telefoonlijn gaan net zoals de spraak. Aan de andere kant van de telefoonlijn staat dus ook een modem die de piepjes weer omzet naar digitale signalen. Zo kreeg je contact met de provider.
Bij de eerste telefoonmodems kon je de hoorn van de (vaste) telefoon (daar waar je door spreekt en luistert) in een soort houder steken. In die houder zat ook het modem. Dat werd een akoestisch modem genoemd. Later kreeg je ook het faxmodem. Die eerste verbindingen waren nog erg traag. In 1959 werd er al door het bedrijf Bell voor Amerikaanse bedrijven de eerste modem op de markt gebracht.
Met de komst van ISDN werd de verbindingssnelheid al ruim 2 x zo groot. Vanaf dat moment was inbellen ook niet meer nodig. Bij ISDN spreek je niet van een modem maar van een adapter.
Het latere ADSL is nóg sneller. Dit is weer wel een modem ('signaalomzetter').
analoog akoestisch mtelefoonmodem
Faxmodem
Wat betekent het nou eigenlijk?
Inbellen is een computerterm die wordt gehanteerd wanneer iemand met een modem een verbinding wil leggen met het Internet.