Een land zonder volk voor een volk zonder land

„Een land zonder volk voor een volk zonder land” is een uitdrukking die vaak in verband wordt gebracht met het zionisme.

De uitspraak is afkomstig van de christenzionistische predikant Alexander Keith en is voor het eerst verschenen in een recensie uit 1844 die is geschreven door John Wardlaw. Wardlaw recenseerde een boek van Keith. Volgens de geschiedkundigen Alan Dowty en Diana Muir werd de uitdrukking weinig gebruikt door Joodse zionisten. Historica Antia Shapira betwist dit en schrijft dat de uitdrukking aan het einde van de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw geregeld werd gebruikt door Joodse zionisten.

De eerste president van Israël, Chaim Weizmann, heeft een uitspraak gedaan die lijkt op deze uitdrukking:

In het begin is het zionisme in het leven geroepen door zijn pioeners als een beweging die volledig afhankelijk was van mechanische factoren: er is een land dat toevalligerwijze Palestina heet, een land zonder volk, en aan de andere kant bestaat er een Joods volk zonder land. Wat anders is er nog nodig dan het inpassen van de edelsteen in de ring, om dit volk met dit land te verenigen? De eigenaren van dit land moeten daarom worden overgehaald en overtuigd dat dit huwelijk voordelig is, niet alleen voor het [Joodse] volk en voor het land, maar ook voor henzelf. — Chaim Weizmann (1914)

Later is ook naar de uitdrukking verwezen door Yasser Arafat, destijds leider van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO), toen hij zich tot de Verenigde Naties richtte:

Het grieft ons volk ten zeerste om getuige te moeten zijn van de verbreiding van de mythe dat zijn thuisland een woestijn en een land zonder volk was, totdat het door het zwoegen van vreemde kolonisten tot bloei zou zijn gebracht. — Yasser Arafat (1974)

Bronvermelding

• Dowty, A. (2001). The Jewish State, A Century Later. Verenigde Staten, Californië, Berkeley: University of California Press, p. 267 (ISBN: 9-780-5202-2911-2).
• Keith, A. (1843). The Land of Israel According to the Covenant with Abraham, with Isaac, and with Jacob. Verenigd Koninkrijk, Edinburgh: William Whyte and Company, p. 43. [1]
• Laqueur, W. & Rubin, B. (2001, red.). The Israel-Arab Reader: A Documentary History of the Middle East Conflict. Verenigde Staten, New York, New York: Penguin, pp. 174–175 (ISBN: 9-780-1431-1379-9).
• Muir, D. (2008). A Land without a People for a People without a Land. Middle Eastern Quarterly, 15(2) (lente-editie), pp. 55–62. [2]
• Shapira, A. (1992). Templer, W. (red.). Land and Power: The Zionist Resort to Force, 1881–1948. Verenigd Koninkrijk, Oxford: Oxford University Press, pp. 41. [3]
• Wardlaw, J. (1844). Recensie van 'The Land of Israel'. The United Secession Magazine, Verenigd Koninkrijk: Edinburgh, p. 198. [4]
• Weizmann, C. (1914). Litvinoff, B. (1983, red.). The Letters and Papers of Chaim Weizmann: serie B. Israël, Jeruzalem: Israel Unversity Press, pp. 115–116 (ISBN: 9-780-8785-5297-9).