De eend Sijctghen

Op een bijzonder schilderij uit 1647 staat een zwart-witte vrouwtjeseend met drie eieren. Ze staart voor zich uit, alsof ze helemaal genoeg heeft van het broeden. In een gedichtje dat ernaast staat, legt de schilder uit waarom hij deze eend heeft nageschilderd. Ook verklaart hij haar vermoeide blik in zijn rijmpje. De eend heette Sijctghen. Toen ze werd geschilderd was ze al twintig jaar oud en ze legde jaarlijks wel honderd eieren! Daar werd ze nogal moe van. Maar haar eigenaar was zo trots dat hij de beroemde schilder Albert Cuyp vroeg zijn eend te vereeuwigen. Deze Cuyp was gespecialiseerd in landschappen, maar kon ook heel goed tot in detail dieren portretteren. Het schilderij hangt in het Dordrechts Museum, aangezien schilder Cuyp een geboren Dordtenaar was. Eend Sijctghen kwam uit een dorpje dichtbij Dordrecht, aan de monding van de Biesbos. In 1650 voegde Cuyp nog vier regels toe aan het gedichtje: Sijctghen was op de respectabele leeftijd van 'drijentwintich jaer' (23) overleden. Haar baasje hoorde men 'claeghen' (huilen).

Bron

Met toestemming overgenomen van www.anno.nl