Bètastraling

β⁻-straling

Alfastraling in de bovenste figuur wordt al tegengehouden door een stukje papier. Voor bètastraling is al een aluminium plaat nodig en gammastraling gaat zelfs door heel dikke materialen.

Bètastraling heeft iets te maken met radioactiviteit. Het was de natuurkundige Ernest Rutherford die in 1898 ontdekte dat er twee soorten straling bestaan, die hij bij het radioactieve verval van zware elementen als Uranium en Plutonium ontstaan: alfa- en bètastraling.

Je hebt twee soorten bètastraling:

• Bij β−-straling verandert in de kern van een atoom een neutron in een proton, waarbij een elektron en een zogeheten elektron-antineutrino worden weggeschoten.
• Bij β+-straling verandert in de kern een proton in een neutron, waarbij een positron e+ en een elektron-neutrino worden weggeschoten.

Bètastraling dringt verder in materiaal door dan alfastraling, maar gammastraling nog veel meer dan bètastraling.