Adderzeenaald

Adderzeenaald Entelurus aequoreus
Niet bedreigd
Leefgebied	noordoostelijke Atlantische Oceaan, Noordzee
Leefomgeving	kustwateren
Behoort tot de	stekelbaarsachtigen (Gasterosteiformes), zoutwatervissen, beenvissen, Vissen
Portaal Biologie

De Adderzeenaald (Entelurus aequoreus) is een soort zeenaald. Komt voor in de noordoostelijke Atlantische Oceaan, waar ze over het algemeen worden gevonden tussen algen dicht bij de kust. Ze komen voor in open kustwater met een dieptebereik van 10-100 meter, tussen de bruinwieren en in zeegrasvelden. Bij Nederland vrij zeldzaam.

Het is de grootste soort zeenaald die in Europese wateren is geregistreerd en heeft zich begin jaren 2000 verspreid naar arctische (koudere) wateren tot aan Spitsbergen en de Barentszzee.

Beschrijving

De adderzeenaald heeft een zeer lang, langwerpig en slank lichaam met een gladde huid onderscheidt zich van andere zeenaalden doordat het bijna geen van benige ringen heeft. Het heeft een lange kop dat lijkt op dat van een zeepaardje, met een dunne donkere streep in de zijkanten. De rugvin met lange basis heeft 37-47 korte stralen, terwijl de staartvin klein is en er geen borstvinnen of anale vinnen zijn. Ze zijn lichtbruin of geelachtig groen van kleur waarbij elk van de 28-31 ringen op het lichaam wordt gemarkeerd door lichtblauwe ringen met donkere randen. De kieuwen zijn vrij klein. Adderzeenaalden kunnen groeien tot een totale lengte van 40 centimeter bij mannetjes en 60 centimeter bij vrouwtjes, hoewel de mannetjes vaker ongeveer 32 centimeter en vrouwtjes 45 centimeter zijn. De 'pubers' met een lengte van minder dan 70 mm hebben vliezige borstvinnen die verdwijnen als ze volwassen worden.

Ze broeden midden in de zomer wanneer de mannetjes en vrouwtjes paren. Het vrouwtje hecht meer dan 1.000 bevruchte eieren, elk ongeveer 1,2 millimeter in diameter, aan een laag kleverig slijm in een groef op de buik van het mannetje waar ze blijven tot ze uitkomen. De volwassenen voeden zich met kleine schaaldieren en vislarven